Patatje met

Bron: Google foto’s

Nou geloof ik dat we al veel te veel eet- en snackgelegenheden hebben. Maar om dat te gaan verbieden….? Want laatst las ik berichten dat snackbars uit het straatbeeld zouden moeten verdwijnen.

Zo nu en dan een lekker frietje of een broodje kroket, dat is toch niet zo erg? Als je week in week uit gezond en vers gekookt hebt, is zo’n vette hap best wel eens lekker. En dat zal onze gezondheid echt niet schaden.

Het lijkt mij beter dat we al van jongs af aan leren wat goed en lekker is. Dat kinderen op school al leren wat je beter wel of juist niet moet eten. En dan het liefst met wat praktijkonderwijs, zodat ze een beetje leren koken. Geen sierlijke liflafjes, maar gewone kost van alledaagse producten. Maar lekker op smaak gebracht met kruiden.

Toen en nu

In mijn ouderlijk huis was, tot 1969, geen douche of badkamer. Hoe we dan schoon werden? Nou gewoon, in een teil. Die werd in de keuken gezet en daar ging ik dan in. Hij werd gevuld met keteltjes warm water en dan kon ik een beetje ploeteren.

Misschien ging mijn moeder en zus er later ook nog wel in. Al geloof ik dat zij wel telkens weer schoon water namen. En mijn vader? Die ging elke week met zijn handdoek en schoon ondergoed naar het badhuis.

Zo’n ritueel werd natuurlijk niet elke dag herhaald. Geen denken aan! Eén keer per week, dat was het. De andere dagen wasten we ons aan het aanrecht. En werden we ook schoon.

Bron: Foto’s Google

Bij Leo was wel al langer een douche. Gemaakt op een deel van het balkon. En dat was ’s winters best een koude bedoening. Maar die kou deerde hem niet. Die was hij wel gewend. Want dagelijks waste hij zich op zolder, aan een kleine wasbak met uitsluitend koud water. Ja, ja, dat waren barre tijden.

Nu is er in vrijwel elk huis wel een douche en is dagelijks douchen gewoon. En wat wordt er nu gezegd? Dat het helemaal niet nodig is om elke dag te douchen. Zowel uit gezondheids- als uit milieuoogpunt.

Ach ja, nou hebben we alle mogelijkheden voorhanden, zijn er toch nog bezwaren…
😉 😉 😉

Toch jammer

Hoewel je zeker weet dat ergeren niet goed is voor je gezondheid of je bloeddruk, ontkom ik er vaak niet aan.

En in de supermarkt is het niet moeilijk om ergernissen te vinden. Overdaad, overbodige spullen en ook de verpakkingen zijn me vaak een doorn in het oog.

Ik was dan ook blij te zien dat de kruiden van Souq in een kleurig papieren zakje zaten. Totdat ik zo’n zakje pakte. Want dat papier was slecht overbodig omhulsel. De kruiden zitten in een “handig (plastic) bewaarbakje”.

Nee Souq, niks handig. Weer zo’n bakje dat de plastic afvalberg gaat vergroten. Stop die kruiden in een stevig en zo klein mogelijk zakje. Want zelfs als dat van plastic is, geeft dat minder rommel. Een handig bakje of potje hebben we meestal zelf wel.

Jammer, gemiste kans!

Luxe, luxer…

De generatie van mensen boven de 70, mijn generatie dus, heeft waarschijnlijk nog wel herinneringen aan het wc-papier van vroeger. Grijs, grauw en verre van zacht. Althans dat hing aan de rol op onze wc thuis.

Bij een tante was niet eens een eigen wc. Die was op de overloop en werd gedeeld met meerdere buren. Daar hingen stukjes krantenpapier aan een spijker. Wel geteld één keer ging ik daar plassen.

Hier liggen altijd diverse rollen, want niks erger dan geen wc-papier hebben. Gewoon papier, meerlaags en redelijk zacht.

Maar nu is er The good roll, duurzaam en ecologisch toiletpapier. Keurig thuisbezorgd, verpakt in een kartonnen doos en elke rol omhult met een fraai gekleurd papiertje.

Ach ja, het zal allemaal wel. Maar wij blijven toch maar het papier van die grote discounter gebruiken. Zelf gehaald, in ene moeite door met de andere wekelijkse boodschappen.

Hoeft er niet nog een bezorgdienst in de straat te parkeren.

Voor de kat…

Zouden er mensen zijn die zich vergissen? En dit mooie doosje aanzien voor een luxe stuk chocolade? Het zou me niet verwonderen.

Maar het is natuurlijk geen chocolade. Het is kattenvoer!
Uiteraard voor een luxe kat.

Niet voor Mieppie de straatkat. Maar een fraaie raskat, met een exquise smaak, zal dit misschien wel eens willen keuren wanneer het in haar design voerbak ligt.
😉 😉 😉

Monument

Tot mijn 23e woonde ik vlakbij het Justus van Effencomplex. Toen was het nog een wat vervallen gebouw, met veel grauw en grijs beton. Heel zelden kwamen we er weleens, maar echt herinneringen had ik er niet aan.

