Tag Archives: recepten

Chinees fluisteren

Posted on by
white and gray chevron print recipes book
Photo by Isaiah on Pexels.com

Iemand komt met een recept op Facebook of Instagram. Zo te lezen lijkt het lekker. Goeie ingrediënten, geen gekke toevoegingen en een beetje handige kok kan er zo mee uit de voeten. Maar dan komen de commentaren.

  • Die tomaten of  de noten, kunnen die vervangen worden?
  • Je gebruikt tarwemeel, kan het ook met glutenvrij meel? In de meeste gevallen gebruik je dan amandelmeel, maar of dat 1 op 1 kan….?
  • Mijn kind kan niet tegen/lust geen …… Waarmee kan ik het vervangen?
  • Kan ik ook yoghurt nemen in plaats melk?
  • Havermelk heb ik nooit, zou het met gewone melk ook gaan?
  • Tomatenpuree in plaats van verse tomaten, zou dat ook kunnen?

En dan nog de mensen die het recept beoordelen op suikers, vet, plantaardig of 100% vegan. Na een lange rij commentaren blijft er van het recept niks meer over.

Daar begrijp ik dan niks van. Je probeert het recept en zit er iets dat je kunt/wilt of mag eten, dan laat je het eruit. Of je hebt iets niet in huis en ook dan maak je het zonder dat ene speciale ingrediënt. En valt het tegen, dan maak je het toch niet meer…

Het lijkt een beetje op dat spelletje Chinees fluisteren. Iemand begint en fluistert in je oor “Piet heeft zijn been gebroken”. Aan het eind van de rij is Piet dood of ligt in het ziekenhuis…..

Recepten

Posted on by

Niet alleen in kookboeken, maar ook op internet zijn duizenden recepten te vinden.

Ik zal wel niet de enige zijn die ze her en der heeft opgeslagen. Er staan gerechten in mapjes op mijn Instagramaccount, ik heb tig linkjes naar allerlei sites en als ik dan iets wil zoeken…. Oh hemeltje. Waar staat het?

Maar toen ik hoorde van een app waarmee je gemakkelijk recepten kunt opslaan op je telefoon, computer of tablet… Dat zou een uitkomst zijn.

En jawel! Recepten maker is een fijne app, waarin je zelf je recepten kunt noteren, recepten van anderen kunt opslaan en ook vanuit bijvoorbeeld Allerhande of 24Kitchen linken kunt maken en een recept snel genoteerd is. Compleet met foto in sommige gevallen.

Je kunt de recepten ook bewerken, eigen notities toevoegen. En er zit een kookstand op, zodat je niet telkens telefoon of tablet hoeft op te starten.

Hardstikke makkelijk. Bevalt het, dan kun je na een aantal gratis genoteerde recepten  de app kopen.

Mijn recepten staan nu overzichtelijk bij elkaar.

Geurend

Posted on by

Er zijn mensen die geen knoflook willen eten. Die moeten dit blog maar gauw voorbij laten gaan, want dit staat werkelijk bol van de knoflook.

Ik kwam het filmpje tegen op YouTube en was meteen verkocht. Knoflook zit vrijwel dagelijks in ons eten en dit recept is het summum van knoflook gebruiken. Maar liefst 12 BOLLEN gaan in deze soep.

Om te proberen maakte eerst de halve hoeveelheid. Leo en ik vonden het heerlijk. En de week daarna vroeg ik of onze kinderen het ook wilden proeven. Het leek ze wel wat. En maakte ik dus een pan vol soep volgens het recept.

Natuurlijk bakte ik ook de focaccia erbij. Er bleef nauwelijks iets over en dat zegt dus wel wat.

En zo wordt het gemaakt:

Als de clip niet werkt, dit is de LINK

Het is even werk….., het hele huis geurt en afstand houden is beslist geen probleem meer 😉 😉 😉

Toch maar weer…

Posted on by

Na een tijdje radiostilte begon ik deze week toch maar weer met bloggen. Ik miste het. Het geeft op een bepaalde manier structuur aan mijn dagelijkse bezigheden.

Ik weet het, wat ik schrijf is beslist niet altijd een hoogstaand en literair verantwoord verhaal. Maar bloggen vraagt wel om me regelmatig te verdiepen in wat verschillende onderwerpen. En ook om het luchtig te houden. Niemand zit uiteindelijk te wachten op een zeurderig verhaal.

Heb ik al een paar dingen op de plank liggen? Ja zeker, zoals dit boek. Een flinke pil, die ik meenam uit de bieb.

Met een heleboel gewone, niet al te ingewikkelde recepten van Nederlandse bodem. Of van buiten Nederland, maar dan zo ingeburgerd dat we de buitenlandse invloed niet meer herkennen.

Eens kijken wat ik daaruit koken ga…!

Vrolijke keuken

Posted on by

Koken en bakken is niet alleen heel leuk om te doen, het is ook leuk om naar te kijken. Ik heb op YouTube verschillende abonnementen van bekende patissiers tot aan gezellige koks of kokkinnen.

Een van de gezelligste vind ik zelf die van Jenny can cook, een van oorsprong Poolse Amerikaanse. Ze houdt van kleuren en dat is te zien aan haar keuken. Bekers, potten, lepels en spatels zijn allemaal vrolijk gekleurd en alles straalt een enorme gezelligheid uit.

