Gratis…

Op een van onze wandelingen stond langs de weg een grote doos met boeken. “Gratis mee te nemen” stond er bij. Iedereen wilde wel even in die doos kijken, want we wandelen niet alleen, we lezen ook heel graag.

Eén wandelvriendin vond een boek waar ze al langer naar op zoek was, een gelukje! Maar voor de anderen zat er niet veel meer bij. Het leken op het oog mooie boeken, maar of we op een sombere winteravond nou gezellig gaan bladeren in een boek vol met enge medische plaatjes?
Nee, dank u, ik ga wel weer naar de gewone bieb!

Waarschijnlijk is de bewoner arts of chirurg, misschien wel cardioloog. En moesten de boeken van zijn studie nu plaats maken voor nieuwe uitgaven. Of voor frivoler boeken, waar je eens een keertje om kan lachen…. Wie zal het zeggen?

Roeiers

Zaterdag besloten we onze excursie met een bezoek aan de “roeiers” . In de Rotterdamse haven zijn dat goeie bekenden. Natuurlijk roeien ze niet meer naar de schepen om die vast te maken, maar maken ze gebruik van moderne vletten met motoren, waarmee ze over het water scheren.


In vervlogen dagen waren het de mannen in gele oliepakken met zuidwesters op die met grote dikke touwen de schepen vast legden aan de kade. Vastleggen doen ze nog steeds, al zijn de trossen dunner en van kunststof. En bij gevaarlijke stromingen of hevige wind kunnen de roeiers nu ook gebruik maken van een zelf ontworpen apparaat, dat een schip stevig aan de kant houdt. Met de huidige omvang van de schepen is dat natuurlijk ook noodzakelijk. En het zijn niet meer alleen mannen, die dit beroep uitoefenen. Ook vrouwen volgen de opleiding en staan hun mannetje. Zoals uit dit artikel in het Algemeen Dagblad blijkt, werkten bij het vastleggen van het ms MSC Gülsün, het grootste containerschip ter wereld, mannen en vrouwen zij aan zij.

Wereldhavendagen 2019

Ook op zaterdag hadden we, samen met schoonzus en zwager, een excursie uitgezocht. Ditmaal voeren we met een gecharterde waterbus naar Heijplaat, waar we een bezoek brachten aan Broekman Logistiscs.

In enorme grote en hoge loodsen worden producten aangeleverd, opgeslagen en klaar gemaakt voor vervoer naar andere bestemmingen. Daarbij moet je denken aan enorme turbines en machines, die niet passen in een hal van gebruikelijke afmetingen.

Het bedrijf beschikt over kraanbanen die lading van bijzondere afmetingen en gewichten kunnen verplaatsen. Want hoewel een turbine er groot, log en zwaar uitziet, is het een zeer kwetsbaar apparaat. Het kan niet zomaar gehesen worden of een beetje scheef in een kraan hangen. Die apparaten hijsen, verplaatsen of in een schip stuwen, vereist vakmanschap en speciale apparatuur, die dus bij Broekman Logistics voorhanden is.

Ik vind dat altijd zeer interessant om te bekijken. Je voelt je een beetje nietig in zo loods, waar een flink gebouw in zou passen. Je staat naast een turbine die boven je uit torent en waarvan de waarde vele miljoenen is en krijgt zo een kijkje in een onbekende wereld.

Hier worden ook enorme machines samengebouwd in delen van de hal die voor dit doel speciaal gehuurd kunnen worden. Op dit moment heeft een Japans bedrijf een deel van de hal in bedrijf. Zo wordt iets geleverd dat uniek is in de wereld en waar wordt samen gewerkt met vele mensen uit verschillende landen.

Van Nelle

Het blog over de Van Nelle reclames en Piggelmee kwam niet zo maar voorbij. Het was de opmaat naar dit blog. Want afgelopen vrijdag gingen we, in het kader van de Wereldhavendagen, naar de Van Nelle fabriek.

