Category Archives: reizen

Kleuren

Posted on by

We zaten nog aan onze uitgebreide Engesle ontbijt, compleet met bonen, black pudding, toast en marmelade, toen de zon doorbrak. Het zou een mooie dag worden om naar Bourton-on-the-Hill te rijden, waar we het Batsford Arboretum wilden bezoeken.

En de herfst is natuurlijk het uitgelezen seizoen om te genieten van de verkleurende bomen. Juist in een arboretum staan diverse soorten en variëteiten, die de kleurverschillen benadrukken.

Het geurde naar aarde, paddenstoelen en de zon speelde met kleuren en schaduwen. Even buiten het park lag een dorpje, met zo’n typische cottage. Ook weer zo’n decor voor een TV-serie met wat excentrieke karakters, honden en geheimzinnige relaties.

Maar we keken ook uit op een enorm huis, waar je onmiddellijk “Upstairs, downstairs” of “Downton Abbey” bij denkt.

En overal bankjes, waar je even stil kon genieten van al het moois. En dat deden wij dan ook en wij niet alleen.

Na onze wandeling streken we neer in de tearoom van het tuincentrum van het arboretum voor koffie en taart. Vanaf het balkon bekeek ik wat er te koop werd aangeboden. Zoveel planten, je zou er zo jaloers van worden. Ik beperkte me maar tot wat praktischer aankopen, zoals potten chutney en marmelade. Altijd fijn om cadeau te doen aan thuisblijvers 😉

Rococo….

Posted on by

In de Engelse steden zou je niet denken dat er buiten zo veel moois aan grote tuinen te zien is. Soms liggen de huizen en tuinen wat verscholen, moet je zoeken naar borden die de weg wijzen. En Leo had alle aandacht nodig bij het link(s)e verkeer. Maar na een beetje rondrijden vonden we toch de ingang van wat aangekondigd werd als “Rococo garden“.

Al rond 1700 stond hier een huis met een enorme tuin, die naar de mode van die tijd nogal theatraal was ingericht. Maar in de loop van de geschiedenis veranderde tuin en trad verval in. Het terrein werd zelfs een tijd gebruikt als landbouwgrond. Nu straalt het huis weer in alle glorie en is de tuin veranderd in een waar lusthof. Er is een zeer uitgebreide moestuin, prachtig aangelegd. Het is een wat vreemd gezicht om fruit en groente te zien groeien tegen de achtergrond van een wat komiek aandoende folly. Maar er is ook genoeg bos om heerlijk te wandelen. In zo’n tuin mag ook een doolhof niet ontbreken en natuurlijk is er gelegenheid om thee, koffie en iets lekkers te gebruiken.

Wij wandelden tussen de buien door. Maar het was niet koud en we konden zelfs nog even van de zon genieten op een bankje achter in de moestuin. Maar toen de regen met bakken uit de hemel viel, besloten we toch maar weer een stukje te rijden.

Weer thuis…

Posted on by

En dan zijn we al weer een paar dagen terug van weggeweest. Je kijkt een hele tijd naar de vakantie uit en het is in een zucht voorbij. Nou ja, thuis is ook wel weer leuk. Maar reizen en trekken door prachtig Groot Brittannië heeft wel heel vel charme.

We reden van Harwich naar de Cotswolds en hadden een hotel geboekt in Painswick. De dorpjes in Engeland stralen nog steeds de sfeer van vroeger uit en met een beetje fantasie en het wegdenken van de vele auto’s kun je er zo een detectiveverhaal verzinnen.

Al leek het hotel dat we geboekt hadden in eerste instantie niet wat we verwachtten. Er was een feest gaande, zodat de hoteldame weinig tijd had om ons uitgebreid te ontvangen.

De ingang was geen statige deur, maar een klein houten deurtje, waar Leo regelmatig zijn hoofd stootte. En via via moesten we naar onze kamer. Maar die was goed en comfortabel, dus wat hadden we te klagen? En we boften dat de auto nog een plekje voor de deur vond, want het goot van de regen en dan is sjouwen met koffers helemaal niks.

