Category Archives: Fotografie

allerlei foto’s (eventueel met tekst erbij)

Nog altijd handig

Posted on by

De naam Lilian Gilbreth zal niet direct een belletje doen rinkelen. Maar Lilian, samen met haar man Frank Gilbreth, was een van de eersten de “arbeidspsychologen”. Zij analyseerde het werk en de bewegingen en zorgde dat alles zo efficiënt mogelijk gedaan werd. Niet alleen omdat je dan beter werkte, minder moe zou worden, maar vooral omdat je dan meer werk in kortere tijd kunt doen.

Bron: Google foto’s

Toen Frank op 56-jarige leeftijd kwam te overlijden, moet Lilian het zelf zien te rooien. Maar dat was voor een vrouw niet altijd gemakkelijk. Toch werd zij bekend als de bedenkster van onder andere de pedaalemmer. Een inmiddels onmisbaar voorwerp in onze huishoudens.

Lilian en Frank waren ook de ouders van 12 kinderen. In hun huishouden zou alles op rolletjes gelopen moeten hebben, maar of dat ook echt het geval was…?

Wie dat wil weten, zou “Voordeliger per dozijn”, geschreven door Frank Gilbreth Jr. moeten lezen. Absoluut leuke lectuur.

Warm

Posted on by

Het is komkommertijd want de nieuwsdienst en hebben nog maar één onderwerp hoe warm het is.

En ik denk terug aan mijn vader, huisschilder tot aan zijn pensionering in 1968.

Bron: Pinterest

Hij ging zomer en winter gekleed in lange onderbroek, borstrok en driedelig pak en stropdas naar zijn werk. Overhemden met korte mouwen had hij niet, al zal hij zijn mouwen wel eens opgestroopt hebben.

Op zijn werk ging zijn jasje uit en verruilde hij dat voor een ketelpak. En dan ging hij aan het werk. Ladder op, ladder af met een pot verf en zijn kwasten.

Natuurlijk zocht hij de schaduw op, maar als het niet anders kon dan stond hij ook in de volle zon. De hele lange 8-urige werkdag schilderde hij ramen en deuren of muren. En nooit hoorde je hem klagen over de warmte.

In zijn tas zat een halve liter melk en zijn boterhammetjes. Als hij geluk had, schonk men wel eens koffie, thee of limonade.

Nu loopt men al bij 20 graden in korte broek en hemd, worden ijsjes en water uitgedeeld. En toch klaagt men nog steen en been. We zijn een beetje watjes geworden.

Evert Bouw

Posted on by
Bron: Facebook / Ronald Glind
Bron: De Veluwenaar / Louis Fraanje

In het Barnevelds Pluimveemuseum was ook een deel ingericht met dingen uit de nalatenschap van Evert Bouw. Dat klinkt heel wat, maar Evert was geen rijke man. In tegendeel, hij leefde heel eenvoudig, bewerkte zijn lapje grond ergens tussen Barneveld en Voorthuizen. Zomer en winter, onder alle weers-omstandig-heden.

Hij was -wat we nu noemen- zelfvoorzienend. Hij hield er een geit en wat kippen, die niet geslacht werden, maar rustig oud mochten worden. Verbouwde zijn eigen aardappelen en groenten, had wat fruitbomen en leefde rustig in zijn eigen ritme. En wat hij verbouwde, at hij zelf ook op.

In deze tijd, waarin we zo bezig zijn met duurzaam leven en toch zo verspillend omgaan met wat de aarde ons levert, valt veel te leren van dergelijke mensen. Een eigenzinnig man, gelukkig op zijn eigen manier.

Ik vond het ontroerend te zien hoe een mens zo onafhankelijk op zichzelf kan leven en zorgen.

Andere kijk

Posted on by
Bron: Facebook / Architecture Photography

Het loont vaak de moeite om eens vanuit een andere hoek te kijken. Niet alleen dat leuke poortje, maar ook even omhoog. Naar een ander soort doorkijkje.

Deze foto werd genomen in Bologna, de stad die bekend is om zijn vele arcades. Maar dat is hier helemaal niet in beeld. De kleuren, de lijnen maken de foto.

Ik vind zoiets fascinerend en bewonder de fotograaf die daar oog voor heeft.

Fraai gepoetst

Posted on by

We hadden een huisje in Putten, een plek met nostalgie voor ons. Want meer dan 40 jaar geleden waren we er ook. Samen met schoonouders, schoonzus en zwager en onze kinderen.

Nu zaten we er met schoonzus en zwager en het was weer als vanouds gezellig.

