Category Archives: foto’s van anderen

Inspiratie

Posted on by

Inspiratie…. of juist het gebrek er aan. Te warm, te moe, te weinig zin… Nou ja, wat voor smoes dan ook, geen idee waar ik het vandaag over zal hebben.

Maar dan zijn er altijd nog de plaatjes. Want in de loop van de jaren heb ik er heel wat verzameld en op Pinterest gezet. Dus daarom vandaag een serie van mijn bord “Posters en Labels” met een selectie van tekeningen van de Franse tekenaar René Gruau. Zijn naam mag je misschien niet bekend voorkomen, maar we kennen allemaal nog wel de prachtige reclames van Dior.

Maar hij tekende en illustreerde ook voor anderen en niet alleen vrouwen. Hij heeft een onmiskenbaar eigen stijl, waardoor mannen en vrouwen er altijd op hun voordeligst op komen te staan 😉 En hier dan een kleine selectie van één van mijn Pinterest-borden.

Alternatief van huis

Posted on by

Sommigen van ons gaan of zijn al op weg naar een vakantiebestemming. Veel blijven in Nederland, sommigen verkozen toch den vreemde om een tijdje naar af te reizen.

Wij blijven voorlopig nog maar even hier. Er is tenslotte keus genoeg om naar toe te gaan. En wie niet voor al te oubollig wil worden versleten, kan ook nog kiezen uit diverse exotisch klinkende namen:

Auvergé = Overschie
Kéthèl sur l’Auvergé = Kethel bij Overschie
Das Krälingerwald = het Kralingsebos
Réo = Rotterdam en omgeving

Bron: Google foto’s

Maar misschien blijven we wel waar we nu zijn, in Teilia. Dat is Rotterdams voor “met je voeten in een teiltje”

Al die namen en uitdrukkingen heb ik niet zelf bedacht hoor! Die komen van de Rotterdamse Taal-kalender. Zelfs de foto van het Krälingerwald komt van Google 😉 Tja, ik heb nou eenmaal vakantie, nietwaar?

Slaven

Posted on by

Nu de discussies en de protesten van BLM weer alle krantenkoppen halen, verwonder ik me steeds weer over WAT ter discussie staat.

De slavernij uit ons verleden, slavernij waar we ons voor moeten schamen, excuus voor moeten aanbieden. Maar wat heeft dat nu nog voor zin? Het is gebeurd en -zonder twijfel- het was gruwelijk. Het mag nooit meer gebeuren.

Maar is dat het einde van het verhaal? Dat geloof ik niet. Want denk eens aan al die kinderen die in vieze mijnen moeten werken, om materiaal voor onze moderne apparatuur te delven. Aan de lange dagen in bedompte ateliers, waar ze moeten zitten om westerse en hippe kleding te maken. De arbeiders die werken in fabrieken waar de lucht ernstig vervuild is.

Van welke kant ik dat ook bekijk, het blijft slavenarbeid. Of we nou een goedkoop T-shirt of een duur merk kostuum kopen, de arbeiders hebben er waarschijnlijk onder kwalijke arbeidsomstandigheden aan gewerkt. Er is echt niet zoveel verbeterd. Ja, daar schaam ik me voor en daar zou wat aan gedaan moeten worden.

Gek toch, dat we daar nu niks over horen. Of zouden al die protesterende mensen zich niet willen realiseren hoe hun schoenen, t-shirts en jeans gefabriceerd worden? Omdat dat te pijnlijk is voor woorden?

Pareltje

Posted on by

Een ook uit het pre TV-tijdperk 😉 zijn mooie dingen op te graven. Zoals dit lied van Guus Vleugel, gezongen door Maya Bouma: “Ik ben zo eenvoudig gebleven”. En de muziek is, ja natuurlijk, van Harry Bannink.

Spelling

Posted on by

Deze poster laat maar weer eens duidelijk zien hoe het met het onderwijs van onze eigen taal is gesteld.

