Category Archives: Gezondheid

Controle…

Posted on by

Afgelopen maandag moest ik voor de jaarlijkse controle naar het IJsselland Ziekenhuis. En al voel ik me prima, toch blijft zoiets altijd spannend. Ik had een paar dagen tevoren bloed laten prikken en daarvan weet je ook nooit wat ze zullen vinden.
Maar gelukkig, alles was helemaal in orde. Nou ja, iets verhoogde bloeddruk. Maar dat is normaal, dat heb ik altijd. Toch de stress misschien? Maar als de cardioloog zegt “Tot over een jaar”, valt alle spanning weg.
Deze grote opgeplakte puzzel had ik al gezien. Hij vrolijkt de gang op, want een beetje steriel is zo’n ziekenhuis wel. En dat kan best een beetje deprimerend zijn. Maar ik had er nu geen last van. Zingend en huppelend verliet ik het ziekenhuis 😉


Geen schilderij maar een enorme puzzle…

Precair…

Posted on by

precair-onderwerpIk maakte deze foto in de museumwoning in Rotterdam-Vreewijk en ik heb wel enige moeite met dit onderwerp. Want wie herkent het? Jonge meisjes zullen verbaasd hun schouders ophalen, oudere dames zullen wellicht met afschuw terugdenken aan de tijd dat zij hier toe veroordeeld waren. Want in onze moderne tijd maken we natuurlijk geen gebruik meer van wasbare lappen als er inlegkruisjes en dun maandverband voorhanden is.
Toch heb ik me met dit soort lapjes moeten behelpen in mijn jonge jaren. En ik vond het verschrikkelijk. Wat een vies gerommel! Niet alleen was de tijd veel preutser, ook het gevoel er bij was me een gruwel. Toen ik dan ook ging werken, kocht ik wegwerpverband bij de drogist. Zonde van het geld, vond mijn zus. Zij heeft altijd deze lappen gebruikt en tot mijn verbazing hingen ze elke maand in de tuin te wapperen. Nee, dat heb ik nooit begrepen. Gelukkig is er nu maandverband in soorten. Van de grote dikke plakken watten met een gaasje werden het mooie kleine verpakkingen, die niet doorlekten. Maar ja, zo was het dus in vroeger tijden. Laat het voor altijd geschiedenis blijven 😉 😉 😉

Op jacht…

Posted on by

meeuw.jpgHoe druk het ook is op het Binnenwegplein, de meeuwen laten zich niet verjagen. Driftig stappen ze rond, hun kraaloogjes gericht op iedereen die iets eetbaars in zijn hand heeft. En dat zijn er op vrijdagavond nog wat mensen. Want overal staan eettentjes en zo rond zessen valt er dus heel wat te snaaien. Wat zou hij kunnen scoren…? Een kind laat een patatje vallen en hup, daar heeft de meeuw het al opgepikt. Er lopen ook wat duiven, maar die zijn een beetje dom. Voordat die in beweging komen, is de meeuw hen al voor. En alles wordt gulzig opgeslokt.
Niet iedereen kan de dieren waarderen en eigenlijk vind ik het wel een beetje vies. Maar zo nu en dan heb ik ook bewondering voor hun handigheid. Ach, zo komt elkeen wel aan zijn kostje…

Geluk brengend…

Posted on by

lelietje-van-dalenHier in Nederland is het niet zo gebruikelijk, maar in Frankrijk wordt nog steeds op 1 mei een boeketje Lelietjes-van-dalen gegeven. Het zou geluk brengen. Ik hoef er alleen maar de tuin voor in te lopen om een paar stengeltjes te kunnen knippen. Een piepklein vaasje met deze bloemen verspreidt al een heerlijke geur.
De plantjes hebben zich in de loop van de jaren driftig verspreid. Ik begon met een paar stekjes uit de tuin van mijn zus. Mijn zwager had de planten per sé in zijn tuin gewild, want het waren de bloemen van het bruidsboeket. Nu ik er zo over denk, geloof ik niet zo erg meer in dat gelukbrengend gerucht. Hij stierf jong en ook mijn zus trof meer nieten dan winnende loten uit de levensloterij.
De planten zijn trouwens ook giftig, dus opletten dat er geen huisdieren of kinderen van eten. Maar de geur vind ik nog steeds verrukkelijk, dus toch maar wat plukken vandaag.

Spannende week…

Posted on by

borstkanker-lint2Afgelopen week was spannend voor me. Eerst op maandag een mammografie. En alhoewel ik die al vele malen eerder kreeg, zat er deze keer toch extra spanning bij. Ze zouden toch niet weer…. net als vorig jaar…? Ik weet wel dat zoiets een overbodige gedachte is, zoiets kun je nu eenmaal niet regelen. Maar toch… gedachten laten zich niet sturen. Na het maken van de foto’s en een paar eeuwig durende minuten, kwam het verlossende woord. “Mevrouw, de radioloog kon geen afwijkingen vinden”. Dus voorlopig was ik even gerustgesteld.
Helemaal geruststellen deed de chirurg me op vrijdagmorgen. Alles prima, ook geen rare dingen te voelen. Ik kon weer opgelucht naar huis. Tot oktober, dan is het een controle bij de mammacare-verpleegkundige. Maar goed, geen hersenspinsels maken, geen angsten kweken. Gewoon  doorleven!

Muzikale maandag

Posted on by

Elke week begin ik met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder, maar altijd raakt het mij op een bepaalde manier.
En deze song van Passenger  “Keep on walking” raakt me meer dan ooit. Voor mij staat dit lied voor een boodschap.
Want mijn buurvrouw Marlika moet ook kunnen BLIJVEN LOPEN.
Help haar het geld bijeen te brengen om naar Moskou te gaan, waar ze een aHSCT-behandeling zal ondergaan. Klik op de afbeelding in bovenstaand bericht of op de banner rechts en lees meer en vooral hoe je kunt doneren.
Mag Marlika ook op jullie steun rekenen?

KEEP MARLIKA WALKING

Posted on by

MarlikaAl een paar weken geleden vertelde ik hier het verhaal van mijn buurvrouw.
Marlika (30, sinds 2 jaar getrouwd met Maurice en moeder van de 7 maanden oude Manouk) heeft te horen gekregen dat ze een agressieve vorm van MS heeft en binnen korte tijd in een rolstoel terecht zal komen. Na de eerste schrik heeft zij, met man en veel vrienden besloten om het gevecht tegen die nare ziekte aan te gaan.
Hier in Nederland worden uitsluitend medicijnen voorgeschreven, die de voortgang van de ziekte enigszins remmen. Maar wat heb je aan remmen, als je nog zo jong bent? Ze wil vooruit, haar kind zien opgroeien, er mee wandelen, stoeien, goed voor kunnen zorgen. Kortom zij wil LEVEN als een gewoon mens.
Daarom gaat ze binnenkort naar Moskou voor een aHSCT-behandeling. Hier in Nederland wordt een dergelijke behandeling niet gegeven.
Voor de behandeling in Moskou moet Eur. 80.000,– op tafel gelegd worden . De ziektekostenverzekering vergoedt hiervoor geen cent!
Daarom werd vandaag (23 maart 2019) het startsein gegeven voor de crowdfunding-actie KEEP MARLIKA WALKING .

Buren, vrienden, kennissen, de sportclub en natuurlijk ook wij helpen mee.

Mag Marlika ook op jullie hulp rekenen?
Hier staan de gegevens die nodig zijn om geld over te maken
En bedenk, vele kwartjes maken een Euro.

Alles van waarde….

Posted on by

WeerloosAls ik de deur opendoe, staat onze overbuurvrouw op de stoep. “Mag ik even binnen komen, vraagt ze, “ik heb iets te vertellen”. Aan haar gezicht zie dat het niks vrolijks is. Kind ziek…? Man weg…? Ongeluk…?  Allerlei gedachten schieten door mijn hoofd. Maar nee, niks van dat alles. Als ze zit, vertelt ze dat ze een agressieve vorm van MS heeft. Allemachtig! Zo’n leuk jong gezin, het dochtertje is nog maar net een half jaar.
Ze heeft zichzelf goed in de hand, vertelt rustig en gestructureerd wat er aan de hand is en wat er verder gaat gebeuren. In Nederland kan dit alleen (nog maar) behandeld worden met remmende medicijnen. In Mexico, Zweden en Rusland wordt de ziekte op een andere manier bestreden en zijn de resultaten hoopgevend. In veel gevallen lijkt de MS gestopt (misschien wel genezen…?) En daar gaat ze voor. Ze heeft besloten naar Moskou te gaan en zich daar te laten behandelen. Binnenkort kunnen we er over lezen in het wijkblad.
MarlikaZe start een crowdfunding actie, want de kosten van deze behandeling worden niet door de verzekeraar vergoed. Ik ben verbijsterd. Want waarom zou je een jonge vrouw veroordelen tot een leven in een rolstoel (met alle kosten en narigheid van dien) als er een alternatief is? Waarom wil de verzekeraar niet bijdragen in de kosten.
Wanneer iemand geen behandeling in Nederland kan krijgen, is het toch niet zo gek als je naar een ander land wil.

Eur. 80.000,– gaat het in Moskou kosten. Een bedrag dat naar mijn mening te overzien is. Het zou enorm helpen als de verzekering een deel van die kosten op zich zou nemen, maar nee, niks, nada, 0,00 procent. En dat is gek.
Die crowdfunding moet slagen! Zodra ik meer weet, zal ik het hier melden. Wie er wat en hoeveel aan wil bijdragen hoef ik niet te weten. Maar mijn buurvrouw moet haar kans kunnen grijpen!!!

Amsterdamse school

Posted on by

Bij Sjanne las ik een enthousiast blog over de Amsterdamse school. Reden voor Leo en mij om onze “vrij reizendag” dit keer te besteden aan een dagje Amsterdam.
We namen na de trein bus 22 en stapten uit bij de Hembrugstraat. Vandaar liepen we rechttoe rechtaan naar “Het schip”, het gebouw waar ook het museum over de Amsterdamse school gevestigd is. En dan ben je in een buurt waar je nauwelijks iets merkt van de enorme toeristenstromen in de binnenstad.
We waren net op tijd voor een leuke rondleiding. In de nagebouwde krotwoning, zonder ramen, zonder toilet, kon je zien hoe arbeiders rond 1900 woonden. Wat een verschil met de woningen die Michel de Klerk ontwierp. Met ramen die geopend konden worden, een wc met stromend water, een keuken en -heel belangrijk- aparte kamers voor ouders en kinderen. En al mag het dan in de ogen van nu wat bekrompen lijken -er was nog geen  badkamer- het was een hele verbetering. De gids vertelde ook over de vele symbolische versieringen aan het pand. De band met de Zaanstreek, de nautische symbolen en de fraai gemetselde muren. Ook bezochten we het postkantoor, waar de lonen voor de arbeiders werden uitbetaald. Beter dan dat het geld in de kroeg werd uitbetaald en de arbeiders in de verleiding kwamen hun loon in borrels en dronkenschap om te zetten.
Na de rondleiding en het museumbezoek liepen we nog wat door de wijk, waar nog meer “Amsterdamse school” gebouwen staan, van andere architecten. Maar wel allemaal met mooie details. Leuk om eens een andere kant van Amsterdam te zien.

Deze slideshow vereist JavaScript.