Quote

Zo aan het begin van het nieuwe jaar hoor je van diverse kanten over goede voornemens. Ik doe er al lang niet meer aan. Dat wil zeggen, ik streef geen doel meer na. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Lukt het, prima. Maar lukt het niet, dan is het toch wel goed.

Maar dit lijkt me wel iets om aan te werken. Glimlachend door het leven te gaan.

De vrouw in de tram, de chauffeur die stopt als je over wilt steken, de kassière bij de supermarkt, allemaal met een glimlach tegemoet treden.

Het kost tenslotte niks, is niet moeilijk en misschien helpt het wel de wereld een beetje gezelliger te maken. Doen jullie mee?

Net iets anders…

Het schijnt een hele wetenschap te zijn, het maken van pakkende logo’s. Zo’n beeldmerk dat zich in je geheugen haakt, waardoor je telkens weer bij dat ene bedrijf terecht komt.

Tja, ik weet eigenlijk niet of het werkt. Ik hou niet van grote ketens en de daarbij behorende marketing. Dus zo’n logo, ach …

Maar dit zou ik nou wel onthouden. De deurknop van een kledingzaakje in Parijs. Meer dan genoeg reden om er eens een kijkje te nemen.Een zaakje met een beetje exclusieve kleding en zeker niet met rekken vol van dezelfde modellen. Helaas, niet in een mij passende maat. Maar wel erg leuk!

Lezen

Jaren lang had ik een abonnement op de Libelle, soms afgewisseld met de Margriet. Maar zo nu en dan gingen die bladen vrijwel ongelezen naar de oudpapierbak. Alleen sommige columns las ik, de rest maakte niet al te veel indruk. Toen kwam er Blendle waar ik gretig gebruik van maakte. Niet alleen voor de weekbladen, maar ook voor kranten en andere magazins. Je betaalde per gelezen artikel en dat beviel prima. Helaas, Blendle veranderde van opzet en er moet nu een vast bedrag per maand voor betaald worden. Dat was voor mij het einde van Blendle.

Maar ja, ik wil toch wel weten hoe het nu verder gaat met Anne-Wil, met Sanne en welke grappen Zusje of de Jan, Jans en de kinderen weer maken. Dus lees ik dat allemaal in de supermarkt. Leo zoekt ondertussen de laatste boodschappen bij elkaar. En ik ben niet de enige, want er staan meer mensen die onopvallend de tijdschriften doorbladeren. En zo nu en dan raak ik ook nog in gesprek met iemand. Zo kan het dus ook.

Bootschildering

Muurschilderingen zijn erg in. Elke stad heeft er wel een paar en ze vrolijken grauwe buurten enorm op.

De boot van onze tuinman Hans ligt aan op een leuke plek in Rotterdam. Midden in de stad, tegenover de Leuvehaven en de Schiedamsedijk ligt zijn boot “Marlijn”. Zijn boot geeft kleur tussen alle donkere schepen aan de kade.

Hans is niet alleen tuinman, maar ook een enthousiast duiker. Een lange tijd werd zijn boot gesierd met een gigantische roze octopus. Maar ook schilderingen slijten en dus nam hij contact op met Bart Boudewijns (aka SMOK). Hans bracht zijn boot naar de Rijnhaven, waar Boudewijns hem beschilderen kon tijdens het Pow Wow festival 2019. Dit keer koos Hans voor een enorme Marlijn en legde zo de link naar zijn dochter Sterre Marlijn.

Het beschilderen van zo’n boot is bepaald geen sinecure. Staand op een wiebelend ponton, met beperkte ruimte, moet je heel goed weten hoe het er allemaal in het groot uit komt te zien. Maar het is een zeer geslaagd project geworden. Hans’ boot ligt inmiddels weer aan de Wijnhaven en is een ware blikvanger tussen alle andere schepen. Het filmpje hieronder komt van Smok’s Instagram. Op dat account staan nog meer van Smok’s schilderingen, die het bekijken zeker waard zijn.

