Author Archives: KnutzEls

About KnutzEls

Hallo, dit is het weblog van KnutzEls. Samen met Leo woon ik in Rotterdam. Onze twee zonen zijn al lang volwassen en wonen elders. Ik heb vele hobbies, die allemaal min of meer creatief zijn. Maar ook reizen vind ik heerlijk, of het ver weg of dichtbij is. En tijdens die reizen fotografeer ik van alles onderweg. Ik hou ook nog van wandelen, lezen, puzzelen en naar muziek luisteren. Speciaal voor mijn 61e verjaardag kreeg ik dit blog van jongste zoon. Zijn vertrouwen in moeders IT-kennis is groot, maar hij blijft op de achtergrond als steun en toeverlaat bij technische problemen

Zicht

Posted on by

Dit is een doorkijkje vanaf de Schiedamse dijk. Rotterdam grossiert in hoogbouw, dat is duidelijk te zien. Hoog, hoger, hoogst en het eind is geloof ik nog niet in zicht.

Vroeger werd het Witte Huis al een “wolkenkrabber” genoemd. In 1897 werd met de bouw daarvan begonnen en toen het klaar was, was het hoogste gebouw van Europa.

Maar ja, tijden veranderen en nu is het Witte Huis een mini tussen alle maxi. Wie goed kijkt op deze foto, ziet nog een klein stukje van die eens enorme “wolkenkrabber”.

Waar op dit moment het hoogste gebouw in Europa staat, ik heb geen idee. Zodra ergens een record wordt gevestigd, begint er ergens anders een nieuw project.

Varende supermarkt

Posted on by

Vorige week maakte ik deze foto tijdens de Havendagen in Rotterdam. Ik kan me zo’n bootje nog wel herinneren. Een parlevinker, oftewel een varende supermarkt. Nou ja, het assortiment zal wel wat beperkter zijn geweest, maar voor de klanten was er toch van alles te koop.

Dagelijks voeren de bootjes langs de binnen-vaartschepen en bezorgden hun waren. Het moet voor de schippersvrouwen een hoop gezeul bespaard hebben. De boodschappen werden meteen over bak-of stuurboord geleverd en betaald.

Maar niet alleen schippers gebruikten de diensten van de parlevinker. Ook toeristen, in Friesland vooral, vonden de service wel erg prettig.

Het beroep van parlevinker is al jaren uitgestorven. Dit scheepje behoort dan ook tot het Maritiem Museum en voor deze gelegenheid was er van alles te eten en drinken te koop. Een klein terrasje maakte het deze dag compleet.

Bewegen

Posted on by
img_20250916_183112163_hdr5707578185145712556

Kijk, deze kaarten kreeg ik gisteren na afloop van de afscheidslunch van onze gymjuf Saskia.

Ze kon niet laten ons op de valreep nog goeie raad mee te geven. Want allemaal moeten we natuurlijk blijven bewegen.

En dat kan op velerlei manieren.

Wat ben ik blij dat zingen en puzzelen ook goeie beweging blijkt te zijn 😉 😉 😉

Project

Posted on by

Voor m’n 75e verjaardag kreeg ik van jongste een Chinese pagode. In een platte doos zaten 11 platen van balsa hout, waaruit honderden stukjes gedrukt konden worden en een lijvige handleiding met afbeeldingen welke stukjes waar en hoe aan elkaar gemaakt moesten worden.

Ik begon met frisse moed. Het was niet moeilijk, alles was er. Maar wat een priegelwerk!!

img_20250817_1854176613265600477567892544

Het hout was licht maar ook zacht en hoewel alles goed in elkaar paste, brak er wel eens stukje af. En daarmee verloor de constructie ook haar houvast. Had ik net wat vast gemaakt aan de ene kant, viel er aan de andere zijde weer wat af.

Lange tijd stond het onafgemaakte bouwwerkje op een tafeltje uit het zicht. Ik zocht naar een oplossing die niet zichtbaar zou zijn. En die vond ik uiteindelijk. Een klein flesje met een miniem spuitmondje vulde ik met extra sterke houtlijm. En toen lukte het me om de gehavende stukjes weer stevig in elkaar te krijgen door hier en daar wat mini lijmdruppels te zetten.

