Category Archives: reizen

Frisse neus

Posted on by

Na tig keer hetzelfde rondje was ik toe aan iets anders. En omdat we toch al op weg waren, reden we naar een parkeerplaats bij de Oude Maas.

Al van meerdere mensen gehoord dat je daar heerlijk kon wandelen en ja, dat klopte. Het eerste stuk van het pad was weliswaar links nog erg “industrieel”, maar het werd alsmaar ruiger. Dus snoven we heerlijk de frisse (?) lucht op langs het water.

We keken naar de rivier en die biedt altijd een fijne aanblik. Soms stil, soms druk bewaren met stampende schepen. Een waterig zonnetje maakte het helemaal af. We zagen oude en holle knotwilgen, waar geen leven meer in leek te zitten, maar waar nieuw leven in gegroeid was.

Heerlijk, we konden er weer tegen na zo’n klein uitje 😉

Wat is dat…?

Posted on by

We lopen langs de Rotte als we dit paard in de verte zien staan. Het is koud met een snijdende wind. Dus je paard afdekken is helemaal niet gek. Maar wat heeft dat beest nou over zich heen?

Het lijkt wel zo’n sprei met gehaakte grannies. Of een patchwork deken.

Maar als we dichterbij komen blijkt het toch gewoon om een echt paardenkleed te gaan. Aan de zijkant helemaal besmeurd met grijze modder, maar op de paardenkont nog mooi kleurig.

Niks patchwork, maar een patroon van kleurige ruiten. Ach weer wat anders dan een zebrakleed over een gewoon Hollands paard. Het gaf een beetje kleur aan de grauwe dag.

Cijfers

Posted on by

De meeste mensen hebben een “gewoon” huisnummerbordje. Het mag weleens een beetje afwijken, maar doorgaans zijn ze standaard.

Maar soms zie je ineens een heel andere uitwerking van zoiets banaals. En dat valt me dan ook extra op.

Kijk maar eens naar dit nummer. Eigenlijk naambord en huisnummer ineen. Leuk bedacht en beslist opvallend.

Wandelen

Posted on by

Het gaat gelukkig stukken beter, dat wandelen. Dus stap ik, regelmatig vergezeld door Leo, weer de deur uit om een frisse neus te halen.

En onderweg van alles te bekijken en te fotograferen. Het valt me nu op dat er nog zo veel groeit en bloeit, ondanks dat het toch nog maar januari is. Soms denk ik dat ook de natuur een tik van de pandemie heeft gekregen.

Nou ja, doet er niet toe. Er valt onderweg voldoende om te bekijken, zoals deze kleumende kippen bij de deur van een van de buren. Die kippen scharrelen vrij rond en er is voldoende ruimte, maar ja die kou…

En zo vinden we telkens weer wat anders op onze wandeling.

Focus

Posted on by

Even naar de Parkkade in Rotterdam, een frisse neus halen en de benen even strekken. We zijn er al zo vaak geweest en hebben er al duizenden voetstappen liggen. In deze dagen is het er een beetje vreemd. Het is stil, er staan weinig auto’s geparkeerd, want zoveel mensen werken thuis.

En dan een beetje miezerig weer, geen echt fotoweer. Maar ja, toch maar even de telefoon erbij gepakt. Klik, klik, klaar.

En dan zie ik thuis ineens dat die foto bijna zwart/wit is. Of toch niet? Kijk, er zit wel degelijk kleur in. Die rooie kliko daar in het midden en het rossige gras links. Dat trekt ineens alle aandacht en daardoor is de foto minder grauw.
Toeval of fotografengeluk?

Andere kijk

Posted on by

Ik weet niet hoe het komt, maar soms zie ik dingen ineens in een heel ander licht.

Deze berken moeten toch al een tijdje op het Ommoordseveld staan en ik ben er zonder twijfel een groot aantal keren langs gelopen.

Maar toen zag ik niet hoe mooi en hoe afwijkend van kleur ze zijn. Maar deze keer was waarschijnlijk het licht net anders. Niet zonnig, maar grauw en grijs. En op de een of andere manier werden ze heel anders belicht. Ze sprongen zo te zeggen meteen in het oog.

Maar het kan natuurlijk ook zijn dat de bast juist in deze tijd extra oplicht.

Nou ja, het fijne van hoe en waarom doet er eigenlijk niet toe. Ik vind ze mooi zoals ze zijn.

Workum

Posted on by

Al meteen bij aankomst in Workum kregen we een leuke stadswandeling van de hotelier. We besloten die voor de laatste dag te bewaren.

We liepen door de hoofdstraat met diverse mooie en heel oude huizen. Zonder twijfel is Workum een zeer welvarend stadje geweest, gezien de mooie geveltjes, gevelstenen en fraaie deuren.

Zo aan het eind van de middag was het licht prachtig en dus besluit ik met deze foto.

Ik vermoed dat we wel een keertje terug gaan om nog wat verder te kijken en misschien ook weer eens het Jopie Huisman Museum te bezoeken. Dat was nu -om bekende redenen- niet toegankelijk.

Sneek

Posted on by

Het was het eerste stadje dat we bezochten in onze Friesland-trip. Maar pas nu besef ik dat ik er nog geen woord over gerept heb.

Het was die dag stralend weer, diepblauwe lucht, zon maar wel een snijdende wind. En er werd in Sneek gebouwd en straten waren afgesloten. Onze navigatie begint ook ouderdomskwalen te krijgen en stuurde ons telkens weer naar het zelfde punt. Zo zagen we wel wat van Sneek, maar kwamen we niet waar we heen wilden.

Toch maar even de auto geparkeerd en wat rond gelopen. De Waterpoort mochten we tenslotte niet missen. En daar om heen staan ook leuke en bezienswaardige gebouwen. Dus zo maar een impressie van een piepklein stukje Sneek.

Mijn buurtje

Posted on by

Wandelend door omringende straten kwam ik dit tegen. De kerstversiering werd in etappes gedaan, want eerst zag ik alleen nog maar de touwladders. Maar met de Kerstmannen is het beeld compleet.

Natuurlijk hangen overal lichtjes aan balkons, deuren en ramen. Veel vroeger dan andere jaren, want ja, iedereen heeft ongelofelijk behoefte aan iets gezelligs.

En sommigen willen dan iets alternatiefs. Varkentjes bijvoorbeeld.

Nou ja, wat maakt het uit. Deze zijn in ieder geval nog niet tot rollade getransformeerd.

Hindeloopen

Posted on by

We reden naar Hindeloopen, waar we al langer naar toe wilden, maar nog nooit waren aangekomen. We stonden al wel eens op het stationnetje, in een ijzige wind en dat stadje vonden we toen vele passen te ver. Nu konden we de auto in het centrum parkeren.

Lieve oude huisjes, smalle straatjes. Bij één huis werd druk geschrobd en geboend. Ik maakte een praatje met de bewoonster, die haar huisje misschien wilde verkopen. Maar nee, kopen wilden we niet, bewonderen wel.

Het was heerlijk zonnig, maar koud weer. En weinig toeristen te zien. En zo genoten van de stilte en de rust van een oud Fries plaatsje.

Natuurlijk wilden we ook nog even de dijk op. Uitkijken over het IJsselmeer. Vroeger moet deze watervlakte onmetelijk zijn geweest voor de Hindeloopers. Nu leek het rustig, maar reken maar dat het hier te keer kan gaan.