Category Archives: Hobbies

over mijn hobbies

Planten

Posted on by
Coppyright: Corrie Beth Makes

Is dit nou geen leuke planten hoekje? Nee, dit zijn niet mijn planten. Dit zijn zelfs geen echte planten, maar gemaakt van papier door Corrie Beth.

Al zoekend op YouTube kwam ik op een filmpje, waarin Corrie haar huis laat zien en vertelt over haar werk en hobby’s.

Het plan om papieren planten te maken ontstond toen er te weinig licht in haar kamer was om dergelijke planten te laten floreren. En dan…. dan maak je ze toch zelf.

De planten zijn zo levensecht, zo “vibrant” dat je er een beetje hebberig van wordt.

Net als iedereen kreeg ook Corrie te maken met de C-epidemie. Niet meer naar buiten kunnen maakte haar niet echt vrolijk. Dus bedacht ze wat vrolijk tegengif. Ze ging broeken maken. Heerlijk comfortabele broeken in vrolijke en kleurige stoffen. Ze lijken me fantastische huisbroeken! Het patroon ervoor is te downloaden.

Neem eens een kijkje op Corrie’s website, bekijk het filmpje en laat je meevoeren in een heerlijke vrolijke wereld vol kleur en positiviteit.

Te vroeg?

Posted on by

Sneeuwklokjes, die zijn toch de eerste bloeiers van het nieuwe jaar. Maar dan nu al? Wat is er met die bloemen aan de hand.

Ik was hoogst verbaasd deze sneeuwklokjes nu al te zien. Ik dacht meteen dat die klimaatopwarming dus wel eens meer waar zou kunnen zijn dan ik dacht.

Maar gelukkig, er is altijd wel iemand die net iets meer verstand van bloemen en planten heeft. En zij vertelde me dat er ook heel vroeg bloeiende soorten sneeuwklokjes waren. En daar zou deze dan wel een exemplaar van zijn.

Daarmee is het raadsel voor mij dus opgelost.

Gelukkig, er is al genoeg om aan te twijfelen in deze wereld.

In onze tuin staan ook sneeuwklokjes en meestal is er één die op 1 januari net boven de grond komt. Dat is en blijft dan toch de enige echte.

Boek

Posted on by

De boeken van Hendrik Groen zijn altijd doorspekt met een beetje wrange humor. Ik moet er vaak om lachen, maar soms ook een beetje met een “boer-met-kiespijn-gevoel”.

Na de recensie van Marthy bestelde ik het boek voor Leo. En ook hij was er enthousiast over, dus besloot ik het ook maar te lezen. Dan weet ik uiteindelijk waarover ik spreek en schrijf.

En ja hoor, ook ik zag de werkelijk absurde situaties rond de plannen van de hoofdpersoon in. De wrange grappen, de laconieke uitspraken en de werkelijk onwezenlijke plot.

Niet iedereen zal het boek kunnen waarderen. Maar ik denk zo wie de boeken van Roald Dahl met plezier las, zal hier ook veel plezier aan beleven.

En aan het eind… weet je dat alles toch nooit helemaal perfect gepland is…! Het leven heeft telkens weer andere verrassingen in petto.

En oh ja, geen boek voor teerhartige en waarheidsgetrouwe zielen.

Puzzel

Posted on by

Even zakte de moed me in de schoenen toen ik met deze puzzel bezig was. Ik was al een heel eind opgeschoten, maar zag er even geen gat meer in.

Lies had me al gewaarschuwd voor al die donkere stukken en de binnenkanten van de klompen. Allemaal verlopende kleuren van azuur naar groenblauw of blauwgroen. Van zwart via donkerbruin naar beige. Het schoot maar heel weinig en zeer langzaam op.

Maar na even een avond met de moed der wanhoop, ging ik de volgende dag toch weer stug door. En kijk, ineens vielen er wat stukjes op zijn plek en van daaruit ging het ineens hard.

Triomfantelijk kon ik tenslotte roepen dat de puzzel helemaal klaar was. Ik had nooit gedacht dat het leggen van al die stukjes en het uitzoekwerk zo ontspannend kon zijn.

Deze nog even nog laten liggen en er van genieten. En alvast maar eens kijken welke ik nu ga leggen. Dan begin ik gewoon weer met frisse moed aan een volgend project. En zoals gebruikelijk houd ik jullie op de hoogte.

Toeval

Posted on by

We waren een weekje weg, naar Twente.

Naar een gezellig plaatsje, met leuke huizen, de gebruikelijke winkels en vriendelijke bevolking.

En daarnaast is er dan een vakantieparkje. Met diverse huisjes, buiten het centrum.

Om precies te zijn naar Enter. Een wereldstadje? Nee dus 😉

We hadden er dan ook nooit van gehoord en moesten het opzoeken op de wegenkaart.

Maar vlak voor we weg gingen, stond er in de krant een berichtje. Een meneer had in één klap 48 glazen bier kunnen vervoeren. Hij deed dat door de glazen ingenieus te stapelen en zo kwam hij in de krant.

En waar woonde die meneer nou? In Enter!

Dat je oog dan zo maar ineens op zo’n berichtje valt. Dat moet wel toeval zijn.

Boek

Posted on by

Wat trekt je aan om een boek te lezen? Nou ja, het eerste wat je ziet, de titel. Ik vond deze titel “Het ruisen van de bladeren” van Sarah McCoy nogal inspirerend.

Het duurde even voordat ik ook echt geboeid was. Maar toen ik wist dat het niet totale fictie was (ik las al de dankbetuiging en toen werd het me duidelijk) kreeg het verhaal me toch in zijn greep.

Halle Erminie Rives is vast besloten schrijfster te worden. En dat in een tijd dat vrouwen nog helemaal niet zo veel rechten hadden. Mooi zijn, trouwen en kinderen krijgen, dat is voor hen weggelegd.

Post Wheeler is een verstokte vrijgezel en vast van plan dat ook te blijven. Maar Hallie en Post ontmoeten elkaar en dat schudt alle kaarten opnieuw.

Het helpt niet dat Post naar Alaska gaat en Hallie jarenlang uit het oog verliest. Op de een of andere manier lopen ze elkaar telkens weer tegen het lijf. Geen kans dus om het lot te ontlopen.

Hallie en Post hebben werkelijk geleefd en Sara McCoy heeft er, met een beetje fantasie, een leuk verhaal van gemaakt. Een prettig te lezen boek.

Kleuren

Posted on by

Wonderlijk om te zien hoe in de natuur alles van kleur verandert. Soms lijken bomen of struiken een beetje rozig, dan komt het blad en wordt alles frisgroen.

Die kleurverandering zie je natuurlijk het best in de herfst. Toen we dan ook afgelopen week weer een keer naar Trompenburg gingen, lette ik nog meer op al die veranderingen.

Met nog wat foto’s van eerdere bezoeken leverde dat een leuke verzameling op van bloemen, bladeren en vruchten.

Kleur

Posted on by

Zo langzamerhand wordt alles in de tuin minder mooi. De bladeren verwelken, al verkleuren sommige struiken wel prachtig. Alles lijkt op zijn laatste benen te lopen.

Maar kijk, er zijn altijd langzame starters. Dit zijn de bloemen van de Kirengeshoma palmata, ook bekend als de Japanse wasbloem.

Een wat bescheiden schaduwplant, met mooi gevormde groene bladeren. Tot eind augustus, dan verschijnen er ineens knoppen aan het eind van de takken. En dan gaat het snel. Nu is hij op z’n hoogtepunt, met heldergele bloemen. Hij staat bij ons al lange jaren goed in het zicht.

Nog even een uitspatting van kleur, voor alles verwelkt en echt verdwijnt. Tot volgend jaar, dan verraden de groene punten dat alles op nieuw begint.

Het kan weer

Posted on by

Het koor, waar ik met zoveel enthousiasme mee begon, kreeg door alle C-maatregelen veel te verduren.

Vele maanden was zingen absoluut verboden. Even mocht het toch weer wel, maar dan op afstand. En dat was geen probleem. Want van de 12 zo moeizaam gesprokkelde deelnemers bleven er uiteindelijk maar 4 over. Het klonk niet echt heel goed, want we zongen toen in een grote zaal, waarin ons geluid totaal verdronk. Wij ook, trouwens.

Maar, op de laatste nipper, was er aan het eind van het seizoen toch nog drie keer zang. Och arme, er bleven steeds meer mensen weg. Maar goed, het waren ook maar drie lessen voor de vakantie.

Eerlijk gejat van mijn naamgenoot 😉

Met een beetje PR moeten er toch meer mensen te porren zijn voor een vrolijk Zangclubje 40+?

We zijn inmiddels al weer volop bezig. Maar er kunnen er nog wel wat bij. Het is gezellig, er is koffie of thee voor de mensen. En zeg nou zelf, vrolijke noten kunnen we wel gebruiken en komen altijd te pas…

Ik doe hier dan ook een oproep. Hebben jullie vrienden of vriendinnen in de buurt van Rotterdam (Ommoord), geef ze deze link.