Category Archives: huishouden

Niet voor iedereen

Posted on by
Bron:
THE GATE APPRECIATION SOCIETY/Facebook

Soms krijg je op Facebook dingen te zien waar je niet om gevraagd hebt. Je kunt ze wegklikken, maar vaak vind ik het toch wel leuk.

Zo ben ik sinds enige tijd aangesloten bij “THE GATE APPRECIATION SOCIETY”, een (uiteraard) Engels clubje dat overal op zoek is naar leuke of speciale hekken.

In Groot Brittannië zijn die gemakkelijker te vinden dan in Nederland. Hier zijn het vooral 13-in-een-dozijn-hekken, maar aan de overzijde van de Noordzee kun je je fantasie botvieren op van alles en nog wat.

En zo ontdekte ik dit hek, met een levensgroot spinnenweb met bijbehorende spin. Misschien wel ter afschrikking van vampieren of spoken…?

Maar sommige mensen zullen ook met angst en beven zo’n hek door stappen. Misschien wel het hele bezoek afzeggen, wie weet.

Ik niet hoor. Spinnen zijn tenslotte zeer nuttige dieren, die ook een plek in de biodiversiteit verdienen.

Vind ik ze, dan vang ik ze en zet ze buiten. Daar horen ze tenslotte.

Leuk stel

Posted on by

Je kunt van alles verzamelen, dus ook peper-en-zoutstelletjes.

Niet dat ik dat doe, maar zou ik zo’n verzameling hebben, wilde ik deze er vast aan toevoegen.

Toen ik ze voor het eerst zag, dacht ik dat het een echtpaar voorstelde. Maar mevrouw is veel te chique voor zo’n varken als man. Al lijkt het wel of ze vlucht ze voor zijn onbehouwen gedrag? Maar nee, het zijn twee aparte setjes.

Ik vind ze geinig en ze vormen allebei een leuk gespreksonderwerp voor een beetje saai etentje…

Plastic

Posted on by

Straks zijn alle plastic tasjes verdwenen uit de supermarkt. Is dat erg? Nee, natuurlijk niet. We kunnen best zonder plastic.

Maar waarom zit er dan nog wel zoveel in plastic? De champignons, paprika, tomaat. Allemaal verpakt in plastic.

Kijk, dit zag ik gisteren. Extra verpakking alom. Ik vind zoiets een aanfluiting.

Als we er dan toch af moeten, kun je beter maar meteen rigoureus aanpakken.

Er zijn vast slimme mensen die plasticvrije en toch kruimel- of lekvrije verpakkingen kunnen bedenken.

Brocante

Posted on by

Het was een eindje rijden die zaterdag, maar de moeite waard. Want in Hellevoetsluis werd een brocantemarkt gehouden. En één van de kramen werd bemand door Janet, die ik vooral ken als fysiotherapeute.

Ze heeft niet alleen talent om mijn onwillige knie weer in het normale loopgareel te krijgen, maar verzamelt samen met haar man ook allerlei vintage spullen. Die etaleert ze regelmatig op deze website en op Facebook. Wie op zoek is naar vintage meubels, manden, flessen, ladders of luiken kan er zijn hart ophalen en vindt zeker iets van zijn of haar gading.

De brocantemarkt is al weer lang afgelopen, maar toch nog een sfeerbeeld.

Mooi nieuw

Posted on by
Eigen foto

In het Fries museum ontdekte ik deze stoel. Qua model kwam het een beetje ouderwets op mij over en dat klopte ook. Want in de Hindelooper kamer stond net zo’n stoel, maar dan van donker hout en met een rieten zitting.

Nu bestond de zitting uit dikke (wollen?) draden in een zachte roze/grijze kleur en was een deel van de stoel wit geverfd. En zo werd het meteen een stoel die zou passen in elk interieur. Hij oogde helemaal niet hard of ongemakkelijk.

De klaptafel erachter is ook gebaseerd op een Hindelooper tafel. Maar nu zijn de patronen niet geschilderd maar zijn ze ontstaan door metaal, dat tannine uit het eikenhout trekt.

Bron: Website Fries Museum, Leeuwarden

Thuis zocht ik wat verder en kwam ik tot de ontdekking dat deze stoelen zijn ontworpen door Christien Meindertsma. Ik vind ze prachtig en dat ze er ook in nog veel andere kleuren zijn, maakt het nog mooier.

Andere gedachten

Posted on by

Hebben jullie dat ook wel eens? Je hebt grootse plannen om een niet al te leuk karweitje deze dag of week toch echt eens uit te gaan voeren.

Je bent er helemaal op voorbereid, alles staat klaar en dan ineens vind je iets waardoor je meteen van gedachten verandert.

Ikzelf heb maar een klein zetje nodig om huishoudelijke taken voor me uit te schuiven, op de lange baan te zetten en er daarna niet meer aan te denken.

Toch moeten die taken zo nu en dan gedaan worden. Maar zou ik onder de bank een nog niet gelezen boek vinden, was ik ook meteen verkocht. Alles wat ik bedacht had zou ik laten liggen.

Dat is al van kinds af aan. Bij het tafeldekken moest ik tussen het neerzetten van de borden en het zoeken van het bestek altijd nog eventjes lezen. Geen wonder dat mijn moeder me “leesmuseum” noemde.

Speciaal

Posted on by

Even snuffelen bij de kringloop op zoek naar een klein steelpannetje. Dat was snel gevonden, dus konden we naar huis.

Maar zo’n winkel met zoveel kleine dingetjes, daar staat altijd wel wat tussen dat om aandacht vraagt.

Leo vond twee leuke bekers. Het waren waarschijnlijk reclamebekers, maar wel leuk. En met alle boerenprotesten ook wel actueel.

We gebruiken ze nu voor de anijsmelk die we voor het naar bed gaan drinken.

Had ik ze echt nodig…? Nou nee, maar ze hebben al een plaatsje in de servieskast.

Net als de Marjolein Bastin koffiekopjes. Daarvan waren er een paar gesneuveld, nu is de set weer compleet.

5 x W

Posted on by
Bron: Google foto’s

Leo en ik waren samen bij de tandarts en binnenkort moet er bij ons alle twee nog wat gebeuren. Daarvoor wilden we een afspraak maken. Geen probleem zou je zeggen. Maar nee.

De afspraak die ik wilde maken kwam op het conto van Leo. Daarna werd er een afspraak gemaakt voor mij en ook nog wat andere afspraken zoals de mondhygiëniste. Het werd een beetje rommelig, maar uiteindelijk was alles geregeld. En thuis konden we het nog nakijken op de mail. Geen probleem dus.

Inderdaad stonden thuis de afspraken ook al op de mail. Maar wat was nou wat? Allemaal afkortingen die ons niks zeiden.

En daar kwamen ze weer, De 5 W’s: de gouden regel voor het plannen of vaststellen voor een afspraak, vergadering of wat dan ook. Wie, Wat, Waar en Wanneer zijn de belangrijkste. Daarna komt Waarom en misschien ook nog de 6e W, als laatst (maar niet het onbelangrijkst) Wat gaat het kosten?

Het is toch een simpele regel en goed te onthouden.

Molens

Posted on by

Aan de rand van het Kralingse bos en de Kralingse plas staan twee molens, vrij dicht naast elkaar.

Beide molens werken nog en je kunt ze ook op bepaalde tijden bezoeken.

De Ster en De Lelie worden gebruikt voor het malen van specerijen en (snuif)tabak. Uiteraard is er een winkeltje waar je artikelen kunt kopen.

Een stukje Rotterdam met een vleug nostalgie en een leuk gebied om te wandelen.

En dat deden wij dan ook op een wat winderige maar droge zaterdag

Winkelen

Posted on by

Vond ik het vroeger heerlijk om te winkelen en deed ik dat ook veel vaker dan nu. Maar ja, toen werkte ik in de stad met winkels onder handbereik en ging ik op weg naar kantoor langs de etalages als voorproefje.

Ook kwamen we met enige regelmaat op het Zuidplein, op weg naar mijn schoonouders. Mijn schoonmoeder ging elke dag naar het Zuidplein, destijds een heel modern en groot winkelcentrum op loopafstand van haar huis. En dag zonder Zuidplein was voor haar geen echte dag.

Maar het winkelcentrum verpauperde een beetje. Winkels verdwenen, er kwamen andere zaken voor in de plaats en de sfeer veranderde. Jarenlang hadden we er niks te zoeken.

Nu is het verbouwd, gemoderniseerd en aangepast. Reden om weer eens een kijkje te nemen.

Maar gek, de zin om te winkelen lijkt een beetje weg. We liepen er, kochten weliswaar wat, maar waren toch weer blij dat we naar huis konden.