Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Het gaat niet altijd zoals je zou willen in het leven, maar ja, verder gaan moeten we wel.
Bette Midler bezingt dat mooi in Is that all there is…
Dit boek is een vervolg op het eerder besproken boek van Katharina Fuchs.
In Familielevens van Katharina Fuchs wordt telkens een beeld geschetst van wat Therese, dochter van Charlotte en de dochter van Anna, Gisela meemaken.
Het is kort na de oorlog, in een arm en verdeeld Duitsland.
De twee families zijn nu wat dichter verbonden, want Gisela is getrouwd met Felix, de zoon van Charlotte. Hij studeert nog en dus moet Gisela geld verdienen. Ze hoopte dat haar moeder haar bekende naaiatelier weer zou openen. Maar daar is geen sprake van. Zo vlak na de oorlog willen de vrouwen van Berlijn nog niet zo aan mode denken.
Felix laat zich meeslepen door vrienden en belandt in een hachelijk avontuur. Hij krijgt met de DDR-autoriteiten te maken en moet kiezen voor zichzelf of zijn vrienden.
Therese studeert rechten aan de Universiteit van Berlijn. Ook zij ondervindt moeilijkheden, want ze moet zich verweren tegen de vrouwonvriendelijke medestudenten en de professoren. En als haar beste vriendin en medestudente Marie de universiteit achter zich laat en een nieuwe carrière start, wordt het Therese bijna te veel.
Maar dromen zijn er om verwezenlijkt te worden. Alleen de tijd moet meehelpen.
Vorige week stonden 50 gymclubleden (allemaal 60+ tot 90+) om 9 uur al klaar voor een dagje Zutphen en omstreken.
Zoals al ze vaker deed, had Saskia haar organisatietalent gebruikt en voor een leuke dag uit gezorgd.
De bus was iets verlaat, maar na enig passen en meten zat iedereen, waren de rollators ingeladen en reden we richting Zutphen. Na een kleine file aan het begin zat de vaart erin en konden we rond half twaalf aan de koffie en gebak.
Daarna naar het centrum van Zutphen, waar een deel ging winkelen of een terrasje pikte en een ander deel in fluisterbootjes of per elektrisch treintje het stadje verkende. Weer een ander groepje volgde een gids, die met veel verve vertelde over de geschiedenis van Zutphen.
Na al deze activiteiten reden we naar Domein Romeijn, waar hapjes, drankjes, heerlijke paella en salades klaar stonden. Er was muziek, het weer werkte mee, de stemming zat er goed in. Een rond half negen reden we weer terug naar Rotterdam.
Saskia, hartelijk bedankt voor al het werk. Het was een topdag!
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Een schilderachtig pleintje, geur van lavendel en knoflook, zon en een vleugje zeelucht. En dan boodschappen doen op een Marché en Provence, zo heerlijk bezongen door Gilbert Bécaud
Op één van de mooie -nou ja droge- dagen van deze lente wandelden de Ganzen langs de Rotte.
Het was niet erg druk, te winderig misschien? Maar daar zat ineens een man aan de kant. Krukje, tekenmap, doos met potloden naast hem en volkomen opgaand in zijn tekenwerk.
Ik stond even te kijken en vroeg of ik hem mocht fotograferen. Ja hoor, prima! Ondertussen ging hij gewoon door.
Het werd een leuk plaatje onder zijn handen, zag ik in de gauwigheid. En het onderwerp wilde ik ook wel even fotograferen. Een klein zeilbootje, aan de overkant tussen het riet.
Ik voelde het ook meteen weer een beetje kriebelen. Lekker zitten, tekenen en de wereld langs je voorbij laten komen. Misschien dat ik die hobby ook maar weer eens moet oppakken….?
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Muziek waar ik dol op ben, lekker vrolijk, beetje melancholisch… Danny Vera en het Rosenberg Trio in:
A fadin’ blue.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Het is misschien nog iets te vroeg voor een drankje, maar een vrolijk begin is nooit weg. Een beetje charleston, nostalgie, een scène uit “Grand Hotel” met Brent Barrett en Michael Jeter.
Mijn fysiotherapeute is verhuisd naar een andere locatie. Een stuk verder rijden, maar dat heb ik er graag voor over.
Haar praktijk is nu gevestigd in een centrum met meerdere disciplines. Er werken fysiotherapeuten, maar ook verloskundigen, diëtisten en zo.
We moesten even wachten en mijn aandacht werd getrokken door een tafel met deze mand er op. Nieuwsgierig als ik ben, keek ik wat er zoal in dat mandje zat. Het bleken stuk voor stuk geboortekaarten te zijn. Geen idee vanaf hoelang, maar het was een flinke oogst.
Leuk om dat eens even door te nemen en te zien wat er allemaal voor namen gekozen werden. Ook de kaartjes verschilden van dag tot nacht, al viel me op dat ze ook steeds groter en langer worden.
Voorlopig is er nog genoeg nieuwe aanwas in Oud Beijerland. En dat is maar goed ook, want de jeugd heeft de toekomst. Dat zit daar wel snor!
Twee vrouwen, twee levens, twee verhalen. Het lijkt een simpel gegeven, maar het werd een fijn boek om te lezen.
Anna, een dochter uit een boerengezin in de buurt van Chemnitz en Charlotte, de dochter van een grondbezitter. De vrouwen kennen elkaar niet, wel hebben ze beiden een sterk karakter en de wil om te overleven.
De liefde voor een man loopt als rode draad door hun levens, maar door omstandigheden is het hun niet vergund om hun leven met hem door te brengen.
Het boek begint aan het eind van de eerste wereldoorlog. De dromen van toen worden ruw verstoord door wat er in de wereld gebeurt.
Pas aan het eind van het boek zullen de levens van Charlotte en Anna samen komen. Ze blikken dan even terug, maar beseffen dat er nog een leven voor hun ligt. Welke grootse plannen liggen er voor hun in het verschiet?
Er is een tweede deel, wat nu op mijn tafel ligt om te lezen.
Afgelopen woensdag gingen we naar een concert in ons wijkgebouw. Afgeladen vol was het voor het gitaarduo Anton Goudsmit en Mozes Rosenberg.
Twee virtuoze gitaristen, met elk een speciaal genre. De een is jazzgitarist en de andere een gypsy-gitarist pur sang. Maar samen gaven ze een concert waar de vonken van afsprongen. En het publiek laaiend enthousiast.
We hadden een heerlijke avond en ik geef jullie alvast een klein voorproefje. Dit duo zal vast nog wel eens terugkeren op mijn blog.
