Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Een ontroerend lied van Jules de Corte, gezongen door Maarten van Roozendaal:
Category Archives: Zoeken en vinden op internet
1914-1918
1914
Toen de oorlog uitbrak, was ik nog klein.
Mijn vader zocht zijn oud soldatenpak
Van zolder uit een doos vlak onder ’t dak,
En wij brachten hem samen naar de trein.
En ik wist niet, waarvoor dat was. En toen
Vroeg ik het aan mijn moeder. En ik hoorde,
Dat nu de soldaten elkaar vermoordden.
Mijn vader ook? Die zou dat toch niet doen –
Nu ben ik groot en wijs en veel vergeten,
Van wat de dwazen en de kindren weten
En waar ik, als ik er aan denk, om lach.
Maar als wij, grote mensen, ’t niet verhindren,
Dat er weer oorlog komt, God, geef ons kindren,
Die nog begrijpen, dat het toch niet mag.
Muus Jacobse (1909-1972)
(met dank aan Raymond Noë)
Dit gedicht deelde de Sandwich een tijd geleden. En ik vond het zeer toepasselijk om het vandaag, 11 november – wapenstilstandsdag, hier te publiceren.
Aan stoere mannen met stoere woorden hebben we helaas geen gebrek in deze tijd. Maar geef ons nog een heleboel kinderlijke zielen, die geen oorlog maar vrede willen.
Deel dit op:
Vegetarisch koken
Ergens in het begin van de jaren 70 bezochten Leo en ik een lezing over De Kleine Aarde. Het was voor ons het begin van een periode vegetarisch koken. Dat viel toen nog niet mee, want kookboeken waren er niet zo veel over dat onderwerp. Niet alle recepten waren even lekker of vielen bij ons en de kinderen in de smaak. En het eten had toen toch wel een hoog “geitenharenwollensokken-gehalte”. Dat vond in ieder geval de buitenwacht, zodat wij toch regelmatig vlees aten. En dat werd in de loop der tijd jammer genoeg steeds meer. Maar de laatste tijd neig ik weer meer en meer naar vleesloze maaltijden. Alle voedsel-schandalen maken vlees eten steeds minder lekker. En vlees is veel meer milieubelastend dan plantaardig voedsel.
Nu zijn er kookboeken met vegetarische recepten te over. Maar tussen al die boeken steekt het kookboek van Michiel van Zuijlen er echt bovenuit. Het werd afgelopen zondag tijdens een heel gezellige bijeenkomst gelanceerd. Er staan vijfentwintig heerlijke recepten in, die niet al te veel werk en tijd kosten. Eerlijke gerechten die een lust voor het oog zijn en de tong strelen. Dat konden we bij de presentatie proeven 😉
Mijn exemplaar ligt al klaar in de keuken. En een aantal recepten zijn al genoteerd en komen dit jaar op tafel bij het kerstdiner.
Het boek is te bestellen via deze website. Wil je alvast eens wat recepten proberen, kijk dan op deze Facebookpagina.
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Andrea Bocelli en Sarah Brightman met “Time to say goodbye”
Deel dit op:
Calorieën tellen
Soms zie je mensen die duidelijk veel te dik zijn. Soms lees je over mensen die door een maagverkleining in enkele maanden tientallen kilo’s verliezen. Hoe kan dat dan? Nou, dat werd me duidelijk door dit artikel in de krant. 
De man in kwestie wist dagelijks 11.000 calorieën te verstouwen. Er van uitgaand dat een gemiddelde man aan zo’n 2.500 calorieën voldoende heeft, at hij dus in één dag ruim 4 keer de normale hoeveelheid. En dat dan ook nog eens lange tijd. Hoe kreeg ie het naar binnen? Dan moet je toch constant propvol zitten? Inmiddels is hij aan een streng dieet begonnen, traint en sport veel en is in 19 dagen al 20 kilo kwijt geraakt. Ik hoop dat hij het volhoudt en dat hij inderdaad gezonder zal worden.
Deel dit op:
Je zult maar…
Je zult maar ziek zijn en wonen in de Noordoostpolder. Je moet naar het ziekenhuis. Maar dat ziekenhuis is failliet en op stel en sprong gesloten. Waar moet je dan heen?
De media zaten er vorige week natuurlijk bovenop. Kan er geen hulp van de overheid komen? Hoe moet het nu verder? Ze gingen natuurlijk bij de verantwoordelijke minister te rade.
En wat zegt die? Met een zuinig mondje meldt hij dat het natuurlijk heel vervelend is, maar goede zorg blijft gegarandeerd. “Mensen kunnen terecht in de omliggende ziekenhuizen….zoals in Harderwijk, Hoorn of Sneek…. Ja, dat is wel wat verder weg, maar blijft nog binnen de norm van 45 minuten…”
Ik keek met verbijstering en heb me afgevraagd onder welke steen die minister en de regering al die tijd heeft liggen slapen. Gaat die man altijd met de auto, heeft hij nooit eens last van files?
En nog erger, wie geen auto heeft en dus van het openbaar vervoer afhankelijk is, hoe komt die daar dan? Ik heb het nagekeken, schrik niet:
– Van een willekeurig adres in Tollebeek ( een kleine plaats in de Noordoostpolder) ben je in 8 minuten bij het IJsselmeerziekenhuis in Emmeloord. Elk halfuur gaat er een bus. En als je een aardige buur of kennis hebt, zul je misschien wel gebracht en gehaald kunnen worden. Dat was dus helemaal niet slecht. Maar nu….
– Moet je van hetzelfde adres naar het Westfriesgasthuis in Hoorn, dan ben je minimaal 2,46 uur kwijt en moet je 4x overstappen. De andere mogelijkheid duurt 3,16 uur en dan hoef je slechts 3x over te stappen.
– Wil je van Tollebeek naar Sneek, dan duurt de reis 1,35 uur met 2x overstappen, maar dat kan maar één keer per uur.
– En tenslotte duurt de reis met het OV van datzelfde adres in Tollebeek naar Harderwijk 1,38 tot 1,49 uur, waarbij je minimaal 2x moet overstappen.
Heeft die minister zich al gerealiseerd wat dat voor oudere of minder mobiele mensen zal gaan betekenen?
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Deze week brengt Sophia Loren een bezoek aan de dokter ….
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Deze week Kate Bush met Wuthering heights
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Deze week een ode aan het leven… L’chaim van de Budapest Klezmer Band
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Dit vind ik altijd plezierig om naar te luisteren:
