Vandaag een lied in het Nederlands, vertaald uit het Engels.
Category Archives: Persoonlijk
In de keuken
Vrijwel elke dag kook ik. Soms uitgebreid, soms heel eenvoudig, maar altijd vers.
Maar het is natuurlijk ook fijn als er voor je gekookt wordt. En daarom gaat Leo regelmatig de keuken in. Hij heeft een heel andere manier van eten klaarmaken, maar ook bij hem geen potjes of pakjes. Wat hij kookt is ook altijd vers en meestal erg lekker.
Hij bereidt alles nauwgezet voor en het komt goed uit dat hij geen “hulp” van mij wil. Ik kan dan lekker wat anders gaan doen 😉
En dan ’s avonds komt de verrassing ter tafel. Dit keer was het een heerlijk gerecht met een Italiaans tintje. Natuurlijk dronken we er een wijntje bij.
Dit gerecht zal hij zeker nog wel eens maken!
Deel dit op:
Kleurig
Langs de Rotte wordt nog steeds stevig gebouwd. En bij die nieuwe huizen hoort vaak een grote tuin. Maar ja, dat duurt nog wel even voordat die goed begroeid is.
Voor het hek, zomaar in de berm, ontdekte we deze kleurige bloemenwei. De nieuwe bewoners hadden zich misschien wel goed voorbereid en al in het voorjaar gezaaid. Of het is een toevalstreffer. Dat is nog eens geluk hebben.
Alleen voor zo’n uitzicht zou je er gaan wonen.
Deel dit op:
Cijfers
Het valt me op dat iedereen de laatste tijd aan het tellen is. We hebben niet meer gewandeld, maar we hebben zoveel stappen gezet. En ja, ook ik doe daar ongemerkt aan mee.
Toen we laatst met de Ganzenpas koffie gingen drinken, pakte bijna iedereen meteen zijn smartphone om te zien hoeveel stappen we gezet hadden. Eén van de Ganzen heeft dat ding nooit bij zich en zij vroeg dan ook of we die stappenteller niet thuis konden bekijken. Konden we nog even gezellig napraten. Ja, daar had ze een punt.
Maar ook de verhalen op Facebook, over de leuke fiets- of boottochtjes, gaan vaak in eerste instantie over het aantal kilometers. Hoe gezellig het was, hoe heerlijk het weer, de natuur… dat komt allemaal op het tweede plan.
Nou ja, het zal ook wel weer overgaan. Of niet, dat maakt natuurlijk niks uit. Maar het viel me gewoon op.
Deel dit op:
Film
Nadat we, op aanraden van Marthy, de film La Joieuse op Netflix zagen, kozen we opnieuw voor een Franse film.
Dit keer keken we naar Le passager de l’été.
De film speelt zich af in het noorden van Normandie, in de Cotentin. De tweede wereldoorlog is voorbij en de boeren proberen hun hoofd boven water te houden. Er zijn niet genoeg jonge mannen om op het land te werken, maar soms biedt zich een losse arbeider aan.
En zo klopt Joseph aan bij Monique, een strenge en verbitterde vrouw die door haar man verlaten werd en nadien nooit meer iets van hem heeft gehoord.
Joseph is een harde werker, die het leven neemt zo als het zich voordoet. En dat kan soms tot moeilijke en gecompliceerde situaties leiden.
Een mooie film met een verrassend eind.
Deel dit op:
Weer wat anders…!
Na een aantal weken was ik de macarons onder het tafelblad wel zat. Telkens weer die lekkere macarons, het water liep me telkens in de mond.
Tijd voor een andere puzzel dus. Lies heeft een hele serie met de leukste onderwerpen, maar ook met loei-lastige puzzels.
Dit keer liet ik me verleiden tot een puzzel met “urban gardening”. Een getekend plaatje van een daktuin midden in New York. De afbeelding alleen is al leuk, maar heel druk.
En die puzzel? Een hele uitzoekerij. Met allerlei bloemen en bloemetjes, planten in potten in verschillende maten. Met op de achtergrond verschillende wolkenkrabbers. Enfin, een puzzel met een overdaad aan details.
Voor dat deze af is, zijn we wel een paar weken verder. Maar ik vind het leuk en haast is er niet bij.
Deel dit op:
Nieuwsgierig
In Beekbergen kwamen we langs een stukje kaalgeslagen bos. Maar op het lege stuk stonden nog allerlei palen met trechters erop. En aan één van de overgebleven bomen hing een plakkaat.
En omdat ik nogal nieuwsgierig van aard ben, moest ik dat natuurlijk vastleggen. Het bleek te gaan om een onderzoek naar de “effecten van houtoogst op de voedingstoffenbalans in bossen“.
Tegenwoordig moet er ook van alles uitgezocht worden. Er zullen wel een aantal studenten druk bezig zijn met het onderzoek. Toen niet hoor, het was tenslotte vakantie. En misschien doen ze dat onderzoek wel via een computer. Er is tegenwoordig zoveel mogelijk.
Maar ik vond het wel fijn dat die bomen niet zomaar lukraak gekapt werden. Want zoveel bos hebben we tenslotte niet. En eenmaal gekapt, duurt het toch een flinke tijd voordat er weer zo’n flinke boom staat.
Nu maar hopen dat niet na vele jaren blijkt dat we die bomen beter hadden kunnen laten staan.
Deel dit op:
Muzikale maandag
Beetje vroeg op de maandagmorgen, maar kom. Dans mee met Rita Hayworth
Deel dit op:
Geen commentaar
Deel dit op:
Pauperparadijs
De volgende nachten logeerden we in een hotel in Drenthe.
Eigenlijk wilden we wandelen, maar regenbuien haalden een streep door de plannen. Dus besloten we naar Veenhuizen voor een bezoek aan “De kolonie van Weldadigheid” en het gevangenismuseum.
Helaas lukte het ons niet een tijdslot te reserveren. Alles was al vol.
Tussen buien door liepen we langs de huizen, waar vroeger de “paupers” in woonden. En bekeken we de andere gebouwen, vaak voorzien van een in steen gehouwen opschrift. “Orde en tucht” of “Werkzaamheid”. De paupers hadden het ongetwijfeld beter dan in de goot, maar of het nou echt zo veel vrolijker was…
Bij een volgend bezoek aan Drenthe willen we nog wel eens in Veenhuizen gaan kijken.
Het is toch onvoorstelbaar in deze tijd dat je mensen zo maar kunt verbannen om ze een “heropvoeding” te geven. Zoeken we wel een droge dag uit 😉
Later zag ik dat je in de archieven kunt zoeken naar je pauper-voorouders.
Wel apart om te ontdekken dat verre familie misschien wel daar vandaan kwam.
