Category Archives: Hobbies

over mijn hobbies

Bezoek

Posted on by

Dieren hebben geen last van de Corona-lockdown. Die springen of kruipen van hot naar her en laten zich niet ringeloren. Neem nou deze kikker. Die zat zomaar ineens doodleuk op de rand van onze vijver.

Ik vind dat wel leuk en van mij mag ie ook nog wel een paar vriendjes meenemen. En ja hoor, dat deed ie ook. Soms zitten ze met z’n vieren rustig te genieten van de zon. Ze zijn aan ons gewend, want springen niet meer altijd in het water als we langslopen. Je moet natuurlijk wel rustig doen, maar dan kun je ze ook goed van dichtbij bekijken.

En ze zijn eigenlijk heel mooi. Groen met mat-gouden accenten, glanzend in de zon. Kleine juweeltjes op de rand.

Aanwaaiers

Posted on by

Onze tuin is een beetje wild. Op sommige plekken misschien zelfs wel een beetje te wild. Maar heel erg vinden wij dat niet.

Integendeel zelfs.
Wij verwelkomen de aanwaaiers die onze tuin als een plek hebben gekozen om op te groeien.

Soms hebben ze het zo naar hun zin, dat de toevloed iets te veel wordt.

Maar bevallen ze ons niet, dan is het niet te veel moeite ze uit de grond te rukken. Dus mogen akelei, IJslandse papaver en hibiscus gewoon nog even doorgroeien.

Boek

Posted on by

Zou je het herlezen van een boek ook recyclen kunnen noemen? In dat geval is dit een heel duurzaam boek, want ik las het al vele malen. Hoe vaak al? Ik zou het niet weten, maar in ongeveer 60 jaar toch zeker al een keer of acht of negen. Misschien zelfs wel meer.

Ik begon er in omdat mijn zus het zo mooi vond en het -toentertijd- drie dikke delen waren. Je begrijpt dat ik toen nog veel te klein was om zulke grotemensen-boeken te lezen. Maar ik had zo’n letterhonger dat ik alle onbegrepen passages toch doorspitte.

Waarom de scheiding van een katholieke veearts zoveel ophef veroorzaakte, geen idee. Wat er in sommige delen verteld en geroddeld werd, ik begreep het niet. Maar van lieverlee en na een aantal keren lezen, snapte ik natuurlijk wel waar het over ging. En wat voelde ik me dan toch volwassen worden… 😉

Nu lees ik het weer en ook dit keer boeit het me. Ik ken langzamerhand wel de pointes van alle gebeurtenissen. Maar toch, het leven van een veearts in het Brabant van de jaren 30 is nog steeds lezenswaard en goed beschreven. De kleinburgerlijkheid van de mensen, de strijd om het bestaan van de boeren en de macht van de katholieke kerk blijft interessant. Misschien juist wel in deze tijd. Hoeveel narigheid ook. je kunt er altijd weer bovenop komen.

Genieten

Posted on by

Ondanks alle narigheid van deze tijden, voel ik me beslist niet ongelukkig. Reizen is heerlijk, maar thuisblijven heeft ook z’n charme. En ik ben van nature optimistisch. Er komen betere tijden, daar ben ik van overtuigd.

In de tussentijd moet je natuurlijk zien te vermaken. Ik heb mijn hobby’s, ik lees eens een boek en speel een spelletje op m’n tablet.

Natuurlijk gaan we zo nu en dan even wandelen. En dan valt op hoe helder de lucht nu is. Van het zuiverste blauw. De net ontluikende takken steken er mooi bij af. En dat is echt genieten.

Projectje

Posted on by

Met zoveel vrije tijd is het goed om jezelf bezig te houden. En waarom zou je dan niet het nuttige met het aangename verenigen?

Op dit moment zitten heel veel ouderen in een verzorgingshuis, goed verzorgd dat wel. Maar zonder bezoek vanwege dat vervelende C-virus.
Eén van die mensen is tante Luus, een tante van Leo. Ze is 96 en heeft het nodige in haar leven meegemaakt, zelfs de laatste maanden. Dus besloot ik haar een kaartje te sturen.

En ja, als ik dan toch bezig ben, dan kan ik nog wel wat meer kaartjes maken. Met gezellige kleurige enveloppen.

En zo komt van het een het ander.

Na de kaartjes begon ik aan doosjes. Nam bij het boodschappen doen en passant ook een flinke voorraad paaseitjes mee om die doosjes mee te vullen. En afgelopen vrijdag stopte ik het allemaal in een tas, deed er een brief en nog wat extra’s bij en bracht dat alles naar Vlaardingen, waar ik het op een tafel in de hal, nog voor de tweede voordeur, kon zetten. Waarna de verzorging het verder verdeelde.

Tante Luus belde ons diezelfde avond op. Het was een gezellige middag geworden en iedereen was blij verrast. En blijheid kunnen we nu niet genoeg hebben.

Recept

Posted on by

Koken doe ik graag. Ik heb dan ook heel wat kookboeken (gehad) en snuffel graag op Google naar nieuwe recepten. Maar het gekke is dat ik zelden een recept helemaal volg. Ik weet niet wat dat is, maar iets, ook al is het maar één ingrediënt, moet ik veranderen. Het liefst kook ik dan ook voor de vuist weg. Dan kijk ik in de koelkast wat er ligt, nodig op moet of lekker bij elkaar smaakt. En er ligt altijd wel wat in die groentenla.

