Spreuk van de week

  Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.

Een mama is eigenlijk maar een meisje dat toevallig groot is geworden.
Annikken, 8 jaar

Deze en komende weken enkele uitspraken van kinderen. Soms zo logisch, dat je het zelf bedacht kon hebben. Ik zag ze ergens in Rotterdam in een etalage en wilde ze jullie niet onthouden.

Vooruitzicht

Het is nog steeds behoorlijk koud, maar toch voelde ik deze week al een beetje lente in de lucht.De natuur begint zich langzaamaan op te warmen voor het grote lentegebeuren. Zoals deze boom, die scherp afgetekend tegen een helderblauwe vrieslucht, duidelijk al knoppen vertoont.

Die winterkou met vorst en sneeuw en ijs mag nog wel even blijven, maar de lente zit in de lucht. Ik kan het bijna ruiken.

En ik had het eerste sneeuwklokje voor de sneeuw al gespot!

 

Behelpen

De horeca in Nederland, soms is het behelpen. Service en kwaliteit laag, maar prijzen hoog.
Neem nou het terras van De schone lei in Rotterdam. Pracht locatie, aan de Kralingse plas, met uitzicht op de skyline van Rotterdam. Daar zit je heerlijk, dus na een sneeuwwandeling streken we daar neer. Het terras was goed bezet, maar we vonden nog een plaatsje. Na een poosje komt de serveerster en wij geven onze bestelling op.
 

Biertje, wijntje. Niks bijzonders, gewoon van de kaart. We wachten, we wachten nog even, we wachten wat langer. Tweede serveerster komt en vraagt wat we willen drinken. We zeggen dat er al besteld is. Oh, dan komt het zo. En weer wachten we en zien we hoe andere mensen, die na ons kwamen, al wel bediend worden. Dus roepen we de serveerster, die al drie keer zonder iets in haar handen voorbij is gekomen, nog eens. “We wachten nu nog steeds op onze….. ” Nog voor ik ben uitgesproken, zegt ze bits “Iedereen moet wachten, het is nu erg druk”.
Als eindelijk onze bestelling door het eerste meisje wordt gebracht wil ik meteen afrekenen. Ja, momentje. Het momentje duurt een kwartier. Dan heeft ze geen wisselgeld, dus moeten we weer wachten tot ze daarmee terugkomt.
En we zijn niet de enigen die het irriteert. Mensen die na ons zijn gekomen, moeten ook lang wachten, kunnen hun twee koffie ook niet meteen afrekenen.
En dan klagen dat het zo slecht gaat in de horeca. Volgende keer gaan we naar een andere tent, waar het hopelijk beter toe gaat.

Landkaarten

Met een navigatie in de auto hoef je nooit meer op een kaart te kijken. Adres intypen is voldoende. Van hier naar Tallinn, naar Rome, Berlijn, het maakt niet uit. Nooit meer zoeken…. maar ook nooit meer per ongeluk ergens heen gaan en stuiten op iets heel bijzonders. Dat leuke weggetje, die heerlijke taartenwinkel.
En ook nooit meer ruzie, omdat net die ene afslag is gemist, de aanduiding niet duidelijk genoeg was of je net even keek naar die gekke agent, met z’n grote armgebaren.
Toch mis ik de atlas wel eens. Het had wel wat, zo met je vinger nauwkeurig de weg volgen. En er zijn er meer met heimwee. In de laatste Flow stond er een artikel over en de link naar deze website. Leuk om te zien hoeveel “atlas” er toch nog om ons heen is.
En de laatste tijd valt het me op hoeveel landkaarten er als decoratie te zien zijn. Zoals hier, een kartonnen kruk, gevouwen uit een landkaart.
 

Spreuk van de week

  Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.

Door de ozonlaag wordt je huid sneller gaar
(Helena, 6 jaar)

Deze en komende weken enkele uitspraken van kinderen. Soms zo logisch, dat je het zelf bedacht kon hebben. Ik zag ze ergens in Rotterdam in een etalage en wilde ze jullie niet onthouden.

Amazone

In de Rotterdamse diergaarde Blijdorp wordt hard gewerkt aan een nieuw project: Amazonica Dome. Er komt een levensgrote hal met een heel speciale constructie, waarin straks een regenwoud met flora en fauna uit Zuid-Amerika moet komen.
Nu wordt er nog druk aan gebouwd, maar binnenkort zal het zo ver zijn. De constructie van het dak belooft iets heel moois!

Winter

Och och, wat een weer deze week. Ik weet het, het viel niet mee. Voor iedereen die in de file heeft gestaan, voor alle fietsers die één of meerdere keren onderuit zijn gegaan, voor treinreizigers die hebben staan blauwbekken, voor de postbode, de krantenjongen.
Maar het is toch wel lekker, zo’n flink pak sneeuw. Beter dan miezerregen of storm. En toen dan ook het zonnetje scheen, zijn we er op uit getrokken, heerlijk de Kralingse Plas rond.

Roze wolk

Er zijn mensen die geloven in roze wolken. Dat je daar op kunt zitten en dat het leven dan prachtig, probleemloos en zonder zorgen voorbij gaat. Maar  wolken zijn niet stabiel, je valt er zo maar door. Het dagelijks leven is een tamelijk gezonde mix van goed en slecht, vrolijk en droevig, mooi en lelijk.

Maar dit is voor al die lieve dromers, die zo nu en dan eens willen rijden in een zoet gekleurd, lief en klein autootje. Alleen of met hun droomprins of prinses, net alsof je samen  in roze een wolkje zit?  Dan kun je deze auto huren. Even googlen en je vind hem. Want ook voor dromen moet je wel iets doen!

Ad fundum

  Bij Nanos zag ik hem voor het eerst en ik wist: “dat wil ik ook”. Zo’n leuke houder voor een pot pindakaas, waarmee je vogels de tuin in lokt. Even googlen en al snel hier gevonden. Besteld en binnen twee dagen in huis. Er past alleen een pot pindakaas in van de fabriek uit Delft of van onze nationale grootsuper, maar dat was niet zo’n probleem.
We hingen hem aan de tuinkast en wachtten af. Echtgenoot had er een hard hoofd in, maar kreeg al snel ongelijk. De vogels kwamen er feilloos op af. Eerst kwamen de mezen, later ook spreeuwen en kraaien. Die zijn minder lenig en moeten dus de gekste capriolen uithalen.
En ‘smorgens aan de ontbijttafel heb ik er prachtig zicht op. Binnen twee maanden was de pot leeg, ad fundum, helemaal tot op de bodem leeg gesnaveld.
Er hangt al weer een nieuwe. Ben benieuwd hoe lang die meegaat.

 

Ganzen

Sinds een aantal jaren huist er bij ons in de buurt een koppel ganzen. Ze scharrelen rond in het gras, steken in ganzenpas de weg over en belagen iedereen die, naar hun mening, te dicht in de buurt komt.Het zijn mooie beesten en ik vind het enig dat ze er zijn. Maar ik ben ook een beetje bang van ze. Als je langsloopt, dan gakken ze en blazen en sommige zijn zo brutaal dat ze naar je pikken.Ach ja, natuur is mooi, maar ook gevaarlijk 😉 Ik loop wel een beetje om als ik ze tegen kom!