Natuur in de stad

Wat weken geleden kon je in Rotterdam open tuinen bezoeken. Dat gebeurt elk jaar en deze keer besloten we wat echte stadstuinen te gaan bekijken. Midden in de stad, aan drukke verkeersaders verwacht je geen groene oases. Maar schijn bedreigt, want de drie tuinen die wij bezochten, waren wel degelijk rustpunten te midden van de hectiek van Rotterdam.

Hier geen beton of stenen, maar weelderig groen, oude bomen en kleurige planten. Kijk even mee (op de foto klikken is hem rechtzetten en vergroten):

 

Opruimen

De dozen staan al klaar om te worden gevuld met boeken uit onze boekenkast. Alles moet uit de kamer de komende weken, want er wordt behangen, geschilderd, nieuwe vloer gelegd.Dus is er de afgelopen week geschoven in diverse kamers, zodat er ruimte kwam om dozen en de 1001 andere dingen tijdelijk te stallen. Als een kat in een vreemd pakhuis loop ik door het huis. Wat ik blindelings kon pakken, staat nu opgestapeld ergens anders.

Vandaag wordt de kruipruimte geïsoleerd. Het weekend komen de kinderen helpen om de boekenkast te demonteren. En ja, het is warm!! Nou ja, niet zeuren, even doorbijten en dan is alles weer netjes…

Natuur in de stad

Geen fraai perk met bloemen, geen monumentale boom.
Gewoon een paardenbloem, groeiend tussen stenen, tegen beter weten in.
Vrijwel iedereen loopt er aan voorbij, onnadenkend gooit iemand zijn afval er naast. Een hond snuffelt aan haar en heft dan zijn poot op. Och, je zou voor minder het bijltje er bij neerleggen.Maar nee hoor, ze blijft fier rechtop staan en bloeit alsof ze in een frisse wei staat.

Lekker

Dit is een typisch Rotterdams plaatje! Een beetje sombere dag, op het Binnenwegplein.
Mensen op bankjes, met in hun hand een grote zak met echte Rotterdamse patat. Van Bram Ladage, die een grote friettent heeft op het plein. Met een enorm blik cola als aandachtspunt. Je kunt hem bijna niet missen. En er omheen dus altijd een heleboel mensen, een beetje gebogen over hun friet. “Ladage bocheltjes” noemen we dat thuis. Maar dat weten deze mensen natuurlijk niet 😉 😉 😉
Hier geen chique terrassen, geen dure glazen wijn of luxe bier. Gewoon, op z’n Rotterdams. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. 😉 😉 😉

Wereldberoemd

In Tuindorp Vreewijk ontdekten we ook deze muurschildering. Ter herinnering aan Milkbar Aurora, destijds wereldberoemd op Rotterdam-Zuid. Daar kwamen jongens en meisjes bij elkaar, om te praten en milkshakes te drinken. En gehaktballen te eten. Onschuldig vertier, maar o,o, wat waren de ouders van die jongens en meisjes destijds bezorgd om hun kroost. Wat moest er terecht komen van die nozems, met hun lawaaiige brommers en hun vetkuiven?

Wat voor toekomst hadden die meisjes, met hun petticoats, korte rokjes en hun opzwepende dansen? Nou ja, we weten het nu. Ze zijn brave burgers geworden. Opa’s en oma’s, die soms verhalen vertellen over die goeie ouwe tijd 😉 😉 😉

Rage

Toch knap van die grootgrutter, om telkens weer een rage te veroorzaken. We plukken nog maar net de vruchten van onze moestuintjes en hup, daar is al weer iets nieuws! Dierenplaatjes, van commentaar voorzien door Freek Vonk. Die man is onnoemelijk populair bij kinderen en dus zijn die plaatjes ook een hit. Hoeveel moeders, vaders, oma’s en opa’s, tantes zullen niet dringend verzocht zijn om de komende weken toch maar vooral naar AH te gaan? “Want dan krijg ik mijn album lekker gauw vol!!” Dat hoort namelijk ook bij de actie, het is één grote marketingstategie.

Ik spaar ze zelf ook, voor neefje Tim, die droomt van avontuur en best wel eens in de jungle zou willen zijn. De jongetjes hier bij het Ommoordse AH filiaal moest ik dus helaas teleurstellen. Gelukkig waren er genoeg anderen die de plaatjes wel weggaven, zodat ze naar hartenlust konden ruilen.

Gluren bij de buren

In de tuin van onze buren staan al sinds jaar en dag pioenrozen. De vorige buurvrouw was daar weg van, maar telkens als ze op z’n mooist waren, was ze op vakantie. Ik heb ze wel eens voor haar gefotografeerd, maar dat was toch niet helemaal het zelfde. De nieuwe bewoners hebben de tuin niet veel veranderd, dus staan de pioenrozen ook dit jaar weer volop te stralen. En ik geniet mee. Gewoon gluren bij de buren 😉

Korte duur

Helaas is het maar van korte duur, de bloei van de irissen. Dit jaar waren ze een hele week wel erg mooi en lieten ze zich van hun beste kant zien. Jammer genoeg maakte één flinke regenbui een einde aan de pret. Toen lagen ze plat over het pad en moest de schaar erin.Dit jaar voor het eerst bloeiden ze zo uitbundig. En dat terwijl ik eigenlijk besloten had ze op te ruimen. Niet omdat ik ze niet mooi vond, maar juist omdat ze maar een paar bloemen gaven. Dat had ik vorig jaar met floxen. Die groeiden tegen de klippen op, maar bloeiden maar matigjes. Het kwam er niet van om ze uit te steken en toen, bloemen, bloemen en nog eens bloemen daarna. Zouden ze dat aanvoelen?

 

Dorps

Nee, dit is geen dorpsgezicht van ergens op de Veluwe, of in Drenthe. Dit is (ook) Rotterdam. Hier geen hoge flats, geen hippe architectuur. Dit is Tuindorp Vreewijk. Ontstaan in het begin van de vorige eeuw, als woonwijk voor arbeiders en kantoorbedienden. Die natuurlijk ook recht hadden op een goede woning en een prettige woonomgeving. De huizen zijn klein en in de loop der tijd natuurlijk aangepast aan wat modernere eisen. Er zijn wellicht ook huizen samengevoegd. Maar wil je de sfeer van zo’n huis uit de beginperiode proeven, bezoek dan de museumwoning. Nog vrijwel geheel in oorspronkelijke staat. Kijk even op de website voor de juiste openingstijden.

Tuindorp Vreewijk is nog steeds rustig en kleinschalig. Er is een tijd sprake geweest van sloop, maar de bewoners hebben zich hevig verzet. En met succes, want een deel is inmiddels Rijksmonument. Beslist de moeite waard om ook dit deel van Rotterdams architectuur eens te bekijken.