Category Archives: nostalgie

Kringloopwinkel

Posted on by

Niet alleen Bettie houdt van rommelmarkten en kringloopwinkels. Ook mijn man mag daar graag eens  rondsnuffelen. Zomaar voor de lol, of gericht. En dan gaat hij altijd naar de LP’s. Lang geleden zeer geliefd, een tijd verguisd en verruild voor CD’s, maar intussen weer helemaal hip en “booming”. Wij hebben er nog een behoorlijke collectie van en niet alleen LP’s, maar ook singeltjes. Zelfs in van die schattige koffertjes. Puur jeugdsentiment!

Maar al dat vinyl kun je alleen maar draaien op een platenspeler. Helaas, die had laatst de geest gegeven. Maar Leo’s vooruitziende blik had er voor gezorgd dat wij nog een gloednieuw exemplaar op zolder hadden staan, compleet in originele doos en met de aankoopbon (uit de vorige eeuw!) erbij. Toen we de kerstplaatjes wilden draaien, moesten we weer eventjes wat aansluiten en regelen, maar het klonk weer als vanouds.

En konden we eindelijk ook deze LP van Hildegarde Knef eens horen. En dat allemaal voor 1 euro in de kringloopwinkel 😉

Herinneringen

Posted on by
Dit jaar kwam de kerstman met wel een heel bijzonder cadeautje uit de bus. Hij had daarbij de hulp van onze twee jongens, die heel sneaky in huis rondgesnuffeld hadden. Ze grepen hun kans toen wij op vakantie waren en zochten en vonden de oude schoenendoos met 8-mm films. Jaren geleden kochten we zo’n (toendertijd) supermoderne Fuica-filmcamera. Daar gingen filmpjes in van zo’n 3 minuten. Zonder geluid, maar wel in kleur. En natuurlijk filmden we er lustig op los. Vakantie met zus en zwager, vakantie naar Griekenland met de auto, de kinderen als baby, hun eerste stapjes, spelend met nichtjes. De visites van oma en opa, vakanties met de hele familie of met z’n viertjes.  

Natuurlijk hadden we al eens gezegd dat “we daar eigenlijk wel eens iets mee moesten doen”. Maar ja, dat blijft er dan bij en zo verstoften de films op zolder.
Maar de jongens hadden die nu netjes laten schoonmaken en digitaliseren.  Wat een geluk dat Leo altijd zo keurig alle data en gebeurtenissen had vermeld op de envelopjes. Zo konden de films ook netjes aan elkaar gemonteerd worden. En lag daar dan ineens een doosje met twee DVD’s met alle films.

Nu hoeven we alleen de DVD af te spelen om terug in de tijd te gaan. Alles is eigenlijk nog van heel mooie kwaliteit. Dat het stomme film is, maakt het allemaal nog authentieker. Echt een heel bijzonder cadeau!!

 

 

Lief autootje

Posted on by

Zou dit lieve autootje nog bestaan? Een bescheiden Tranbantje, gefotografeerd in 2006, dus alweer acht jaar geleden. Toen zag je ze nog wel vaker in Tsjechië. Nu zullen ze allemaal wel op de schroothoop gekomen zijn. Ingeruild voor glimmend en glanzend westers blik. Meer status hè?
Toch waren ze leuk. Niet comfortabel, klein en snel waren ze ook niet. Maar ze roestten niet, want ze bestonden uit glasvezel. Een deuk was dan ook een catastrofe. Maar ze hadden wel charme, vind ik.

Waar blijft de tijd…

Posted on by

In de jaren 80 was dit toekomstmuziek. “Het moet niet gekker worden”, vond mijn moeder. “Bellen op de fiets of in de auto….”  Wat zou ze wel vinden van deze tijd, met z’n mobieltjes, tablets en gadgets, zoals  horloges waarmee je de kinderen kunt volgen.