De grote loopbruggen die het gebouw zijn karakteristieke aanzien geven, zijn een beetje vreemd aangebracht. Dat kwam omdat de plannen voor een identiek, gespiegeld, gebouw er tegenover drastisch verkleind werd. Door de krach van 1929 liep de financiering gevaar en werd besloten voor een veel kleiner gebouw. Maar de loopbruggen waren al gemaakt en dus werd een oplossing gezocht en gevonden.

Zo’n excursie start vanaf het terrein bij de ss Rotterdam en daarvoor moeten wij met het OV de hele stad door. Geen nood, dat doen we graag. Vanaf de Rijnhaven liepen we naar de klaarstaande bus, die ons via Europoort naar de Van Nelle fabriek bracht.

We werden opgewacht door een vriendelijke jongeman die met veel verve vertelde over het ontstaan van de fabriek, de ontwikkelingen en de toekomst. Want het gebouw wordt stapje voor stapje milieu neutraal gemaakt. Koffie, thee en tabak wordt er niet meer verwerkt of verpakt. De fabriekshallen zijn omgebouwd tot moderne kantoren, waar computers en schermen de boventoon voeren.

De architect van het gebouw, Leendert van der Vlugt, had een vooruitziende blik. Want hoewel het gebouw in de jaren 20 op de tekentafel ontstaat, bevat het tal van ook voor deze tijd nog steeds moderne voorzieningen. Grote kabelgoten, de mogelijkheid om zware machines vrij naar de bovenste etages te takelen, veel glas en licht. Douches waren in die tijd ook een nieuwigheid.

In de werkplaatsen, fabriekshallen en kantoren waren de hoofdkleuren geel en bruin. De directie was te herkennen aan het blauw en rood op wanden en trappen. En al is het gebouw nu bijna 100 jaar oud, het lijkt nog zo modern.

Natuur in de stad

Deze uitbudinge druif kwam ik tegen op Katendrecht. Vroeger bekend om de dames van lichte zeden. Tegenwoordig een Rotterdamse wijk met allure. En daar zitten de bewoners natuurlijk niet achter de geraniums. Daar hoort iets van meer standing. Druiven, vijgen, olijven of Agapantussen, je kunt het er vinden. De bewoner van dit huis heel wat te snoepen. Of zou dit een Katendrechtse wijnbouwer zijn?

Even promoten…

Vandaag starten de Wereldhavendagen 2019 in Rotterdam. Al meer dan 25 jaar een groots evenement in de grootste haven van Europa.
Als rechtgeaarde Rotterdammerts hebben wij al van te voren bedacht aan welke excursies we mee willen doen en daarvoor kaarten besteld.

Maar wie ook wil genieten van de stad, de drukte, de levendigheid en al het (scheepvaart)verkeer kan natuurlijk gewoon de trein, bus of auto nemen en naar Rotterdam toe komen. Er is uitstekend openbaar vervoer, dus ik zou zeggen kom eens een kijkje nemen.

Binnenkort vertel ik over wat wij gedaan en gezien hebben. Vandaag plaats ik nog maar even een foto van een voorgaand jaar.

Nee, ik heb GEEN aandelen in de stad en word ook niet betaald voor de reclame. Dit is gewoon een blogje, omdat ik Rotterdamse in hart en nieren ben 😉 😉 😉

Nuttig beton…

Toen we vorige week de noordroute langs de Zevenhuizerplas namen, zagen we op eens een grote betonnen muur. Wel veel groen er om heen, maar niet bereikbaar via het pad.

