Strandleven

Het is al weer een lange tijd geleden dat ik aan een challenge meedeed. Maar toen ik het onderwerp “Strandleven” bij Sunday Postcard Art zag, wist meteen dat deze “dikke dames” kaart goed paste in het thema. De dames gaan helemaal uit hun bol bij het idee dat ze naar het strand gaan 😉 😉 😉

It has been quite a long time I participated in Sunday Postcard Art. But when I saw the subject this week is “Beach Life”, I immediately knew My “Big ladies” card has to be shown there. Those ladies are so much thrilled by the idea of going to the beach 😉 😉 😉

Sundaypostcardart

Dubbelklik om te vergroten / Double click to enlarge

Zelfgemaakt

De afgelopen tijd heb ik al weer aardig wat kaarten gemaakt, maar veel vergat ik te fotograferen. Ik ben blij dat ik er weer zin en inspiratie voor heb. Zeker nu ik een paar nieuwe stempels kocht, zoals deze vrolijke dames van Art Impressions. Het leukste is om de dames telkens weer anders te kleden. Voor deze kaart kregen ze allemaal iets roods aan, enigszins in de stijl van de “Red Hat Ladies”.

dikkkedames

Biscuits

Een biscuitje, of kaakje, zoals wij thuis zeiden. Eenvoudiger dan een koekje, minder duur ook. Maria-kaakjes, Nizza met kokos, Knappertjes, San Francisco en niet te vergeten lange vingers. Ze worden al eeuwen lang gebakken en verkocht. En er wordt reclame mee gemaakt. Daarover vond ik op de rommelmarkt een boek. Met een beetje onderhandelen lukte het me de prijs iets te laten zakken, want het is een klein beetje beschadigd aan de buitenkant. Maar binnen is het een schat aan prachtige foto’s van oude reclame-uitingen en verhalen over de verschillende biscuitfabrikanten.

Verwennen

blogfoto-april-15-C-01 Uit Japan kreeg ik vorige week een prachtig kleurboek, vol met traditionele Japanse patronen. Die vind ik zo mooi en de zendster maakte me dan ook heel erg blij met haar cadeau.
Zelf was ik al een tijdje van plan een mooie doos aquarel kleurpotloden te kopen. En dat heb dan ook maar meteen gedaan.
Soms moet je jezelf eens lekker verwennen. Ja toch?

Kerstkaart

Het kan nog net, een zelfgemaakte kerstkaart laten zien. Het is een “card in a box”, dus je ontvangt hem als kaart in een envelop.  Maar dan klapt hij open. Ik heb hem met veel plezier gemaakt voor een kerstswap. Daarvoor kreeg ik een lijst met namen. Degene die onder mij stond, stuurde ik mijn kaart, die zeer in de smaak viel.

Klikken is vergroten

Klikken is vergroten

Klikken is vergroten

Klikken is vergroten

01-Card-in-a-box-04 Alleen had degene die boven mij stond (en mij dus een kaart had moeten sturen)het  blijkbaar niet goed begrepen. Ik kreeg een ATC, waarop zelfs geen kerstwens stond.

Nadat ik op Facebook vertelde dat ik daarover nogal  teleurgesteld was, kreeg ik gisteren uiteindelijk dan toch ook mijn kerstkaart.

Ik zal maar zeggen “eind goed, al goed”.

Cadeautjes

12-cadeautjes Wat ook bij Kerst hoort, is het geven van kleinigheden. Geen grote cadeaus, maar kleine dingen en het liefst aan heel veel mensen. Dus zit ik in november al te knutselen en liggen er stapels “toffees” klaar om uit te delen bij de spellen- en Scrabbleclub. En voor de mede-cursisten van Leo. Dat ziet er toch gezellig uit?

Dat het dan een enorme rommel in mijn hobbykamer is, neem ik op de koop toe. Gelukkig is het hier nog maar vagelijk te zien op de achtergrond.

 

Kalender

Het is inmiddels een traditie geworden. In de Flow van december zitten bladen met kleine kaartjes, één voor elke dag van het komend jaar. Met een spreuk, een gedachte, een wijze raad of zomaar een leuk tekeningetje. De eerste keer dat ik ze kreeg heb ik van de omslag van Flow een doosje gemaakt, waarin de stapel past. En sindsdien lees ik elke dag zo’n kaartje.

En nu was het dan weer zover. Eerst alle bladen uit de Flow los scheuren, dan de kaartjes op de perforaties doorscheuren en ze vervolgens op volgorde leggen.

Klaar voor het nieuw jaar!

 12-kalender

 

Haan

Vele jaren stond hij in de hal. Nogal zwak op zijn pootjes en eigenlijk altijd een beetje in de weg. Maar ik had hem met zoveel plezier gemaakt van stukken karton en kranten. En we vonden hem wel erg grappig.

Toch heeft hij de opruimwoede niet overleefd en is hij in de kliko gestopt. Hij paste gewoon niet meer tussen de andere dingen. En ineens vond ik hem ook wel een stofnest worden.

Nou hebben we alleen nog de foto en dit blog. Arme haan 🙁

 11-haan

Muizen

Midden in alle rommel van onze kamer renovatie liep er ineens een muis(je) over de vloer. Niks om bang voor te zijn, maar het is toch een beetje vies, vind ik. Zo nu en dan hoorden we hem  rommelen en er lagen ook wat keuteltjes. Tijd voor een muizenval dus. Alsof ie het geroken had, want sinds ik die heb geplaatst, hebben we geen muis meer gezien.

Dat we ze misschien al veel langer in huis hadden, bleek toen we ook een grote doos op zolder opruimden. Bovenop lagen wat knutselspullen, onder tussen penselen, plakband en verf, twee pakken macaroni. Ooit bedacht om dat gebruiken voor een collage, maar eigenlijk helemaal vergeten. Nou die muizen niet hoor! In alle rust hebben ze de twee pakken compleet en totaal opgepeuzeld. Ons restte niets anders dan twee lege zakken, met een keurig geknaagd gaatje erin.

Zelfgemaakt

Na een dipje in de inspiratie kwam vorige week ineens het idee bij me op om weer eens wat doosjes te maken. Zo’n idee moet een beetje sudderen. Want hoe het er uit moet zien, weet ik dan wel zo’n beetje. Maar hoe ik dat dan ga maken, daar kan ik nog wel eens lang over nadenken. Maar met de lente en de zon kwam ook het idee. En dit zijn ze geworden. Zeskantige doosjes, groot genoeg voor wat snoep of een rond stukje zeep. Met deksels die een beetje lijken op een kardinaalsmuts, of een kerkdak.