Category Archives: Actueel

Boodschappen

Posted on by

Klik op het logo om docu te starten

 De winkels zijn niet zo gezellig ingericht, maar toch doen tienduizenden mensen er dagelijks boodschappen. In Duitsland, maar ook in Nederland en bijna alle andere landen van Europa, zelfs in de Verenigde Staten. Maar wat weten we over de achtergrond van de oprichters waren en het verhaal achter ALDI.Waarschijnlijk niet veel, want er heerst nogal wat geheimzinnigheid omtrent de familie Albrecht. Die weliswaar schathemelrijk moet zijn, maar zeer bescheiden leeft.

Afgelopen dinsdag zond het ZDF hier een documentaire over uit. De moeite waard om eens even te bekijken.

 

Statistieken

Posted on by
Niks zo lastig om cijfertjes en feiten een beetje leuk te presenteren. Staaf-, lijn- of taartpuntdiagrammen geven nooit een gezellig beeld van wat je duidelijk wilt maken.
Daarom vind ik het magazine “Rotterdam #trendingtopic” zo leuk. Allerlei weetjes over de leukste stad van Nederland(nee hoor, ik ben niet bevooroordeeld 😉 😉 😉 ) gebracht in een magazine, dat er goed uit ziet, prettig leest en mooi vormgegeven is.

Wij kregen het toegestuurd, maar wie dat niet heeft gekregen, kan op de website kijken. Over Rotterdam is natuurlijk heel veel te vertellen en dat mag ook wel gezegd worden!

Keizers en keizerinnen

Posted on by

Nee, dit blog gaat dit keer niet over Japan, maar over de kleine keizers en keizerinnetjes van Nederland. Kinderen die nooit eens tegengas krijgen of gecorrigeerd worden. Afgelopen weekend maakte ik mee dat, nota bene op Sinterklaasmiddag, een ongeveer 7-jarig jochie maar bleef zeuren over een speeltje dat hij wilde hebben. “Nee, je krijgt het niet”, zei moeder. Hij zette het op een schreeuwen, en moeder zuchtte. Dat deed ze nog minstens vier keer en ging toen half overstag. “Je mag het van je eigen geld kopen”. “Dan hou ik niets meer in mijn spaarpot”, jammerde kindlief en dramde rustig door. “Jij moet het voor mij kopen, jij moet dat doen!” Het duurde en duurde en geen enkele keer verhief moeder haar stem of liet het kind merken dat het echt hééél vervelend was. En natuurlijk werd het speeltje gekocht.

Zaterdagmiddag stonden we bij de kassa van Ikea. We legden onze spulletjes op de band, onder andere wat kleine en kwetsbare halogeenlampjes en een cadeaubon, die we die avond aan onze jongste wilden geven. Hoewel slechts een bon, hadden we toch goed gekeken of die niet beschadigd was. Achter ons stond een echtpaar met een dochter van pakweg 14 jaar. Boem, daar schoof ze de beurtlat bovenop onze spullen. Hun eigen spullen moesten natuurlijk ook op die band. Daarop zei ik “dat doen we niet zo” en legde mijn hand op haar rug. Binnen no time een stampij van je welste, want vader kwam verhaal halen. Ik had zijn dochter geduwd en dat had ik niet mogen doen. Ik had rustig in gesprek met haar moeten gaan! Geen woord van excuus, geen correctie. Dochterlief was geduwd… Alsof ik haar over de kling had gejaagd…
Nou ja…. Ben ik de enige die door dit soort belevenissen gefrustreerd wordt?

Kerstmarkt

Posted on by
Vorige week waren wij in Essen, op bezoek bij vriendin Irene. en natuurlijk gingen we naar de Kerstmarkt. Wat zeg ik, we bezochten vier kerstmarkten. Zo tegen de avond, als het begint te schemeren en de verlichting goed uitkomt. Alle vier kerstmarkten hadden hun eigen sfeer, maar die in Borbeck was heel sfeervol. Niet met commerciële kramen, maar met kraampjes die door de verschillende scholen werden bemand.  

Er werden zelfgemaakte producten verkocht en diverse schoolkoren zongen kerstliederen. Het was behoorlijk koud, maar dat hoort wel bij de Weihnachts-sfeer.

Gebreken

Posted on by

Als je jong bent, wil je wat. Als je ouder wordt, krijg je wat.

Zoals PHPD, oftewel “pijntje hier, pijntje daar”. Mijn gewrichten kraken en mijn rug wordt stram. Ook heb ik steeds vaker moeite om de kleine lettertjes in de krant en op computer en smartphone te lezen. Tijd voor een leesbril dus. Het werd deze, in een vrolijk roze kleurtje. Want als ik dan aan de ouderdomskwaaltjes toe ben, dan wel op een vrolijke manier.  

Voortaan zie ik lees ik alles door een roze bril 😉 😉 😉

Tasje

Posted on by

Afgelopen vrijdag kocht ik bij de Hema een agenda en twee cadeaubonnen, samen goed voor z’n 35 euro. “Kan het zo mee of wilt u een tasje”, vroeg de kassadame. Zo’n fluttig dun plastic tasje, daar zit ik niet op te wachten.

