Category Archives: reizen

Verbouwing

Posted on by
Sommige dingen snap ik gewoon niet. Zoals dit: op het grootste station van Nederland, hét knooppunt van het openbaar vervoer moet je met een lantaarntje zoeken naar een in- of uitcheckpaal voor je OV-kaart.

We brachten deze week mijn vriendin naar Utrecht. Ze had een zware koffer bij zich en moest in Utercht overstappen. Wij hadden keurig ingecheckt in Rotterdam en wilden even uitchecken. Waar waren die *** paaltjes? Ik wist dat er een verscholen stond naast de ingang van spoor 5. Maar nu zijn ze aan het verbouwen en istie weg. Dus de vraag gesteld aan een NS-personeelslid.
“Bij de uitgang natuurlijk. U hebt toch ook ingecheckt toen u het station binnenkwam?” “Nee meneer, we komen uit Rotterdam en op het perron staan geen OV-paaltjes.” Enfin, ergens aan het eind van de hal, verstopt achter een kaartjesautomaat, stond het ding.We moesten er zowat de hele hal voor door.
Waarom staan die paaltjes niet bij de trappen naar de perrons? “Omdat ze dan iedere keer verplaatst moeten worden, hier wordt namelijk verbouwd”, kregen we te horen. Oh ja???? Maar waarom kan dat wel in Rotterdam, waar ook al jaren verbouwd wordt? Zal wel gebrek aan communicatie zijn 🙁

PS: de foto is met mijn smartphone gemaakt en niet al te best van kwaliteit helaas

Paris à vélo

Posted on by
Vorige week was ik met een vriendin in Parijs. En wat ons zo opviel waren de vele fietsen. Overal lange rijen fietsen, of lange rijen lege fietspaaltjes. Daar moesten we toch meer van weten. Wie ook nieuwsgierig is, klikt hier voor een Nederlands verhaal en hier voor de officiële Franse site.

Want die leuke fietsen, met hun kekke mandje voorop, kun je huren. Voor een hele schappelijke prijs ben je zeer flexibel in het Parijse verkeer en fiets je in een mum van hot naar haar.

Een soort “witte fietsenplan” maar dan op z’n Frans. Dus groots aangepakt en doordacht. Bij vrijwel elk verhuurpunt staat een bord met daarop aangegeven waar de dichts bijzijnde stallingen te vinden zijn. En dat zijn er heel veel.
Zelf fietsten we niet, wij hadden we een Carte Paris Visite, zodat we heerlijk met metro, bus of trein in Parijs konden toeren. Maar bovenal hebben we heel veel gelopen. Het was heerlijk weer en samen hebben we in ruime mate Parijse sfeer gesnoven.

Gefeliciteerd!

Posted on by
Deze week geen spreuk. Want vandaag wordt de burgemeester van Rotterdam, Ahmed Aboutaleb,  50 jaar. Van harte gefeliciteerd!

Wat zou hij vandaag eten? Misschien wel dit familierecept:

Verwarm olie in een pan en bak daarin een gesneden uitje en gesneden rundvlees. Snij aardappelen in kleine blokjes, kook ze beetgaar. Ondertussen twee eieren klutsen met peper en zout. Giet de aardappelen af en doe bij het vlees. Even kort doorbakken. Eieren er door roeren, laten stollen.

Geef er een salade van ijsbergsla, komkommer en tomaat bij.

Ik neem aan dat de schotel dan wordt geserveerd in deze aardewerk schaal, die de burgemeester zelf aan het Schielandhuis had uitgeleend voor de tentoonstelling “Mes en Vork”.

Sloopwerk

Posted on by
Vanaf ons hotelbalkon in Riga keken we uit op een stukje stad, waar onlangs een huis was ingestort, ontploft of gewoon werd gesloopt. Alhoewel, gewoon? We hebben met verwondering gezien hoe de arbeids-omstandigheden in Letland zo verschillen van die bij ons.
Geen grote bulldozers, geen sloopkogels, welnee. Met een flinke moker en menselijke spierkracht werd het gebouw steen voor steen gesloopt. En de sloper had dan wel een helm op, maar liep op gewone sportschoenen. Veilig……??

Het afval werd zorgvuldig uitgezocht en opgestapeld. Waarschijnlijk voor verkoop later. Maar er waren ook mensen die kwamen kijken en en passant een balkje of zo voor eigen gebruik meenamen.

Roken

Posted on by
Ik weet het wel, roken is slecht voor een mens. Ik rook dan ook zelf niet (meer). Maar een etalage vol met ouderwetse rookartikelen en reclameposters levert toch een mooi beeld en een beetje nostalgie op.
Want dit is toch een plaatje waard nietwaar?