Vorige week lag er courgette, bleekselderij, puntpaprika en bosuitjes voor het grijpen. En ik had ook nog een stukje Halloumi met chili. Dat is kaas uit Cyprus, die je heerlijk goudbruin kunt bakken. Soms is het te koop bij Lidl en omdat je het lang kunt bewaren, koop ik dan wat pakjes.
Uien en knoflook zijn altijd in voorraad. En oh ja, dat restje crème fraiche moest ook op. Dit werd het uiteindelijk:

Cypriotische macaroni
voor 2 personen
1 flinke ui, gesnipperd
2 tenen knoflook, gesnipperd
1 puntpaprika, in stukjes gesneden
3-4 stengels bleekselderij, in kleine boogjes
1 courgette in blokjes
2-3 tomaten, in stukjes
2-3 lenteuitjes, gesneden
1-1,5 eetlepel crème fraiche
(olijf)olie
oregano, peper en zout naar smaak
150 gram. Halloumi (met chili)
150 gram elleboog macaroni

Snijd de Haloumi in plakken van ongeveer 1 cm. Droog de kaas goed en bak ze in de hete olie tot de plakken goudbruin zijn. Schep de kaas op een bord en laat het afkoelen. Snij het dan in kleinere blokjes.
Fruit de ui in de resterende olie tot die goed glazig is.Doe de knoflook erbij en laat ook even mee fruiten.
Voeg dan paprika, bleekselderij, tomaten en lente ui toe. Bestrooi met wat oregano en peper en zout naar smaak. Laat even goed bakken.
Voeg de courgette toe en laat alles nog ongeveer 10 minuten smoren.
Snij de kaas in kleinere blokjes en meng die met de crème fraiche door de saus.
Kook ondertussen de macaroni gaar en giet deze af. Doe de macaroni in de pan met saus en roer alles goed door.
Serveer, eventueel bestrooid met wat fijn geknipte peterselie.

EET SMAKELIJK!!







Hoe kan dat?

Posted on by

Laatst maakte ik foto’s in Delft, samen met Jeanne en nog wat andere fotomaatjes.

En dit plaatje kon ik natuurlijk niet weerstaan. Want hoe krijg je in hemelsnaam je fiets daar geparkeerd? Wel lekker veilig, niemand zal hem daar jatten. Maar makkelijk lijkt het me niet.

Of is het nou zo’n deelfiets en wilde iemand hem per slot van rekening toch niet met anderen delen? Ik blijf het onhandig vinden 😉

Bloggers onder elkaar

Posted on by

Gisteren zaten Emie, Inge, Jeanne, Marthy, Sjoerd, Ton en ikzelf aan een tafel in Bar Beton in Utrecht Centraal. Het was de dag van onze jaarlijkse blogbijeenkomst. Bettie had er ook bij zullen zijn, maar die moest zich helaas wegens ziekte afmelden.

Wat wij daar doen? Nou, eigenlijk hetzelfde als onze dagelijkse blogactiviteiten. Praten over wat ons zoal bezig houdt. En dan gaat het echt niet alleen over bloggen, maar wisselen vrolijke zaken af met ernstige onderwerpen. Niets hoeft, maar alles mag besproken worden. Ondertussen nippen we aan onze koffie of thee en lunchen we.

En voor je het weet zijn de uren om gevlogen en reizen we allemaal weer naar onze eigen woonplaats. Met in onze tassen de cadeautjes die we voor elkaar bedacht hebben.

Zelfgemaakte foto’s en kaarten, doosjes met zoetigheden of geluksolifantjes, zakjes met zeep en een blikje met … nee geen appelstroop, maar een mooie gehaakte pannenlap.

Thuis lopen we in gedachten de dag nog eens door en besluiten we unaniem: volgend jaar weer!

Karaoke

Posted on by

Onze Zangclub+ bestaat nog maar een paar maanden en we hebben al een optreden geboekt!!!

Nou ja, niet overdrijven…… We zijn niet te boeken, maar binnen de SKVR werd gevraagd of we wilden optreden bij een ander evenement(je). Dus repeteren we onder andere M’n ouwe opa van Annie M.G. Schmidt. Lekker vrolijk en met een portie nostalgisch sentiment.

We hebben veel plezier bij het zingen, lachen veel en onze docente Monique de Bruin haalt onze beste muzikaliteit voor het voetlicht.

Zing dus maar mee:

Als je wilt (en in de buurt woont natuurlijk) kun je nog bij onze Zangclub+ aansluiten. In dat geval neem je contact op met de SKVR.

Delft

Posted on by

Dat ik van fotograferen hou, is wel duidelijk. Bijna alle foto’s op dit blog zijn zelf gemaakt. Daarom meldde ik me op Facebook aan bij Fotomaatjes. Om me daarna te bedenken dat ik natuurlijk een vreemde eend in de bijt zou zijn met mijn kleine cameraatje. Maar ja, fotograferen is fotograferen. Of je het doet met een spiegelreflexcamera of met zo’n redelijk eenvoudig dingetje als mijn compact cameraatje, het gaat tenslotte om de plaatjes. Maar ik ken de beperkingen van mijn toestel natuurlijk al te goed. Maar zo’n handig klein en licht toestel geeft me vrijheid, terwijl zulke grote en zware -maar absoluut prachtige- camera’s mij te veel zouden belasten.

En het was reuze gezellig met nog zes andere dames, waarvan ik alleen mede-blogster Jeanne kende. Binnen no time zaten we aan de koffie en werd er gezellig gepraat.

Het weer was ons goed gezind, met zelfs een warm zonnetje zo nu en dan op onze rug. Snel door de stad wandelen was niet de bedoeling. Er werd natuurlijk bij alles wat fotogeniek is gestopt en uitgebreid gefotografeerd.

Hierbij wat foto’s die ik die dag maakte. Morgen komt er nog een ander verhaal, dat ik ter plekke bedacht en op de geheugenkaart vastlegde.