Leo en ik waren er al eens gaan kijken, na de grote renovatie en afgelopen zaterdag konden we het bezoeken, in het kader van Open Monumenten-dag.

Het complex is in alle glorie gerenoveerd en gerestaureerd en intussen al lang geen “arbeiders-vesting” meer. 264 Woningen werden samengevoegd en verbouwd, waarna er nog 154 woningen over zijn. Die zijn allemaal aangepast aan de eisen van deze tijd.

We kregen een rondleiding en gingen natuurlijk ook naar de woonstraat. Nee, geen galerij. Hier konden in 1922 bakker, groenteman en melkman met hun kar komen, zodat men niet telkens naar beneden hoefde. Heel vooruitstrevend. Helaas is die mogelijkheid in deze tijd gesneuveld. Veel bewoners gebruiken de woonstraat nu als terrasje, met planten in potten.

Midden in het complex ligt het badhuis, want douches of badkamers waren niet voorzien in 1922. Nu natuurlijk wel en daardoor is de functie van het badhuis beneden veranderd in een galerie ruimte. Maar ook huisvest dit gebouw de warmtevoorziening. die zorgt voor warmte in de winter, maar ook voor koelte in de zomer.

Milieuvriendelijk

De natuur ligt me, zoals jullie wel weten, na aan het hart. Ik probeer dan ook zo milieuvriendelijk te leven. Dat lukt me natuurlijk niet voor de volle 100%, maar alle beetjes helpen.

Ik had dan ook regelmatig verbaasd gekeken naar dit schap. Zo veel chemische troep om schoon te maken. Zou je nou echt voor elk dingetje in je huis een apart schoonmaakmiddel nodig hebben?

Ik gebruik dan zo weinig mogelijk agressieve schoonmaakmiddelen. Ook spullen die niet in de vaatwasser gaan, worden schoon met een klein beetje sop en warm water.

De aifryer gebruik ik regelmatig, maar dan bak ik met maar een heel klein beetje olie. Of zelfs helemaal zonder. Natuurlijk maak ik die na gebruik meteen schoon, met heet water of met een sopje. Gaat al jaren prima.

Maar hier staat onder andere een middel om de airfryer schoon te maken. Behoorlijk aan de prijs en slechts 5 beurten uit een fles van een kwart liter. Nee, dat is beslist niet goed voor ons milieu.

In de keuken

Vrijwel elke dag kook ik. Soms uitgebreid, soms heel eenvoudig, maar altijd vers.

Maar het is natuurlijk ook fijn als er voor je gekookt wordt. En daarom gaat Leo regelmatig de keuken in. Hij heeft een heel andere manier van eten klaarmaken, maar ook bij hem geen potjes of pakjes. Wat hij kookt is ook altijd vers en meestal erg lekker.

Hij bereidt alles nauwgezet voor en het komt goed uit dat hij geen “hulp” van mij wil. Ik kan dan lekker wat anders gaan doen 😉

En dan ’s avonds komt de verrassing ter tafel. Dit keer was het een heerlijk gerecht met een Italiaans tintje. Natuurlijk dronken we er een wijntje bij.

Dit gerecht zal hij zeker nog wel eens maken!

Hamsteren

De grootsuper wil het niet meer over hamsteren hebben. Dat klinkt toch een beetje eh… a-sociaal….?

Maar dat betekent natuurlijk niet dat we niet meer aangespoord mogen worden onze wagentjes vol, voller of zelfs volst te vullen.

En dan helpt een beetje ruime tas. Daar doe je toch al snel een paar boodschappen meer in. Plek zat, dus vullen maar….

Wat zijn er toch veel manieren om het koopgedrag te stimuleren….!

Luxueus

Nu plastic in de ban wordt gedaan, lijkt me dat een nieuwe trend weer vrij baan kan krijgen. We gaan weer picknicken.

Niks boterhammetje uit het vuistje en een kant en klaar pakje drinken of flesje water. Nee, laten we weer gaan picknicken, net als de Engelse koninklijke familie.

Met zo’n prachtige luxueuze “hamper”, een flinke rechthoekige rieten koffer, gevoerd met ruitjeskatoen en voorzien van fraaie porseleinen borden, keurig bestek. Natuurlijk ook voorzien van champagneglazen en koelruimte voor een flinke magnum champagne. En (koel)dozen voor de komkommer sandwiches. En niet te vergeten een leuk peper-en-zoutstel.

Zit ik alleen nog met een klein probleempje. Want wie gaat dat dan allemaal sjouwen? En wie maakt alle lekker hapjes voor ons klaar…?

Ach, zo nu en dan een beetje dromen…. Daar is toch niks mis mee?