Nu na ruim twee jaar, is de pagode af. Ik vond een mooi plekje op de boekenkast, hoog en onbereikbaar, maar vooral veilig. Samen met de echte Chinese dakleeuw daar vormen ze een mooi stel.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Als de clip niet start, dit is de link

De zoon van Jules de Corte zingt een liedje van zijn vader: De wonderman. Een liedje dat je onmiddellijk herkent als “ja van….!” en ook nog altijd fijn om te luisteren.

Humor

Posted on by
Bron: Facebook / Dave Smit

Of het toeval is of niet, ik vind dit een staaltje humor van de bovenste plank.

Een oldtimer rijden, niet zo’n glimmende schoonheid. Maar een oud Eendje, grijs en een beetje saai.

Dat nummerbord doet het hem. Wie het ziet zal wel glimlachen van oor tot oor. Hoe komt men er op?

Deze auto gaat zeker niet onopgemerkt voorbij.

Gedicht

Posted on by

Dit gedicht maakte stadsdichter Daniël Dee en ik ontdekte het op de muur van het pand Hoogstraat / Mariniersweg. En ja, zeg nou zelf. Dat kan toch alleen maar over Rotterdam gaan.

Ademruimte

een kale vlakte
maken is niet moeilijk

met bommen of
sloopkogels kom
je een eind

en met de juiste materialen
– staal steen en cement –
heb je binnen de kortste
keren weer een stad

maar om ware levenlust
te scheppen heb je
Rotterdammers nodig

Daniël Dee
Stadsdichter 2013-2014

Mooi…?

Posted on by
img_20250906_1444313715276945954633325531

Er is schoonheid in vele soorten. Wat de een om te gruwen vindt, vindt de ander juist prachtig.

Ik ben redelijk modern in mijn smaak, maar toch kan ik de schoonheid zien in sommige oude dingen. Zoals die grote machines, die we op de Havendagen zagen. Stoer, robuust, niet klein te krijgen en met onderdelen die hun kracht vormen.

Als je ze vanuit een bepaald standpunt bekijkt, wordt het ineens mooi.

En dan de details, zoals dat peilglas. Niet zomaar een rechttoe rechtaan glas, maar fraai gevormd, met een gepoetst deksel.

Geen 13 in een dozijn gevoel.

Gekke fouten

Posted on by

Gauw nog even een reactie schrijven. Dat lukt me vaak wel, alleen krijg ik de zenuwen van de spellingscontrole. Of AI, want ik weet niet wat die gekke fouten maakt.

Binnenstof wordt binnenstad. Het slaat als een tang op een varken en ik hoop maar dat de andere partij begrijpt wat ik wil zeggen…!

Ik zie het ook bij anderen en op Facebook is het soms helemaal tenenkrommend. Wat mij betreft zet ik die ongewenste “hulp” uit. Maar dat is me eigenlijk te ingewikkeld.

Laat me toch gewoon zelf schrijven!!!

Havendagen

Posted on by

Het eerste weekend van september is traditioneel het weekend van de Havendagen in Rotterdam. Vroeger een heel groot feest, tegenwoordig lijkt het een beetje bescheidener te zijn. Maar Rotterdam, haar historie, de haven, het blijft belangrijk voor Nederland.

Wij gingen afgelopen zaterdag een kijkje nemen op de Schiedamsedijk, waar het Maritiem Museum zit. Langs de kade lagen een heleboel oude schepen en scheepjes, die vroeger dagelijks het beeld van de haven bepaalden.

De oude kranen behoren tot het buitenmuseum van het Maritiem en staan altijd op de kade, net als de motoren. Maar nu werkten sommige van de zware machines. Ze stampten ritmisch en je rook de geur van diesel, teer en touwen. Oudgedienden wilden maar al te graag uitleg geven.

We snoven de sfeer op, haalden in het zonnetje herinneringen op aan toen we nog werkten. En tot slot liepen we door de stad, namen een -misschien wel laatste- ijsje op de Hoogstraat.