Koelkast

Ik denk dat er nog maar weinig huishoudens in Nederland zullen zijn zonder een koelkast (of twee) in de keuken. Toch kan ik me nog wel de tijd herinneren dat bij ons thuis zo’n apparaat ontbrak. Wij hadden een piepklein keukentje, waarin met geen mogelijkheid een koelkast paste. Pas in 1969, nadat het huis door de Woningstichting Rotterdam was verbouwd, hadden we plaats voor zo’n ding. Tot dan toe haalde mijn moeder mondjesmaat bederfelijke waar.

bron: Het geheugen van Nederland

We hadden een vliegenkastje op het balkon en worst en kaas werd per ons gehaald. Bij de kruidenier, schuin tegenover ons huis.En hoewel ons huishouden niet zo geautomatiseerd was als nu, had mijn moeder daar toch tijd voor. Er was zelf s nog wel even gelegenheid om een praatje te maken.

Maar nu zou ik toch echt niet meer buiten de koelkast kunnen. Hij staat vol met potjes, flesjes, schaaltjes. We vinden nu ook dat spullen meestal gekoeld bewaard moet worden en dus zetten we er van alles te pas en te onpas in. En voor een onsje kaas of worst even naar de winkel lopen, dat doen we niet meer. Daar hebben we het te druk voor….. zeggen we.

Spijkerbroek

Als puber mocht ik geen spijkerbroek dragen. Dat was niet netjes en zeker niets voor meisjes, vond mijn moeder :-(Leo’s moeder kocht er wel een voor hem. Maar die moest toch terug naar de winkel, want zijn vader wilde niet dat hij in zo’n broek zou lopen.

Ach ja, tijden veranderen. Nu kun je de spijkerbroek niet meer weg denken uit het straatbeeld. En ook niet uit mijn kledingkast, want ik draag ze veel en graag. Maar wel zonder scheuren. Dus niet zo als deze, die al bij de koop er uitziet alsof je er jaren en jaren in geklust hebt.

 

 

Winnend merk

Tot grote verbazing van Nestlé’s marketing is KitKat in Japan een ongehoord succes. Waarom? Omdat KitKat in het Japans uitgesproken klinkt als Kitto Katsu, wat weer zoiets  “je zult winnen” betekent. En dus loopt KitKat in Japan als een trein (en die gaan daar héél hard 😉 )!

Ontelbare smaken kun je kopen, van gewoon chocola tot aardbeien, paarse zoete aardappel, maar ook groene thee of hete chili. Ik ben benieuwd, dat zou ik toch ook wel eens willen proeven.

 

Heimelijk genoegen

Eigenlijk zou ik het niet moeten vertellen, want dan is het genoegen niet meer zo heimelijk. Maar ach, waarom ook niet. Doorgaans eten wij nogal “gezond”, dus met veel groente, fruit, weinig vet.
Maar soms heb ik zo’n zin in een lekker kroketje. Gelukkig heel vaak als alle winkels al lang en breed dicht zijn. En een voorraadje in de diepvries heb ik doelbewust niet.

Maar als je dan ‘s-avonds bent weg geweest en door de hal van het Centraal Station of langs de Febo loopt… Dan lokt de vette hap en kopen Leo en ik allebei een lekker kroketje. En dat eten we dan een beetje besmuikt op, als twee stoute kindertjes. Maar oh, oh, oh, wat smaakt die zonde verrukkelijk!!

 

Hiroshige

Collectie: Tokyo National Museum

 

Boeren zijn bezig in het land als de reizigers van Hiroshige langs trekken in de buurt van Chiryu. Ook nu wordt het land nog steeds bewerkt, al zijn er niet meer zoveel paarden bij nodig. Ook Japanse boeren gebruiken tegenwooridg grote machines.