Och, hoe veel bergen, hoeveel rivieren moeten we nog overgaan? Zal ik dan het land bereiken waar mijn eenzaamheid tot een einde komt. Vandaag, als altijd, reis ik door.
Dit gedicht van Wakayama Bokusui (vrij vertaald) staat als commentaar bij deze houtsnede in het kleine boekje, dat ik vorig jaar kocht en de aanleiding is voor al deze blogjes.
Het is het zicht op Fuchu, met telkens weer de Fuji op de achtergrond.
Collectie Tokyo National Museum
| Voor de kust zie je nu de parachutes van de skydivers, die zich laten leiden door de wind. |  |