Maar toch stoorde de vraag me. Blijkbaar prop je je gekochte spullen gewoon in je tas. Niet erg klantvriendelijk. Nee, dan in Japan. Daar wordt elke aankoop met zorg ingepakt. Of het nu een boek is of een rolletje washitape. In een mooi papieren zakje, vaak met een nog mooier tasje (meestal van papier) er om heen. Ik weet niet of er ook zoiets als cadeaubonnen bestaan, maar ik weet zeker dat die een leuke envelop er om heen krijgen.

En daar hoef je niets extra’s voor te betalen.
Overal zie je dan ook vrouwen en mannen lopen met chique tassen. Want je laat natuurlijk wel zien waar je wat gekocht hebt.
Zonder iets te vragen, stopten overal verkoopsters een extra tasje of zakje bij onze aankoop, zodat de souvenirs ook voor iedereen apart verpakt konden worden. Flesjes werden zorgvuldig in bobbeltjes plastic verpakt. En dat gebeurde echt niet in winkels waar de verkoopbrigade niets te doen had.

En zo stonden onze meegebrachte souvenirs thuis te wachten om uitgedeeld te worden.

Vaatdoek

Posted on by
Onze minister Schippers heeft een nieuwe campagne gestart om hygiënischer te werken in de keuken. Naar mijn mening kan het geld voor deze campagne beter voor andere doeleinden gebruikt worden. Betere zorg bijvoorbeeld.Want moeten we nou echt geleerd worden dat het vaatdoekje in de keuken regelmatig gewassen moet worden? Dat lijkt me nogal vanzelfsprekend. Voor zo’n Eur 2,50 heb je bij de Wibra of Zeeman een stapeltje doekjes.

Dat kan je de kop dus niet kosten. En als je die elke dag, desnoods tweemaal per dag verschoont, dan zal het met al die vieze bacteriën wel los lopen. Die vaatdoekjes moeten natuurlijk wel gewassen worden, liefst op 60 graden.

Moeten we daarvoor nou zo veel stampij maken?

Wapenstilstandsdag

Posted on by

Dit jaar is het 100 jaar geleden dat de 1e wereldoorlog begon. Een bittere strijd, waarbij miljoenen jonge mensen het leven lieten. Onder omstandigheden die mensonterend en verschrikkelijk waren. Zoveel jonge levens in de knop gebroken, zoveel verdriet, zoveel tranen, zoveel pijn.

Vier jaar later werd een wapenstilstandsovereenkomst getekend, juist op deze dag.
John McGrae schreef een prachtig gedicht over deze strijd. Het is vaak vertaald, maar deze vertaling van Bert Deben vind ik het allermooist.

In Flanders Fields
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
John McCrae|
Western Front, Flanders (nearby Ypres)
2/3 may 1915.
In Vlaamse Velden
Klaprozen bloeien in Vlaamse klei
Tussen duizenden kruisen, rij aan rij,
Die onze ligging hier duiden; en in de lucht
Zingen moedige leeuweriken, die tijdens hun vlucht
Nauwelijks hoorbaar zijn, door het geschut hier beneden.  
Wij zijn Dood.  Enkele dagen geleden
Leefden wij nog, voelden wij dag en dauw en smeedden
Wij plannen met wie wij beminden, maar nu rusten wij stug
In Vlaamse velden.  
Zet onze strijd met de vijand voort:
Falende handen reiken aan jullie de toorts;
Aan jullie de taak deze hoog te houden.
Vervul onze hoop, opdat wij eindelijk zouden
Gemoedsrust vinden, tussen klaprozen, ongestoord
In Vlaamse velden. 
Vertaling:  © bert deben, mei 2014.

 

Halloween

Posted on by

Niks voor mij, dat Halloween. Het is over komen waaien uit Amerika en neemt voor mijn gevoel al te veel plaats in. Ik hou helemaal niet van horror en gruwel.

Ik kan me dan weer wel vermaken met alles wat ik er zo over zie, met name op Pinterest. Ik denk dat sommigen er maandenlang mee bezig zijn. En dit is dan het resultaat: misselijkmakende gerechten, wanstaltig opgemaakte gezichten en versierde voordeuren, waar een decorbouwer zich niet voor zou schamen.

Maar ja, ieder z’n smaak…

     

 

Wintertijd

Posted on by

Vannacht eindigt de zomertijd en zetten we de klok een uur terug. Dan is het weer vroeg donker en laat licht. Korte dagen, die met een beetje pech nooit echt helemaal licht worden. Maar misschien valt het mee en komt er een lekkere winter aan. Met sneeuw en ijs. Met prachtige dagen, stralend blauwe luchten en pittig, tintelend vriesweer.
Ach, we moeten afwachten en vooral niet klagen. Want er iets aan veranderen,  dat kunnen we toch niet!

Langs de Rotte, winter 2012