Je kunt natuurlijk wachten tot iedereen voorbij is, of zo beleefd is om te stoppen. Maar dan sta je daar wel heel erg lang. Het beste is je zomaar in het gewoel te sorten en te hopen dat iedereen om je heen rijdt…. (klik op de foto om het filmpje te starten)
Collectie: Tokyo National Museum
| In Seki is het een drukte van belang, want de Daimyo (feodale landheer) wil vroeg vertrekken. En het is duidelijk dat ook Hiroshige zo’n bevel niet zal tegenspreken. Hij laat alle pracht en praal zien en tekent de slaafse gehoorzaamheid van de dienaren. Van al die drukte is in de vroege wintermorgen nu gelukkig geen sprake meer. |
 |
Niks voor mij, dat Halloween. Het is over komen waaien uit Amerika en neemt voor mijn gevoel al te veel plaats in. Ik hou helemaal niet van horror en gruwel.
Ik kan me dan weer wel vermaken met alles wat ik er zo over zie, met name op Pinterest. Ik denk dat sommigen er maandenlang mee bezig zijn. En dit is dan het resultaat: misselijkmakende gerechten, wanstaltig opgemaakte gezichten en versierde voordeuren, waar een decorbouwer zich niet voor zou schamen.
Maar ja, ieder z’n smaak…
 |
 |
 |
Collectie: Tokyo National Museum
| Na een flike sneeuwbui tekent Hiroshige de omgeving van Kameyama. Tegen de helling ligt een tempel. Moeten de reizigers helemaal naar boven klauteren? Och, wat gemakkelijk is het nu dan toch. Je stapt in de Shinkansen-trein en reist met grote snelheid naar je eindbestemming. |  |
Voor een etentje zocht ik een dessert met Italiaanse touch, maar niet al te ingewikkeld. En toen vond ik op dit blog een heerlijk recept:
| Italiaanse liefde
Voor 4-6 personen: Doe de mascarpone in een kom en klop met een garde los. Voeg de advocaat en de boerenjongens toe en meng voorzichtig door elkaar.
|
 foto: http://carolinebrouwer.blogspot.nl |
Steek er eventueel een chocolaatje in (een hartje van chocolade zou toepasselijk zijn)
Collectie: Tokyo National Museum
| Arme reizigers. Het regent dat het giet en Hiroshige laat de dragers in hun armzalige lendendoek rennen. De man in de draagstoel heeft zich verscholen onder een doek. Nee, dan nu. Nu kun je de omgeving van Shôno bekijken vanuit een luchtballon. Als het tenminste niet regent. |
 |
Zo ergens rond 1982 kregen onze kinderen een walkman.Wonder van techniek en supermodern!!
Geef kinderen van nu een walkman en ze weten niet meer wat het is. Grappig om te zien! (klik hier of op de foto om filmpje te starten)
| Zomaar wat herfstbladeren, gevonden en verzameld door iemand met oog voor kleur en detail.
Gedeeld op Pinterest, zodat wij allemaal mee kunnen genieten! Zoiets geeft de dag een mooi zacht randje… |
 gevonden op Pinterest |
Een krantenwijk was nog niet zo lang geleden een leuke bijverdienste voor scholieren. Maar het schijnt dat er nu geen jongen of meisje meer voor te porren is. Dus probeert men het op een ander manier.
Wie zullen we daar nou es voor vragen? AOW-ers, die arme zielen die steeds vaker hun pensioen zien inkrimpen. Die zich vervelen achter de geraniums en hoognodig wat meer moeten bewegen. Ja…. die!!! Hoewel wel oud en (bijna) afgeschreven, zijn ze nog nog jong en vief genoeg om vroeg op te staan.
Deze week maakte ik deze herfststamppot. Past uitstekend bij de vallende bladeren en wat onbestendig weer.
| Voor 2 personen:
400 gr. Vastkokende aardappelen
|
Verwarm de oven voor op 200 graden. Bak de spekblokjes uit tot ze knapperig zijn. Schil de aardappelen en maak de knolselderij schoon. Snijd beide groentes in ongeveer even grote blokjes. Kook de aardappelen en knolselderij beetgaar, giet af en stoom even droog. Vet een ovenschaal in met wat (olijf)olie. Meng aardappelen, knolselderij, pesto en spekblokjes voorzichtig door elkaar. Voeg peper en zout naar smaak toe. Schep in de ovenschaal en strooi het kaas/paneermeel er over. Laat in de oven ongeveer 25 minuten gratineren. EET SMAKELIJK!! |
Bron: http://www.janhof.nl
