“Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken. Een zingende merel, de geur van de zee.
De zon die doorbreekt, een vers kopje thee “, zong René Froger.
Er is helemaal niet veel nodig om gelukkig te zijn.
Afgelopen zondag was het heerlijk weer om in de tuin te werken. De winter er uit en de lente erin, zal ik maar zeggen. Overal weer opkomend groen en toen, ineens, zag ik ze langs de vijver staan. Al helemaal in bloei, de Maartse viooltjes. Misschien dat een ander ze onkruid vindt, maar ik vind ze heerlijk. Al jaren probeer ik ze ergens uitbundig te laten groeien en dit jaar, ja bingo!
Dus (klein) geluk!
Category Archives: Onze tuin
Water
Onze tuin in de herfst
Er zijn in Nederland gemeenten die hun bewoners verplichten om een regenton te nemen. Zodat het regenwater niet in het riool komt of de grond te drassig maakt. Op zich is het best een goed goed idee om het water op te vangen en te gebruiken om je planten mee te begieten. Maar dan moeten er natuurlijk wel planten in zo’n tuin staan. En dat is helaas lang niet altijd het geval. Soms lijken tuinen wel parkeerplaatsen, met tegels en hooguit een armetierig rijtje plantjes langs de rand. Dan is een regenton volkomen misplaatst. Want als zo’n ton vol is, wat doe je dan? Giet je het water over de straat? Dan is die opvang tot voor niks geweest, heeft het toch helemaal geen zin?
Ik denk dat het veel beter zou zijn als je een soort van “bonus” zou krijgen, wanneer de tuin behoorlijk wordt beplant. Gewoon een financiële impuls. Daar komen mensen op af. Dus zoiets als drie heesters halen, twee betalen. En wie een groene heg heeft, krijgt korting op een heggenschaar. Ik denk dat dat wel zou helpen, maar ja, ik zie het nog niet gebeuren. Jammer is het wel. Want een leuk beplante tuin levert zoveel meer plezier op. Het hoeft allemaal niet superstrak en netjes. Integendeel, vogels, egels en padden houden van een beetje rommel. En niet alle tegels hoeven weg, er moet tenslotte ook een plekje om te zitten zijn. Zodat je ook echt rustig kunt genieten van alles!
Deel dit op:
Herfst
 |
Vorig jaar zette ik ook al een foto van deze prachtige esdoorn op mijn blog. Hij staat al weer een tijd in onze voortuin en geeft ons altijd veel plezier. Omdat hij in het voorjaar zo leuk bloeit en er mooi blad aan komt. Vanwege de leuke vruchtjes die er aan komen. Maar vooral omdat we in de herfst ’s ochtends zo’n prachtig uitzicht hebben. Vooral als de zon ook mee wil spelen. Met de boom die de gemeente voor onze tuin heeft geplant is het een heel mooie combinatie. Nog even genieten dus, tot de wind alle blaadjes heeft meegenomen. |
Deel dit op:
Lathyrus
 |
Ergens in mei kreeg ik van Bettie een zakje lathyrus-zaad. Ik zaaide het meteen, spande draden om de ranken naar boven te leiden en keek de plantjes bijna uit de pot. Al na drie dagen kwam er wat boven en ik verheugde me op een waterval van kleurige bloemen. Maar dit jaar zit het niet mee met het groen in mijn potten. Alles kwart een beetje, ondanks dat ik toch echt water en mest geef. De hoop op bloemen bij de lathyrus had ik al bijna opgegeven, maar nu staat er dan toch één bloem te bloeien. Lang gewacht, stil gezwegen, ….. 😉 😉 😉 |
Deel dit op:
Lang gewacht…
| Vroeger hadden wij een mini-waterlelie, eerst in een grote zinken teil, later in de vijver. Ze bloeide elk jaar mooier. Maar een strenge winter deed haar de das om. Een nieuwe waterlelie geplant, die het ook niet redde.Vorig jaar werd de vijver vernieuwd, want hij lekte. En daarna zette de tuinman er opnieuw een waterlelie in. Zo’n eerste jaar bloeit ze niet, al kwamen er wel veel bladen. Dit jaar leek het er op dat ze weer iet zou bloeien. Maar kijk, vorige week stond er ineens een flinke knop boven water. Al met al duurde het nog een paar dagen voordat zij haar roze blaadjes ontvouwde. Goed voor een geluksmomentje…. |
 |
Deel dit op:
Tuinontwerp
 Klik op de foto om te vergroten |
Vorige week schreef ik al dat ik het werk van Claudy Jongstra zo mooi vond, vooral vanwege de kleuren. Nu las ik in Groei en Bloei dat zij samen met Stefan Jaspers gevraagd was een tuin te ontwerpen voor de Chelsea Flower Show. Die tuin staat vol met allerlei verfplanten, zoals hop, valeriaan, smeerwortel en zuring en natuurlijk heeft ook de wol die ermee geverfd is een prominente plaats erin gekregen. En laat die tuin nou ook nog een prijs winnen, een eervolle “Silver Gilt-Medal”. De Chelsea Flower Show is echt de top van alle tuinshows. En daar een prijs winnen, dat niet niks. Ik vind dat dan ook superleuk!! |
Deel dit op:
Genieten
 |
Binnen een paar weken veranderde de tuin van een beetje kalig in helemaal volgroeid. En ook onze pergola is inmiddels weer bijna helemaal bedekt.
