Meten

Posted on by
Bron: Facebook

Die maat van 20 centimeter kende ik wel, de andere waren nieuw voor me. Maar ze zijn natuurlijk net zo handig.

Want je handen heb je altijd bij je en als je dan even snel iets op moet meten, kun je ze goed gebruiken. Past die tafel, kan die stoel nog wel tussen de muur en de kast…., haal ik een jurk of een rok uit die stof? Legio situaties waarin je gauw…gauw iets moet berekenen.

Natuurlijk is het geen methode om te gebruiken bij het maken van nauwkeurige berekeningen. Dan is een meetlat, rolmaat of liniaal onontbeerlijk. Sommige dingen moeten wel op de millimeter kloppen.

Maar nu ze bij IKEA stukken zuiniger zijn met de papieren meetlinten is het handig deze methode te onthouden.

Toepasselijk

Posted on by
Bron: Facebook

Wie de gelukkige bezitter is van een mooie wijngaard wil dat vast graag laten zien aan allen die voorbij komen.

De Italiaanse eigenaren van dit huis bedachten een wat originelere manier dan met een bord of een verwijzing naar hun huis.

In plaats van een affiche, maakten ze van hun hele huis één groot reclamebord met dit bijzondere balkon.

Mooi…? Hmm… ik weet het niet. Maar ik vind het wel zeer toepasselijk en ontlopen kun je deze reclame uiting natuurlijk niet.

Nou wil ik eigenlijk alleen nog weten waar dit huis staat, zodat ik er eens langs zou kunnen gaan. En een glaasje proeven natuurlijk.

Luchtje

Posted on by
perfumes on the table
Photo by cottonbro on Pexels.com

Het hoort niet, een gesprek afluisteren. Vaak gaat het over dingen waar je geen benul van hebt en gaat het hele gesprek langs me heen.

Maar laatst, in de tram, kon ik er niet aan ontkomen. Twee vrouwen stapten in en gingen achter me zitten. En meteen steeg een wolk van parfum op. Het was absoluut niet mijn geur, maar ja over smaak valt niet te twisten.

Dat vond de ene dame waarschijnlijk niet, want ze merkte op dat het in enen wel “een beetje naar eh… vreemd rook.” De andere dame reageerde een beetje aangebrand. “Dat zal mijn nieuwe parfum zijn”. “Oh, eh… nou ja niet echt een lekker luchie” antwoordde de vrouw. Gepikeerd reageerde de ander “het was wel erg duur hoor”. “Oh ja, hoeveel dan?” “Tweehonderd euro voor zo’n flessie”. Ik denk dat er een maat werd aangegeven. “Tweehonderd voor zo’n beetje? Ken je beter een fles Airwick kopen. Veel voordeliger!”

Ik moest mijn lachen inhouden en kon me natuurlijk ook moeilijk omdraaien. Maar wat had ik graag het gezicht van de parfummevrouw gezien.

Geen idee hoe het verder ging. Ze zwegen abrupt en waren al snel bij hun halte en stapten uit.

Kleintje

Posted on by

Alweer een tijd geleden waren we in Diergaarde Blijdorp. Vaak vonden we het te druk, maar nu moest ons abonnement verlengd worden en daar knoopten we een bezoek aan vast.

Meestal gaan we wat later in de middag, dan is er niet zo veel bezoek meer. We hebben geen speciale routes, lopen meestal op goed geluk en zien wel wat er op ons pad komt.

Dit keer wilden we wel speciaal naar de olifanten toe. Nog maar een paar weken geleden was er een olifantje geboren en dat wilden we nu toch wel graag zien.

Buiten was geen olifant te ontdekken, maar binnen in Taman Indah, het olifanten verblijf stonden er wel een stuk of vijf. Olifanten doen het goed in Blijdorp. De kudde heeft inmiddels twee kleintjes, Radjik die op 5 mei 2021 geboren is en Maxi, die 9 oktober ter wereld kwam.

Net als bij mensen groeien olifanten snel. Radjik is nog wel aanzienlijk kleiner dan zo’n volwassen beest, maar steekt al ver boven de kleine Maxi uit.

Gelukkig showden de moeders hun kinderen graag en die kleintjes… ach die scharrelen lekker rond.