Gelukkig stond er een bordje langs de weg waar we op konden lezen dat deze wand, met een heleboel gaten, er was neer gezet ten behoeve van de oeverzwaluw. Oeverzwaluwen hadden tijdens de bouwwerkzaamheden in Nesselande hun nesten in grote zandbergen gemaakt. Maar ja, die zijn inmiddels allemaal verdwenen. En dus is besloten om een alternatief te maken. Deze wand dus, waar ze in de gaten hun nesten kunnen maken. Nou maak kijken of de dames en heren oeverzwaluw zich hiertoe laten verleiden. Dat zou natuurlijk heel leuk zijn, want er zitten inmiddels heel wat meer soorten vogels in dit gebied. En met mooi weer -en niet te veel wind- lopen de Ganzen daar graag.

Kinderlijk genoegen…

Het was nog even dubben of ik wel zou gaan wandelen, want het regende donderdag. Maar toch besloten om te gaan en de weergoden te trotseren. En dat pakte heel gezellig uit.

Zes dames waren er en we namen dit keer eens een nog niet zo vaak belopen gebied, het Hoge Bergse Bos. Een wandeling daarheen had ik al eens uitgezocht. Maar jammer genoeg kun je bij het uitzoeken op de computer niet zien of je echte wandelpaadjes neemt of dat het meer asfalt is. En dat laatste bleek het geval. Maar toen we iemand aan het maaien zagen, vroegen we hem de weg.

Het vee-hek door en daar stonden we meteen in wild 😉 gebied. Het paadje was net gemaaid. Verderop stuitten we op een heel stuk met uitbundig groeiende bramen. En dan worden keurige dames opeens weer kinderen. We plukten en snoepten van het fruit. Een dame zocht en vond nog een plastic zakje en scharrelde haar toetje van de dag bij elkaar. Dat het soms een beetje regende maakte de wandeling juist nog leuker. Want deze vrouwen zijn toch zeker niet van suiker!

Even uitpuffen…

Vlak bij de markt en de bibliotheek in de stad staat een enorme lange bank. Gewoon voor iedereen te gebruiken en dat doen heel veel mensen dan ook. Om even lekker bij te praten, om even uit te rusten, een tukkie te doen, om een patatje te eten of de nieuwste aankopen te bekijken.

Zelf zitten wij er ook wel eens op. Dan kijken we naar alle mensen die voorbij gaan. Lang, dun, dik, gehaast of met een bedachtzaam loopje, met of zonder boodschappen, met de benenwagen of op de fiets. Je ziet van alles voorbij gaan. En als het dan zo’n heerlijke, beetje zomerse dag is, niet te warm, niet te koud, klein beetje wind maar niet te veel, dan is die bank al snel vol. En dan kan ik het niet nalaten om een foto te maken.
Lekker Rotterdams plaatje, niet dan….?

Strandwandeling

Vorige week gingen de Ganzen van de Ganzenpas naar Hoek van Holland. Dat was al eerder gepland, maar toen strooide de regen roet in het eten.

Nu was het perfect strandwandelweer. Zo nu en dan een matig zonnetje, wat wind en een aangename temperatuur. Het zou een wandeling van slechts enkele kilometers worden, maar aan het eind hadden we toch aardig wat stappen gezet omdat er zo nu en dan wat afgeweken werd van de route. Maar wie maalt daarom als het gezellig is, er zo nu en dan wat te drinken en te eten is.

Het eerste deel liepen we over het strand en daar zag ik deze grote zakken staan. Daar is een flinke haard mee te vullen, al vermoed ik dat er zo nu en dan ook gewoon een leuk vreugdevuur mee gemaakt wordt.

In de duinen zagen we regelmatig grote stukken met deze planten staan. Een distelsoort, dat was wel duidelijk. Een kogeldistel wist één van de mede-wandelaars te melden. Ze had hem in de tuin gehad, omdat hun straat zo heet. Maar in Rotterdam mist die plant de zoute zeewind en had dus het loodje gelegd. Hier toonde ze zich gelukkig in volle glorie.

En dan weer met de bus terug naar Rotterdam. Konden we meteen een beetje uitrusten van de wandeling 😉 😉 😉