Jubileum

Soms zijn slapeloze nachten nog wel eens nuttig. Want toen ik laatst midden in de nacht wakker werd, realiseerde ik me dat mijn blog vandaag precies 10 jaar bestaat.

Ik blogde al langer, maar bij een ander domein. En toen kreeg ik zomaar van onze jongste zoon een blog. Hij had alles in orde gemaakt, domeinnaam aangevraagd, een eerste opzet gemaakt en ik kon van start.

Tien jaar (bijna) elke dag een blogje. Soms vragen mensen me wel eens waarom doe je dat? Voor mijn plezier, want ik vind het leuk om te schrijven. En het geeft structuur, er moet over nagedacht worden.
In de loop van de tijd heeft het me ook heel fijne contacten opgeleverd.

Nou hoop ik dat mijn lezers het ook leuk blijven vinden, want ik ben van plan nog een hele tijd door te gaan. Met misschien weer eens wat andere onderwerpen, wat altijd met een min of meer positieve en vrolijke kijk op het dagelijkse leven….

Muziek

Net als voorgaande jaren wil ik elke week beginnen met een muziekfilmpje. Daar ben ik best een tijdje mee bezig, want ik zet niet zomaar elk willekeurig filmpje op mijn blog 😉

Natuurlijk heb ik zelf een aantal favorieten, maar dan nog is het lastig om bij een nummer een filmpje te vinden. Gelukkig is daar de hulp van Spotify, waar leuke nummers te vinden zijn. Maar ook krijg ik regelmatig nummers via “De Sandwich”, waar ik al jaren naar luister en de podcasts nog wel meerdere keren op de achtergrond laat spelen.

Al lange tijd van te voren maak ik een lijst met de data en successievelijk komen daar de nummers met titel, artiest en youtube-link in te staan. En zo programmeer ik de blogjes in de loop van de weken en maanden.

Een tijd lang maakte ik een playlist van alle nummers, bewaarde die als “privé” om hem dan later openbaar te maken. Jammer genoeg liep dat dit keer een beetje spaak en dus is er geen lijst van 2019. Maar wie zoekt op “muzikale maandag” kan een favoriet nummer toch redelijk snel terugvinden.

Quote

Soms is het prima om je bestemming te bereiken via het ons inmiddels vertrouwde navigatiesysteem. Maar eigenlijk vind ik het veel leuker om op de bonnefooi op weg te gaan. We zien wel waar we stranden… we nemen niet de bekende wegen , maar zoeken naar andere alternatieven. Het hoeft niet heel wild te worden, maar zo nu en dan een onbekend weggetje inslaan en heel andere dingen ontdekken, dat is gewoon leuk.

Service

Service is in Nederland bijna een vies woord geworden. Neem nou de service van de ABN AMRO. Voor mijn gevoel bestaat die geheel en al uit digitaal converseren en bedragen in rekening brengen.

Wij hebben er nog een kleine hypotheek lopen. Die wilden wij dit jaar in zijn geheel aflossen. Okay, dat hadden we natuurlijk ook al aan het begin van het jaar kunnen doen, maar het was er nog niet van gekomen.

Op 12 december belden we, na veel zoeken, met de bank en kregen te horen dat zoiets via een formulier zou moeten. De man van de klantenservice zou het meteen regelen en dan kwam het in orde.

Maar op 20 december hadden we nog geen brief ontvangen. We dachten namelijk dat we die brief per snailmail zouden ontvangen. Maar nee, het werd digitaal verzonden. Dat ontdekte ik pas na de kerst. Nu moeten we dus wachten tot het volgend jaar. Je zou zeggen dat de bank voor de kosten die ze ons in rekening brengen, toch wel een brief met een postzegel kunnen sturen. Temeer daar ze nogal lastig doen over zoiets simpels.

Nu schuiven we het plan maar naar 2020 🙁

Geld berekenen kunnen ze op alle mogelijke manieren, maar voor een echte brief moet je niet meer bij de bank zijn.