Wandelen

Posted on by

Het gaat gelukkig stukken beter, dat wandelen. Dus stap ik, regelmatig vergezeld door Leo, weer de deur uit om een frisse neus te halen.

En onderweg van alles te bekijken en te fotograferen. Het valt me nu op dat er nog zo veel groeit en bloeit, ondanks dat het toch nog maar januari is. Soms denk ik dat ook de natuur een tik van de pandemie heeft gekregen.

Nou ja, doet er niet toe. Er valt onderweg voldoende om te bekijken, zoals deze kleumende kippen bij de deur van een van de buren. Die kippen scharrelen vrij rond en er is voldoende ruimte, maar ja die kou…

En zo vinden we telkens weer wat anders op onze wandeling.

Achter de wolken…

Posted on by

… schijnt de zon!

Misschien wel een heel symbolische foto, die ik op nieuwjaarsdag maakte. Vanuit mijn huis is het moeilijk zo’n weidse foto te maken. Vriendinnen met een appartement op een beetje hogere verdieping zien dit wel vaker natuurlijk.

Die zon is er altijd, natuurlijk. Maar we moeten hem wel even door dat wolkendek heen zien piepen 😉

Focus

Posted on by

Even naar de Parkkade in Rotterdam, een frisse neus halen en de benen even strekken. We zijn er al zo vaak geweest en hebben er al duizenden voetstappen liggen. In deze dagen is het er een beetje vreemd. Het is stil, er staan weinig auto’s geparkeerd, want zoveel mensen werken thuis.

En dan een beetje miezerig weer, geen echt fotoweer. Maar ja, toch maar even de telefoon erbij gepakt. Klik, klik, klaar.

En dan zie ik thuis ineens dat die foto bijna zwart/wit is. Of toch niet? Kijk, er zit wel degelijk kleur in. Die rooie kliko daar in het midden en het rossige gras links. Dat trekt ineens alle aandacht en daardoor is de foto minder grauw.
Toeval of fotografengeluk?

Wereldberoemd

Posted on by

Ook bij ons kwamen heel wat kerstkaarten binnen. Elk jaar denk ik dat het er niet zo veel zullen zijn, maar binnen enkele dagen hangen er toch heel wat kaarten langs de spiegel in onze woonkamer.

We kijken altijd eerst of we het handschrift herkennen, bekijken de postzegels. En ontdekken dat sommigen nog van vele jaren geleden kerstzegels gebruikt hebben.

Maar deze postzegel viel ons extra op. Ik weet zeker dat de zender van de brief met opzet voor deze zegel koos. Helemaal vanuit Japan en dan toch zo’n echt Hollands figuurtje.

Nijntje van Dick Bruna is al vele jaren razend populair in dat land. Er zijn zelfs hele winkels met alleen maar Nijntje spulletjes.

Maar dat dit lieve konijntje ook op een postzegel staat, wist ik niet. En die ster, die doet me denken aan “Le petit Prince”. Wat lief toch…

Positief

Posted on by

Elk jaar weer kiezen we diverse kalenders voor in huis (en soms weten we nog niet wat voor dag het is 😉 ). Er hangt een kalender in de hal, met mooie foto’s of leuke plaatjes. In de keuken hangt een scheurkalender voor elke dag. We hadden daar een aantal jaren de Rotterdamse kalender. Maar voor komend jaar wilde ik iets anders.

Het werd deze dus. Met elke dag een positieve tekst. We zullen zien of het helpen gaat.

Ik ben in ieder geval klaar met dit jaar en wat mij betreft mag het meteen in de vergetelhoek gezet worden. Maar dat zal wel niet gebeuren.

In ieder geval wens ik iedereen voor 2021 het aller- allerbeste.

Blijf allemaal gezond, fit en bij de tijd, zodat we oudejaarsavond 2021 weer allemaal bij elkaar kunnen zijn.

Andere kijk

Posted on by

Ik weet niet hoe het komt, maar soms zie ik dingen ineens in een heel ander licht.

Deze berken moeten toch al een tijdje op het Ommoordseveld staan en ik ben er zonder twijfel een groot aantal keren langs gelopen.

Maar toen zag ik niet hoe mooi en hoe afwijkend van kleur ze zijn. Maar deze keer was waarschijnlijk het licht net anders. Niet zonnig, maar grauw en grijs. En op de een of andere manier werden ze heel anders belicht. Ze sprongen zo te zeggen meteen in het oog.

Maar het kan natuurlijk ook zijn dat de bast juist in deze tijd extra oplicht.

Nou ja, het fijne van hoe en waarom doet er eigenlijk niet toe. Ik vind ze mooi zoals ze zijn.

Workum

Posted on by

Al meteen bij aankomst in Workum kregen we een leuke stadswandeling van de hotelier. We besloten die voor de laatste dag te bewaren.

We liepen door de hoofdstraat met diverse mooie en heel oude huizen. Zonder twijfel is Workum een zeer welvarend stadje geweest, gezien de mooie geveltjes, gevelstenen en fraaie deuren.

Zo aan het eind van de middag was het licht prachtig en dus besluit ik met deze foto.

Ik vermoed dat we wel een keertje terug gaan om nog wat verder te kijken en misschien ook weer eens het Jopie Huisman Museum te bezoeken. Dat was nu -om bekende redenen- niet toegankelijk.