En al gauw maakten we plannen voor de komende dagen….

Boek

Posted on by

Niet alle boeken die ik via FaceBook vind zijn aanraders. Smaken verschillen nou eenmaal en wat de een prachtig vindt, is voor een ander niet om door te komen.

Maar dit boek las ik met heel veel belangstelling. Het vertelt de geschiedenis van het geslacht Van Hattum. Oorspronkelijk afkomstig uit Sliedrecht en van eenvoudige komaf. Maar als zoon J.C. naar Zeeland reist, verliefd wordt en trouwt met een Zeeuwse, wordt de kiem gelegd voor een zeer succesvolle familie. En komt een klein Zeeuws dorp tot bloei.

Zoals dat natuurlijk gaat, verdampt het familiekapitaal ook weer door allerlei omstandigheden. Niet iedereen gaat zorgvuldig om met het familiekapitaal en ook de wereldgeschiedenis heeft een duidelijke en soms funeste invloed.

Maar het boek leest goed en wat me vooral aansprak is dat het de vrouwen van de familie zijn die het verhaal tot leven brengen. Sterke vrouwen, minder sterke vrouwen, maar altijd toch vrouwen die elk voor zich de familiegeschiedenis beïnvloeden. Voor lezers die van historische verhalen houden en voor lezers, zoals ik met een flinke scheut Zeeuws bloed in de aderen, een fijn boek om te lezen.

Geschiedenis…

Posted on by

Het programma heette vroeger “Andere tijden” en het dreigde van de TV te verdwijnen. Maar gelukkig, de naam is wat gewijzigd, maar nog altijd kun je kijken naar Hans Goedkoop die ook de reeks “Een bezeten wereld. Nederland tussen de oorlogen” presenteert.

Een aantal uitzendingen laat hij je verschillende facetten van Nederland tussen de eerste en de tweede wereldoorlog zien. En dat is soms heel amusant, maar vaak toch ook verschrikkelijk confronterend. Want in de aflevering over “vreemdelingen” komen we beslist niet als het meest tolerante volk naar voren.

Heb je de uitzendingen gemist, bekijk ze dan nog op NPO Start, want het is zeer de moeite waard.

Oh ja, soms bestaat toeval toch echt niet. Schreef ik gisteren over Radio Kootwijk, bleek blogvriendin Dorothé er net ook geweest te zijn. En waaruit wordt “Een bezeten wereld” gepresenteerd? Ja echt, vanuit het gebouw van Radio Kootwijk!

Hallo Bandoeng…

Posted on by

Zondag namen we een kijkje bij Radio Kootwijk. Ik had er al vaak over gehoord, maar kon me geen voorstelling maken hoe dat er nou uit zou zien.

Het gebouw, dat nu onder Monumentenzorg staat, is een enorme kolos. Het is ontworpen door Julius Luthmann en is een van de eerste gebouwen in Art Deco-stijl. We konden het alleen van de buitenzijde zien. Op ons maakte het vooral een beetje de indruk van een Sovjet-gebouw. Groot, grijs, stevig.

Rondom het gebouw liggen ook wat woningen voor de medewerkers, garages en barakken. Radio Kootwijk lag toentertijd nogal ver van de bewoonde wereld en de medewerkers moesten tenslotte altijd oproepbaar zijn.

Inmiddels is alles door de moderne techniek ingehaald. Nu zorgen satellieten voor de verbindingen. En hoef je voor een gesprekje van drie minuten geen half maandsalaris meer te betalen.

Natuur in de stad

Posted on by

Onkruid (nou ja, wat is onkruid) voldoende zo langs weg en straat. Maar zo nu en dan staat er ineens iets wat bijzonder opvalt. Zoals deze zonnebloemen. Langs een verder volkomen kale weg stonden ze er ineens, stijf tussen de stenen en een paaltje.

Ik vraag me dan altijd af hoe ze daar komen. Maar ja, daar krijg ik geen antwoord op.