We zagen het in Mechelen, waar een tabakswinkelier een soort mini-museum heeft ingericht in zijn etalage.

Trouwdag

Posted on by

Vandaag, 38 jaar geleden, trouwden Leo en ik. Heel eenvoudig, zonder de vele poespas die er tegenwoordig bij komt kijken. En we vertrokken de volgende dag naar Kreta, op huwelijksreis. De eerste nacht daar brachten we door in Hotel Rea. Toen we een paar jaar geleden weer in Aghios Nikolaos waren, bleek dat hotel er nog te staan.
Eigenlijk was het hotel destijds vol, maar toen we vertelden dat we “op honeymoon” waren, werd er een kamer vrij gemaakt, zij het voor één nacht. Dus gingen we de dag daarop in een overvolle bus weer terug naar Iraklion, waar we de rest van de reis verbleven.

**sweet memories**

Kvass

Posted on by
Op diverse markten in de Baltisch Staten zagen we grote tonnen staan, waaruit een drankje werd getapt. We wisten niet was het was, maar Leo trok de stoute schoenen aan en vroeg het aan dit meisje. Het bleek Kvass te zijn, een soort broodbier.

Toen ik deze foto op de markt in Vilnius gemaakt had, kwam er een boze mevrouw naar me toe, die me iets toeschreeuwde. Ik begreep er helemaal niets van, maar hoorde wel zoiets als “police”.

Uit wat  ik later op internet vond, maakte ik op dat zelfgebrouwen kvass eigenlijk niet meer zo maar verkocht mag worden. Maar het meisje had geen bezwaar tegen de foto. Het gebeurde ook allemaal open en bloot. Leo heeft een glas besteld en vond het lekker. Het smaakt een beetje rins en verfrissend en je proeft er het brood ook in terug.

Verrassing :-(

Posted on by

Toen vriendin en ik afgelopen dinsdag in Delft wat wilden gaan eten, besloten we voor iets Italiaans. Pizzaatje, lasagna of zoiets. Op de Voldersgracht ontdekten we het terras van La Tasca. Het leek ons een gezellige zaak. We vroegen de dienster of wij nog een hapje kon eten. Nee, we hadden niet gereserveerd, maar er was zowaar nog een tafeltje vrij. Meteen werd ons gevraagd of we alvast iets wilden drinken. Vriendin nam ijsthee en ik een flesje San Pellegrino (De Italiaanse spa volgens de ober). Maar we kregen geen kaart. Even wachten dan maar. De ober en dienster liepen af en aan, maar wij kregen alsmaar geen kaart.

Na een tijdje kwam de dienster en zei: “Ik zal u even uitleggen hoe het hier gaat. Want dat is een beetje anders dan anders. Wij serveren namelijk een verrassingsmenu en u hoeft alleen te zeggen wat u per se niet wilt”. Vriendin en ik keken elkaar aan en wisten meteen “Dat doen we dus niet”. Daarop werd meteen de rekening voor de drankjes gebracht. Toen vriendin opmerkte dat “een dergelijke gang van zaken wel meteen bij aankomst verteld had kunnen worden” kreeg ze een beetje kribbig tot antwoord “dat het toch duidelijk aangegeven stond”. Dat wilden we dan wel zien. Het stond in ieder geval niet op het bord voor het terras. Nee, het bleek op een kaart in het restaurant zelf te staan.
Nou, je kan er misschien dan wel lekker eten, ons zien ze er niet terug. Wij houden niet zo van dit soort verrassingen.

Gescheiden

Posted on by
Tijdens onze vakantie in de Baltische Staten gingen we ook naar Klaipeda. Niet omdat die stad nou zo erg interessant was. We waren er trouwens te kort om dat te onderzoeken, maar wel gingen we een dag naar de Kurische Nehrung. Een lang schiereiland voor de kust, niet breder dan 4 kilometer en bijna 100 kilometer lang. Halverwege ligt de grens met Rusland en die is, nog steeds, hermetisch afgesloten. Maar het Litouwse deel kun je bezoeken en het is er prachtig.

Als het weer een beetje meewerkt, kun je eindeloos langs het zandstrand wandelen, baden of in de zon liggen. Let wel even op, voordat je het strand opgaat. Litouwen is nogal preuts (de kerk heeft hier nog heel wat te vertellen) en er staan dan ook borden die aangeven dat mannen en vrouwen gescheiden moeten baden.’t Is maar dat je het weet!!