De esdoorn in pot heeft ook de nattigheid overleefd en de sieruien en hosta doen ook weer hun best. De sierappel heeft ook prachtig gebloeid, om maar te zwijgen van de echte appel. Dat belooft een flinke oogst in de herfst. Dit jaar bloeit de blauwe regen uitbundig en daar geniet ik elke dag van. Als nou ook de zon zich weer van haar beste kant wil laten zien, kan mijn humeur niet meer stuk! |
Deel dit op:
Lelietjes der dalen
 |
In 1957 (ik was toen net 9 jaar) trouwde mijn zus, op een sombere en koude decemberdag. Haar bruidsboeket bestond uit een enorme bos Lelietjes der dalen. En natuurlijk plantte ze die bloemen ook in haar tuin. Toen wij een huis met een tuin hadden, kwam een deel van de Lelietjes weer in mijn tuin terecht. Na een wat matige start, groeiden en groeiden ze en tieren ze nu soms iets té welig. Maar ze brengen ook zoveel herinneringen met zich mee, dat ik ze maar met moeite weg kan halen. Dit jaar bloeien ze uitbundig en dat doet me heel veel plezier! |
Deel dit op:
Daslook
 |
In Duitsland is dit plantje erg populair. Daar kun je van allerlei met “Bärlauch” kopen en vind je talloze recepten op internet. Het groeit in bossen en zal er dus wel vaak geknipt worden.In Nederland mag dat niet, want “daslook”, zoals het hier heet, is een beschermde plant. Ik was een paar weken geleden heel verrast om vlak bij huis, in onze wijktuin, een veldje daslook te vinden. Eerst twijfelde ik omdat de geur niet zo indringend was. Maar vandaag liep ik er weer langs en toen rook ik onmiskenbaar een soeplucht. Het daslook begint al een beetje te verpieteren en het schijnt ook niet zo goed eetbaar meer te zijn als het eenmaal bloeit. |
Nou ja, geen probleem, want plukken is dus verboden.
Ik heb uit Duitsland een plantje gekregen en in mijn tuin gezet. Het is nog maar een klein polletje. Hopelijk groeit het wat verder uit. Na de bloei verdwijnt het, om in het vroege voorjaar weer op te duiken. Het smaakte dit jaar heel lekker in een salade. De smaak zit een beetje tussen ui en knoflook in.
Deel dit op:
Doordouwertje
| Ik moet altijd een beetje lachen als ik in de tuin bezig ben, zo’n klein plantje zie dat tussen de stenen uit piept. Het heeft geen handjes of voetjes, maar wel een enorme kracht. Want het groeit tussen alles, hoe klein het randje aarde ook is. Het duwt de stenen weg of maakt gaten in het asfalt. Misschien vinden jullie het wel onkruid, dat verdelgd moet worden. Maar ik heb toch wel bewondering voor zo’n doordouwertje. |  |
Soms mag ie nog even blijven staan, al krijgt op den duur mijn “netheidsgevoel” toch wel de overhand 😉 😉 😉