Deur

Posted on by

Even naar een ander deel van de stad, met andere winkels, andere straten. Dat wat de Duitsers “Tapetenwechsel” noemen.

En dan zie je andere dingen. Gezellige etalages, nieuwe eethuisjes, leuke hebbedingetjes.

En dit, een deur van de bibliotheek. Op zich heeft elke bibliotheek natuurlijk een deur, maar deze sprong er wel hevig uit met die tekst.

JE BENT IEMAND DIE UIT EEN KOMMA EEN TAPIJT ROLT

Wat bedoelt de dichter (Anne Vegter) hier nou mee? Is het een beetje negatief: je hebt maar één woord nodig, om los te branden, commentaar te geven. Of bij jou kom je nooit aan het woord, jij neemt altijd het hoogste woord.

Maar ik ga liever voor een wat poëtischer gedachte: Jij weet alles zo mooi te verwoorden. Met één woord begin je een lieve zin en na de komma volgt een heerlijk verhaal….

Ja, zo zou ik dat willen zien.

Comfort

Posted on by

Zo langzamerhand krijg ik het gevoel dat ons comfort stukje bij beetje wordt afgebroken.

In de afgelopen jaren kon het niet op. Keukens, badkamers, verwarming, open haarden, houtkachels, barbecues uitgroeiend tot buitenkeukens. En vaak genoeg dacht ik dat het heus ook wel een beetje minder kon.

Er hoeft geen vlees op je bord te liggen, het kan heus wel minder. En al ben ik het er op sommige punten mee eens, moeten we dan echt helemaal terug….?

Nu zitten we in een periode van indammen, minderen, rustiger aan doen. De verwarming een paar graden lager, niet elke dag douchen en zeker niet regelmatig je bad vol laten lopen. En doe je het niet voor het milieu dan gaat het wel om je portemonnee.

Elke generatie wil zijn kinderen net iets meer geven. En nu lijkt dat net niet te kunnen. We hebben eigenlijk veel te veel, zo veel overvloed, dat we alleen nog maar terug kunnen. Maar terug naar waar?

Naar koude slaapkamers, met ijsbloemen op de ramen, Met schrale maaltijden, honger…? Naar walmende olielampen of haperende noodkacheltjes.

Het kan geen kwaad eens wat vaker te bedenken dat het misschien helemaal niet noodzakelijk is om weer eens iets aan te schaffen. Dat het met de oude spullen best nog wel even kan….

En laten we het vooral met humor benaderen. Het is tenslotte al vaker aan de orde geweest. Luister maar eens naar dit lied dat Annie M.G. Schmidt schreef in 1973: “Schaarste”, gezongen door Conny Stuart.

Klaar mee

Posted on by

Filmpjes van YouTube waarbij je kunt kijken in huizen of hoe een interieur-adviseur of binnenhuisarchitect een huis of kamer opnieuw inricht, ik vind ze enig.

Natuurlijk verschuift de smaak en de mode in interieurs, net als alles. Was het eerst wit wat de klok sloeg, simpel en een beetje minimalistisch, nu is het weer wat meer kleur. Soms zie ik zelfs nogal sombere interieurs voorbij komen. Nou ja, ik hoef alleen maar te kijken. Er zelf wonen is niet aan de orde.

Maar vorige week zag ik ineens de cover van een interieur-magazine met weer zo’n “gallery wall”. In de keuken nog wel. En ineens bedacht ik me dat ik daar nu wel helemaal klaar mee ben.

De eerste keren vond ik het wel leuk, maar hoe meer van die plaatjesverzamelingen ik zie, hoe meer het me gaat tegen staan.

Voorlopig kijk ik maar even niet naar al die opnieuw in te richten kamers, keuken of toiletruimtes. Het is gewoon even genoeg 😉

Geluk

Posted on by
Bron: Facebook / copyright: Charles M. Schulz

Geluk is niet te koop, voor geen prijs.

Soms kun je het vinden in een klein hoekje. Zoals weten dat er voor de volgende dag geen dringende dingen gedaan hoeven worden, dat je eigenlijk gewoon een “snipperdag” kunt nemen.

Dan mag de wekker dus wel uit. Dat opent de weg naar een heerlijk dromenland 😉 😉 😉