Zwager had gezien dat er in Putten een oud stoomgemaal staat. Helemaal opgeknapt en nog steeds draaiende, zij het alleen op speciale dagen.

Maar het is ook het bekijken in rust meer dan waard.

Een groot schoepenrad brengt het water naar de ketel, die dan wordt opgestookt.
Zo wordt het waterpeil van de polder op het juiste peil gehouden.

Alles wordt netjes onderhouden en de oliekannen zijn dan ook glanzend gepoetst.

Leo zou zo aan de slag kunnen, zijn kannetje stond al klaar.

Ietsiepietsie te druk

Posted on by
Bron: Facebook / E.c. Weve

Op Facebook zag ik deze oude reclame. Die keuken oogt wel aardig, een hangmat om te zo nu en dan lekker te rusten of te lezen lijkt me ook geen slechte keus.

Maar dat tapijt…..! Zo druk, zo veel kleuren, maar ook zo vies. Want wat als je er iets op morst of de melk floept uit je hand..? Nee, dat zou mijn keus niet zijn.

En bij nader inzien, hoe handig is zo’n hangmat? Lastig om in te gaan liggen en er uit ben je ook niet zo 123… Geen optie!

Vroeger was dus alles ook al niet beter 🙁 Voordeliger wel.

Eendenbek

Posted on by

De meeste vrouwen zullen hem wel kennen. De eendenbek, apparaat om vrouwen gynaecologisch te onderzoeken.

Geen instrument om gezellige herinneringen aan te koesteren. Meestal lig je er nogal onbeholpen bij, voel je je enigszins gênant en ben je angstig voor wat de uitkomst van het onderzoek zal zijn. En dan komt de arts met zo’n koud ijzeren apparaat, ieeeekkk….!

Bron: RTL Nieuws / Patrick Wetzels

Maar Tamara Hoveling en Ariadna Izcara Gual van de TU Delft hebben nu een vrouwvriendelijker alternatief. Alleen dat moet nog wel geproduceerd worden. En ja, daar is natuurlijk geld voor nodig. Om te beginnen 100.000,00 euro. Nou zou ik toch zeggen dat zo’n bedrag wel ergens tussen alle miljarden gevonden kan worden.

Maar nee hoor, daar moet een crowdfunding voor opgestart worden. De medische wereld is er nog steeds een van voornamelijk mannen en die worden nooit met zo’n apparaat onderzocht. Dus waarom dan geld er aan uitgeven…..

Dus steunde ik het initiatief. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor alle meisjes en vrouwen die nog onderzocht moeten worden.

Slapen

Posted on by
Bron: Instagram / Monotosh Roy, Dhaka Bangladesh

Er zijn mensen die nachten wakker liggen, zich draaien en keren. Die elk kreukeltje en elk vouwtje in het laken voelen.

En er zijn ook mensen die overal kunnen slapen, zelfs tussen de stapels watermeloenen.

Die hebben geen last van hobbels en bobbels.

Strandweer

Posted on by

Vandaag lijkt het te warm te worden om te werken. Misschien wel een dagje strand….?

Of lekker in de tuin…. Wie zal het zeggen?

In ieder geval geen al te grootse plannen.

Laten we het vandaag gemakkelijk houden.

Vrijdag de 13e. Het lijkt een gevaarlijke datum.. maar dat is bijgeloof. Dus geniet van het lekkere weer

Mosterd na de maaltijd

Posted on by
Bron: Google foto’s / Kunstmuseum Den Haag

Ja, zo voelt dat een beetje, want we gingen naar de tentoonstelling “Nieuw Parijs” in het Kunstmuseum in Den Haag. En die is sinds gisteren gesloten. Dus wat zou ik er nu nog over moeten vertellen?

Maar ik wilde die tentoonstelling heel graag zien, omdat ze zo mooi aansluit op het boek dat ik gisteren besprak.

De tijd dat heel Parijs op de schop ging, dat baron Haussmann de grote boulevards aanlegde en de stad maakte tot wat het sindsdien is. De stad van mode, elegantie, brede straten, drukke pleinen.

Maar het was ook de stad van de opstand, de Commune. Bij vlagen kwamen scenes uit het boek van Wagendorp voorbij. Zo zag ik een portret van Louise Michel en foto’s van Nadar.

Maar er waren ook prachtige impressionistische schilderijen van Monet, Renoir, Morisot en vele anderen.

Je kon affiches uit die tijd bewonderen en zo zien dat wat wij nu nog aan reclame en marketing te zien krijgen in die tijd is ontstaan.

De zalen zijn nu gesloten en een nieuwe tentoonstelling staat al weer op de rol. Maar dit wilde ik nog even kwijt.