 

 

Lekker…

Posted on by
Hij mocht mee met opa, kijken naar dat heéééle grote schip.En als je dan zo staat, met de wind in je snoetje en je moet wachten en wachten. Nou, dan krijg je natuurlijk enorme honger. Gelukkig had opa dat van te voren bedacht, want hij nam een paar lekkere boterhammetjes mee. Met echte Hollandse kaas.

Toen de boot voorbij gevaren was, gingen ze op een bankje zitten om samen gezellig die boterhammetjes op te peuzelen.

  

Onveranderd

Posted on by
Ik ben blij dat er in de wereld zo nu en dan nog iets onveranderd is. De tijd gaat zo snel en dat wat ik vandaag ken, is morgen achterhaald. Maar dit niet, gelukkig ;-)De folder van Zeeman lag op de mat en daarin stond dit donkerblauw gestreepte setje kinderondergoed. En dat is nog precies eender als zo’n 35 jaar geleden. Toen kocht ik precies dezelfde hemdjes en broekjes voor onze zonen.
Die zullen nu wel veel hipper ondergoed kopen, maar dit bracht me even terug in de tijd van toen 😉 😉 😉

Middenstand

Posted on by

Het valt ons de laatste tijd op dat er zoveel winkeltjes verdwenen zijn. Wat je aan middenstand ziet, zijn vooral de grote ketens en die maken dat alle dorpen en steden er bijna hetzelfde uitzien.
Dat was vroeger anders. Als ik in mijn herinneringen graaf, kom ik een heleboel winkeltjes in onze oude straat tegen. Meteen als je de deur uitkwam  had je al een kapper, een groenteboer, een slager, een kruidenier, nog een kruidenier, een ijscoman, een slager…. en ga zo maar door.

En dat was nog maar één kant van de straat, aan de overkant kon je terecht bij een fourniturenzaakje, verderop sigaren kopen of je fiets laten repareren.
Nu liggen er hele woonwijken waar je met een lantaarntje nog geen winkel kunt ontdekken. Jammer toch, want de winkels hadden wel niet zo’n enorme keus, maar alles was wel persoonlijker. Of heeft alles in mijn hoofd een glanzend sausje gekregen? 

 

Bron: Het Rotterdam van toen

 

Nostalgie

Posted on by

Laatst las ik een stukje over de winkels van Jamin. Niet die van nu, die van vroeger. Met grote glazen stopflessen, met daarin zuurtjes, zuurballen, dropveters, toverballen, tumtum en weet ik wat lal niet meer. Met die heerlijk zoete geur van snoep en chocola, vanille.
Met een hoge toonbank, waarachter ik bijna schuilging en ik op mijn teentjes moest staan om mijn centjes er neer te leggen. Met, als je geluk had, een vriendelijke en geduldige verkoopster. Die de tijd nam om je keuze te laten maken. Maar vaker met een wat ongeduldiger typje, die met haar vingers trommelde, ten teken dat je wat op moest schieten. Maar ja, uit zoveel heerlijkheden moeten kiezen…

De smaak van toen

Posted on by

Hoe het kwam, weet ik niet meer. Maar afgelopen week liep ik te wandelen toen ik plotseling enorme trek kreeg in een prakje sla met botersaus. Met een zacht gekookt eitje, bloemige aardappels… Mmmmm, het water liep me in de mond.

Het is al jaren geleden dat wij sla aten, botersla. Er staat hier regelmatig sla op tafel, dat wel. Maar dat is dan gemengde sla, rucola of eikenblad. Als bijgerecht. Maar wat ik wilde was een hele maaltijd met sla.
Wat doe je dan? Je haalt zo’n grote groene krop, kookt aardappels en eieren en je maakt botersaus. Ook al zoiets dat ik al lang geleden voor het laatst maakte.

Het werd een feestmaal!! Nu heb ik voorlopig weer genoeg sla gegeten, maar wat heb ik er van genoten! Heerlijk, alsof ik weer terug was in mijn jeugd.