Boek

Maria Janssen beschreef het leven van haar moeder (1905-2016). Een leven dat heel veel veranderingen heeft gekend.

En al lezend herkende ik ook heel veel dingen, die mijn eigen moeder beschreef.

Het boek is geen roman, maar ook geen wetenschappelijk werk. In een prettige stijl vertelt de schrijfster over haar familie, waar zeker in de eerste vijftig jaar de Rooms Katholieke kerk nog heel veel in de melk te brokkelen had.

Maar ook beschrijft ze de armoe, die ene deel was van moeders jeugd. Voor meisjes was een carrière niet weggelegd. Doorleren was geen optie, hoe zeer dat ook gewenst werd. Maar in een “dienstje” ging Maria’s moeder niet. Ze ging werken in een naaiatelier en leerde daardoor prima kleding maken. Maria en haar zus mochten wel doorleren. Al nam moeder toch op een zeker moment een radicaal besluit voor Maria.

Uiteraard is het boek doortrokken van persoonlijke herinneringen, maar de schrijfster heeft ook gezocht naar hoe er in de maatschappij op alle veranderingen werd gereageerd. Hoe anderen dat ervoeren of er mee omsprongen. Dan worden stukken uit kranten, tijdschriften of rapporten geciteerd.

In ruim honderd jaar is er veel, heel veel veranderd in de wereld. Ik vond het fijn om daarover te lezen, dingen weer eens in een ander perspectief te zien.

Zelf herkende ik ook veel van de herinneringen van mijn eigen moeder. Ook mijn moeder wilde albsoluut niet dat haar dochters “andermans pispotten zouden legen”. Maar voor anderen zullen er ook parallellen te ontdekken zijn. Een absoluut interessant boek.

5 thoughts on “Boek

  1. Een stukje geschiedenis met twee wereldoorlogen erin. Ik kom tot de ontdekking dat ik weinig weet over die tijd. Hoe mensen leefden, wat ze aten. Gewoon de alledaagse dingen.

Comments are closed.