En maakt ze ook lekkere dingen? Ja nou, en ook nog eens niet al te ingewikkeld. Al roerend en lepelend praat ze honderd uit, geeft adviezen en lacht daarbij voortdurend. Het is echt zo’n vrolijke keuken.

Laatst zag ik haar aardappel-pannenkoekjes maken. Dat stond dus ’s avonds op ons menu en waren heerlijk. Hier zie je hoe je die kunt maken:

Kruiden

Posted on by
Bron: Google foto’s

Omdat ik niet te veel zout wil eten, koop ik nooit kant en klare kruidenmixen. Ik maak het liever zelf en doe dat dan ook wanneer ik met een recept bezig ben. Dan is het mengsel natuurlijk niet altijd gelijk, maar hangt het er een beetje vanaf waar ik zin in heb.

Niet iedereen zal het zo doen. Als een smaak je goed bevalt, kun je natuurlijk ook een potje met je eigen kruidenmix vullen. Hier staan er een heleboel bij elkaar. En voor de wat exotischer kruidenmengsels kun je hier terecht.

Een leuk potje met een geurig mengsel en een leuk zelfgemaakt etiket is ook nog eens een gezellig cadeautje.

Natuur in de stad

Posted on by

Natuur-in-de-stad-courgetteJa, zo kan het natuurlijk ook. Geen sierbloemen zaaien, maar nuttige gewassen telen vlak onder je eigen raam. En als je dan van vakantie thuis komt ontdekken dat je binnenkort weer een recept met courgette moet verzinnen. Deze foto mocht ik van Michiel van Zuijlen gebruiken. Hij zaaide namelijk courgette in zijn geveltuintje. Niet verwonderlijk, want hij bedenkt regelmatig heerlijke vegetarische recepten en publiceert die op FB in “Smakelijke druppels op een gloeiende plaat”.
Ik ben benieuwd wat hij van deze courgette in spé gaat maken. Misschien wel een recept uit zijn kookboek, dat binnenkort verschijnt. Ik blijf het op de voet volgen…

Ottolenghi

Posted on by

Oh, wat heb ik met plezier gekeken naar de uitzending van College Tour met Yotam Ottolenghi.
Zijn recepten spreken me altijd zeer aan, al zijn ze soms nogal ruim voorzien van ingrediënten. Maar daar zeil ik omheen, wissel soms wat om of denk “nou dan maar zonder dit of dat” deze keer.
Waar ik me wel aan houd is dat de gerechten er vooral smaakvol en gezellig uit zien. Ik ben niet van de rolletjes met een strikje van geblancheerde prei. Ik strooi met een beetje rode paprika, groene kruiden of een snufje gele kerrie. Ik gebruik ook rijkelijk kruiden en specerijen. Dat dan weer wel. Misschien voor sommigen te veel, te scherp. Maar voor Leo en de jongens meestal goed weg te happen.
Wie het niet gezien heeft, kan nog hier kijken. En het gaat niet alleen over koken, maar ook over de actuele problemen in de wereld. Niet dat ze opgelost worden, nee natuurlijk niet. Maar het is wel leuk zijn mening daarover te horen.

Boek

Posted on by

De Amerikaanse Susan Loomis droomt ervan koken te leren in Frankrijk en die droom maakt ze ook waar. Na een korte periode terug in Amerika, beseft ze dat ze in Frankrijk wil wonen, ook al is ze inmiddels getrouwd en moeder van een zoontje.
Ze vinden een oud en vervallen huis in Louviers. Haar man heeft gelukkig twee gouden rechterhanden en bouwt de bouwval om tot een heerlijk en praktisch huis, waarin Susan haar kookschool kan beginnen. Hoe dat allemaal in zijn werk gaat wordt uitgebreid verteld, doorspekt met persoonlijke ervaringen en heel veel verhalen over het verrukkelijke eten in Frankrijk. Daarbij wordt elk hoofdstuk afgesloten met heerlijke recepten. Een boek waarin je kunt wegdromen. Aan het eind wilde ik meteen naar Frankrijk om ook zo’n kookcursus te volgen.

Bewaren

Boek

Posted on by

Ik las De koekjesclub van Ann Pearlman. Alleen de titel al sprak me aan. Later, toen ik het boek al gelezen had, las ik een recensie waarin het een “keuvel”roman werd genoemd. En dat klopt ook wel.
De club bestaat uit twaalf vrouwen, die elk in december bij elkaar komen. Kerst komt eraan en de boom is al opgetuigd. Ze hebben 13 dozijn koekjes gebakken. Iedereen krijgt een dozijn koekjes. Het resterend dozijn gaat naar een hospice, waar de familieleden van de zieken er mee verwend worden.
Natuurlijk heeft elk van die twaalf vrouwen het nodige meegemaakt en dat wordt ook verteld. Maar dat gebeurt wel op een beetje rommelige manier.
Verder hoort er bij elk hoofdstuk een verhaal over een bakingrediënt en een recept. Och, best een aardig boek met soms heftige levensverhalen. Maar het blijft niet erg lang hangen.

Bewaren

Bewaren