“Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken. Een zingende merel, de geur van de zee.
De zon die doorbreekt, een vers kopje thee “, zong René Froger.
Er is helemaal niet veel nodig om gelukkig te zijn.
Afgelopen zondag was het heerlijk weer om in de tuin te werken. De winter er uit en de lente erin, zal ik maar zeggen. Overal weer opkomend groen en toen, ineens, zag ik ze langs de vijver staan. Al helemaal in bloei, de Maartse viooltjes. Misschien dat een ander ze onkruid vindt, maar ik vind ze heerlijk. Al jaren probeer ik ze ergens uitbundig te laten groeien en dit jaar, ja bingo!
Dus (klein) geluk!
Mijn lievelingsliedje om lekker ronduit mee te brullen. Verder ben ik dol op dat onkruid 😉
Het grote geluk zit in het kleine.
Viooltjes onkruid? Tsssk. Het zijn mijn favoriete bloemetjes (-: Bovendien: wie het kleine niet eert…
Martin Bril heeft een column geschreven over een merel. Over haar zang en hoe ze in “zijn” boom zit. Dat is zijn beste schrijfsel ever!
Lieve groet.
Ik vind ze geweldig, die Maartse viooltjes. Als die bloeien weet je zeker dat het voorjaar echt, echt, echt gaat komen
Noem het maar klein. Ze zijn zo leuk he?