Tag Archives: verkeer

Snel

Posted on by
 Al vaker heb ik gedacht dat de borden langs de weg te veel informatie bevatten. Je zoeft er langs en voordat je aan het laatste woord toe bent, ben je er al voorbij. En dat was toen, toen we nog maar 120 mochten.

Nu mogen we 130, tenminste waar het is toegestaan. Dus soms de hele dag, dan weer alleen tussen bepaalde uren en als de spitsstrook open dan wel dicht is.
Voordat je dat allemaal overwogen hebt, ben je al weer een paar kilometer verder. Moet je wel heel alleen in de auto zitten, geen radio aanhebben en niet (handsfree) telefoneren. Want dan is je aandacht sowieso al te veel in beslag genomen en is het hele bord je ontgaan.

Het lijkt mij allemaal niet zo veilig en 100, 120 of 130, het maakt niks uit. In de file rij je toch sowieso niet harder dan stapvoets 😉

 

 

  

 

Lastig

Posted on by

Je zult maar chauffeur van zo’n enorme vrachtwagen zijn en ergens in Rotterdam een lading moeten afleveren. Door allerlei opbrekingen en omleidingen hebben die mensen soms toch grote problemen.
En als hij dan bij het adres aangekomen is, is er geen plek om je vrachtwagen te parkeren. Het is soms passen en meten, en vaak kielekiele. Gisteren  zag ik op de Coolsingel eerst een grote vrachtwagen met zand, die zijn lading kwijt moest. Hij werd tenminste nog geholpen door een verkeersregelaar. Maar even later had de chauffeur van McDonalds zijn enorme truck op de stoep neergezet. De verse burgertjes moeten uiteindelijk toch bezorgd worden, nietwaar?
Tweehonderd meter verder stond de wagen van Deli XL half op de stoep en op het fietspad. Waar die spullen afgeleverd moesten worden, weet ik niet.
Nee, ik benijd ze niet de chauffeurs van die grote wagens. En ik probeer een beetje consideratie met ze te hebben.

Onbegrijpelijk

Posted on by

Dat je benzine tankt en dan wegrijdt zonder te betalen, vind ik onbegrijpelijk.
Dat je de stoptekens van de politie negeert, vind ik onbegrijpelijk.
Dat je (politie)auto’s ramt, om uit de benarde positie te komen, vind ik ook onbegrijpelijk.
Dat je zo snel en onbedachtzaam rijdt, dat je niet meer kunt stoppen als er een file opdoemt, vind ik evenzogoed onbegrijpelijk.

Maar wat ik vooral onbegrijpelijk vind, is dat de bijrijder de gelegenheid krijgt om op TV zijn visie op dit bizarre ongeluk te vertellen.

Waarom geven we dit soort mensen een podium om hun verhaal te laten horen?
Waarom mag de advocaat de zaak bagatelliseren en de politie de schuld en verantwoording voor de dood van een onschuldige man in de schoenen schuiven? Onbegrijpelijk!!

De nabestaanden van de 35-jarige man zullen het ook wel niet begrijpen.

Chaos

Posted on by

Oudste skypte weer eens vanuit India. Wat heerlijk om hem weer even te zien en te horen. Hij zit nu in Chennai, vanwaar hij met een boot naar de Andaman eilanden gaat.

En passant vertelde hij dat hij ’s morgens nog betrokken was geweest bij een verkeersongeluk. Nee, gelukkig hij had niets en er waren ook geen gewonden gevallen. De tuk-tukrijder reed als een waanzinnige, vertelde hij.
Dit is een filmpje van You Tube en ik vind het een wonder dat het meestal goed gaat.

Lees hier over de belevenissen gedurende oudste’s reis.

Licht aan!

Posted on by
Het valt me telkens weer op hoe sommige mensen vrijwel onzichtbaar door  het verkeer fietsen.
Soms zie je opeens twee witte cirkels de weg oversteken. Een fietser, soms met een kind achterop, die in de schemering nauwelijks opvalt. Met een donkere jas, geen voor- of achterlicht en met een mentaliteit van “God zegene de greep!”. Want anders kan ik het niet noemen: Zomaar plompverloren uit een zijstraat komen.
Vanavond was het gelukkig droog, maar als het regent dan komen ze helemaal als het ware uit de lucht vallen.
Zou het nou niet anders kunnen? Met van die reflecterende strepen, zodat ze beter opvallen? Op sommige regenpakken zitten ze, en ook op fietstassen. Het lijkt me veel veiliger.

Rijbewijs

Posted on by

Mijn vader vond het helemaal niet nodig dat ik mijn rijbewijs zou gaan halen. “Je zult toch nooit een auto kunnen betalen”, was zijn mening. Maar een rijbewijs is ook gewoon handig, dus besloot ik om rijlessen te nemen. Je weet immers maar nooit.

Een held in het verkeer was ik zeker niet. Na heel veel lessen deed ik examen en daar moest ik straatje keren. Totaal in paniek bleef ik aan het stuur draaien en alleen door een ingreep van de examinator werd voorkomen dat ik mezelf rond een lantaarnpaal vouwde. Dus gezakt, helaas.

Continue reading →