Bron: Google foto’s

Wie regelmatig de commentaren op -onder andere- Facebook ziet, begrijpt dat we het niet meer zo nauw nemen met de spelling. En zoiets als “autocorrectie” helpt daarbij ook niet al te veel. Vaak genoeg geeft die juist een heel verkeerd gespeld woord en in de snelheid van je berichtje wordt dat dan over het hoofd gezien.

Maar ik vraag me toch af…! Hoe kan het dat de ontwerper, de zetter, de drukker, zelfs de man die de posters ophing, die enorme spelfout nooit opgemerkt hebben.

Of is er uit onverschilligheid geen opmerking over gemaakt? Zien we zulke dingen wel en denkt men “Ach laat maar…!”?

Pareltje

Posted on by

Dit lied horen we meestal gezongen door Frans Halsema. Maar ook Gerard Cox brengt de tekst van Michel van der Plas prachtig over het voetlicht. De muziek is, ja natuurlijk, van Harry Bannink.

Recept

Posted on by

Alle boodschappen waren al in huis, toen het bezoek afbelde. Daar zat ik met een koelkast vol groenten. Tot overmaat van ramp had Leo een dubbele portie puntpaprika’s meegenomen. Wat moest ik daar nou mee?

Ja, je kunt het invriezen. Maar ik besloot om dan maar deze week wat eenzijdiger te koken. Ik keek nog eens in de groentenla en zag ook nog twee dozen champignons me aanstaren.

Maar daaruit resulteerde dit redelijk simpele recept:

Bron: Google afbeeldingen

1 blik (of pot) (witte) bonen
250 gram champignons, in plakjes
1 flinke (rode) ui, gehakt
1 teen knoflook, fijngehakt
2 flinke puntpaprika’s, in reepjes
een handjevol gehakte peterselie
1 theelepel (gerookt) paprikapoeder
snuf hete paprika of cayennepeper
1 theelepel tijm
1/2 theelepel rozemarijn
peper en zout naar smaak
olijfolie

Verhit de olie, fruit de ui en paprika er even in. Voeg de gesneden paprika’s toe en laat even smoren. Voeg de kruiden toe, wat water als het te droog wordt. Doe er dan de champignons bij en laat die even goed bakken tot ze vocht verliezen. Voeg eventueel nog wat water toe.
Spoel de bonen af en laat uitlekken. Voeg toe aan het champignonmengsel en laat goed warm worden. Roer er de peterselie door. Breng goed op smaak met peper en zout.

Serveer met wat brood

EET SMAKELIJK!!

Ik improviseerde met wat ik in de koelkast en voorraad vond. Ga dan ook heel soepel om met wat ik aan ingrediënten opgeef. Neem andere bonen, vervang de peterselie gerust door bleekselderij of zelfs rucola. Net wat je zelf lekker vindt 😉 😉

Balanceren

Posted on by
Bron: Google afbeeldingen

Om oefeningen te doen met mijn knie vroeg de fysiotherapeute me zo’n grote fitness bal te kopen en daar mee te oefenen. Nou hoef ik gelukkig niet als de olifant op dit plaatje op die bal te gaan staan. Maar zitten vind ik al knap lastig.

Je moet een beetje balanceren en die bal blijft natuurlijk niet liggen.

Ik zie mezelf in de spiegel en vind me nou niet zo’n gracieuze ballerina. Eerder een klein, angstig varkentje, al rollend op weg naar de slachtbank.

Er zijn ook andere oefeningen, met de bal tegen de muur. Maar dat vraagt ook om een beetje overgave. Pffft, niks voor mij. Ik hou alles graag onder controle.

Maar oefening baart kunst en als dat dan ook nog helpt om mijn knie weer gewoon en zonder al te veel pijn te laten functioneren, dan heb ik het wel voor over.

Vandaag dus maar weer aan de slag. Leo is weg, dus niemand die me ziet en gaat lachen….!