Misschien een verdwaalde pit, weg gewaaid uit een zakje…? Wie zal het weten. Maar ze vrolijkten in ieder geval de boel op. Straks hebben niet alleen mensen, maar ook vogels er plezier aan.

Gratis…

Posted on by

Op een van onze wandelingen stond langs de weg een grote doos met boeken. “Gratis mee te nemen” stond er bij. Iedereen wilde wel even in die doos kijken, want we wandelen niet alleen, we lezen ook heel graag.

Eén wandelvriendin vond een boek waar ze al langer naar op zoek was, een gelukje! Maar voor de anderen zat er niet veel meer bij. Het leken op het oog mooie boeken, maar of we op een sombere winteravond nou gezellig gaan bladeren in een boek vol met enge medische plaatjes?
Nee, dank u, ik ga wel weer naar de gewone bieb!

Waarschijnlijk is de bewoner arts of chirurg, misschien wel cardioloog. En moesten de boeken van zijn studie nu plaats maken voor nieuwe uitgaven. Of voor frivoler boeken, waar je eens een keertje om kan lachen…. Wie zal het zeggen?

Roeiers

Posted on by

Zaterdag besloten we onze excursie met een bezoek aan de “roeiers” . In de Rotterdamse haven zijn dat goeie bekenden. Natuurlijk roeien ze niet meer naar de schepen om die vast te maken, maar maken ze gebruik van moderne vletten met motoren, waarmee ze over het water scheren.


In vervlogen dagen waren het de mannen in gele oliepakken met zuidwesters op die met grote dikke touwen de schepen vast legden aan de kade. Vastleggen doen ze nog steeds, al zijn de trossen dunner en van kunststof. En bij gevaarlijke stromingen of hevige wind kunnen de roeiers nu ook gebruik maken van een zelf ontworpen apparaat, dat een schip stevig aan de kant houdt. Met de huidige omvang van de schepen is dat natuurlijk ook noodzakelijk. En het zijn niet meer alleen mannen, die dit beroep uitoefenen. Ook vrouwen volgen de opleiding en staan hun mannetje. Zoals uit dit artikel in het Algemeen Dagblad blijkt, werkten bij het vastleggen van het ms MSC Gülsün, het grootste containerschip ter wereld, mannen en vrouwen zij aan zij.

Wereldhavendagen 2019

Posted on by

Ook op zaterdag hadden we, samen met schoonzus en zwager, een excursie uitgezocht. Ditmaal voeren we met een gecharterde waterbus naar Heijplaat, waar we een bezoek brachten aan Broekman Logistiscs.

In enorme grote en hoge loodsen worden producten aangeleverd, opgeslagen en klaar gemaakt voor vervoer naar andere bestemmingen. Daarbij moet je denken aan enorme turbines en machines, die niet passen in een hal van gebruikelijke afmetingen.

Het bedrijf beschikt over kraanbanen die lading van bijzondere afmetingen en gewichten kunnen verplaatsen. Want hoewel een turbine er groot, log en zwaar uitziet, is het een zeer kwetsbaar apparaat. Het kan niet zomaar gehesen worden of een beetje scheef in een kraan hangen. Die apparaten hijsen, verplaatsen of in een schip stuwen, vereist vakmanschap en speciale apparatuur, die dus bij Broekman Logistics voorhanden is.

Ik vind dat altijd zeer interessant om te bekijken. Je voelt je een beetje nietig in zo loods, waar een flink gebouw in zou passen. Je staat naast een turbine die boven je uit torent en waarvan de waarde vele miljoenen is en krijgt zo een kijkje in een onbekende wereld.

Hier worden ook enorme machines samengebouwd in delen van de hal die voor dit doel speciaal gehuurd kunnen worden. Op dit moment heeft een Japans bedrijf een deel van de hal in bedrijf. Zo wordt iets geleverd dat uniek is in de wereld en waar wordt samen gewerkt met vele mensen uit verschillende landen.