Boek

Katharina Fuchs: Anna en Charlotte

Twee vrouwen, twee levens, twee verhalen. Het lijkt een simpel gegeven, maar het werd een fijn boek om te lezen.

Anna, een dochter uit een boerengezin in de buurt van Chemnitz en Charlotte, de dochter van een grondbezitter. De vrouwen kennen elkaar niet, wel hebben ze beiden een sterk karakter en de wil om te overleven.

De liefde voor een man loopt als rode draad door hun levens, maar door omstandigheden is het hun niet vergund om hun leven met hem door te brengen.

Het boek begint aan het eind van de eerste wereldoorlog. De dromen van toen worden ruw verstoord door wat er in de wereld gebeurt.

Pas aan het eind van het boek zullen de levens van Charlotte en Anna samen komen. Ze blikken dan even terug, maar beseffen dat er nog een leven voor hun ligt. Welke grootse plannen liggen er voor hun in het verschiet?

Er is een tweede deel, wat nu op mijn tafel ligt om te lezen.

Spionne

Bron: Google foto’s / Pinterest

Wat kan er nou vredelievender zijn dan een vrouw die rustig zit te breien bij het raam. Je denkt dan toch niet aan zaken als spioneren, gecodeerde berichten, levensgevaarlijk….?

Maar vergis je niet! Wanneer het lastig is om boodschappen via de “normale”weg door te geven, dan kan het natuurlijk wel door een simpele trui, gehaakte wanten of wat rommelig gebreide pannenlappen. Het lijkt zo banaal, maar toch…! Er kunnen ongemerkt heel wat codes in een patroon verwerkt worden.

In de eerste wereldoorlog breiden vrouwen (die vallen toch wat minder op dan mannen) en brachten op die manier allerlei zaken in kaart. Door in het breiwerk te meerderen of te minderen, gaatjes of andere steken te breien, kon men de codes weer uitlezen.

Maar niet alleen breien, ook met knopen in een draad konden boodschappen in morse worden overgebracht. Een dunne zijden draad kan op die manier een heel wat gegevens bevatten.

Wie er meer over wil lezen, dit is de link. Het artikel is in het Engels, maar met onze hypermoderne Google is het redelijk goed te vertalen.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Raar toch, ik ben nog nooit met de pont over het IJ in Amsterdam gegaan. Dat komt er nog wel van, later een keer. Vandaag dan maar een lied van Jeroen Kramer: De pont naar Noord.

Als de clip niet start, dit is de link

Opvallen

Bron: Instagram / VWSyria

Toen ik Leo deze foto van Instagram liet zien, vond het het in eerste instantie wel leuk. Maar bij nader inzien wil hij dit soort Crocs toch niet hebben.

En nou had ik toch een ideetje, het wordt binnenkort vaderdag, dus….!

Maar nee, ik weet heel zeker dat hij deze schoenen niet zal gaan dragen. Veel te opvallend, dat past helemaal niet bij hem.

Je kunt ze natuurlijk alleen in de tuin dragen, want daar zijn Crocs ideaal voor. In een wat gedekter kleurtje, een wat simpeler ontwerp zou het misschien een optie zijn. Maar deze, nee toch maar niet 😉

Bakken

Al jarenlang heeft Leo Franse les, samen met nog twee anderen. In die tijd leer je natuurlijk meer dan alleen zo’n vreemde taal.

Je raakt in gesprek met over van alles en nog wat. Zo hoorde Leo dat Melanie, de lerares, dol is op gemberkoekjes.

Vorige week was het de laatste les, want Melanie en haar man gaan verhuizen naar Brussel.

Dus bakte ik een flinke hoeveelheid gemberkoekjes en maakte een mooie doos om alles in te verpakken. Een uitgeprint recept erbij maakt het compleet.

Dat is toch een gezellig afscheidscadeau…?

Huis

Al wandelend met J. door Kralingen, vertelde ze wat bijzonderheden over wat we zoal tegenkwamen. En dan valt je ineens iets op, waar je al vele keren aan voorbij gegaan was.

Zoals het huis op de kruising van Essenlaan, Essenweg, Slotlaan en Vijverlaan. Daar komen we altijd langs als we naar Trompenburg lopen.

Het is tamelijk onopvallend, nou ja, groot en statig dat wel. Maar wie wat beter kijkt, ziet dat het huis heeft gediend als opnamelocatie voor de serie “Oppassen!!!” die met ruim 320 afleveringen een van de langstlopende TV-series van Nederland was.

De serie is nog steeds op YouTube terug te zien. Leo kijkt er wel eens naar en moet vaak schaterlachen. Dat is toch wel een aanbeveling…..!

Boek

Dorien Hermans en Els Rozenbroek: Geef dat kind een slok jenever

De titel van dit boek (Geef dat kind een slok jenever, van Dorien Hermans en Els Rozenbroek) geeft een beetje rebellie weer. Want natuurlijk geven we kleine kinderen geen slok sterke drank. Al werden lastige en huilende kinderen vroeger misschien wel met een drupje alcohol in slaap gebracht.

Maar het is een boek vol adviezen aan moderne moeders, die soms de wanhoop nabij zijn. Terecht of onterecht, want soms lijken kleine incidentjes uit te groeien tot ware rampen. En dan geven Dorien en Els als de Tantes een wat relativerend advies.

Grappig, soms waardevol, soms iets om je schouders over op te halen.

Wel een leuk boek om te lezen, kleine stukjes tegelijk. Voor moeders, vaders en grootouders.

Lust ik dat…

Het moet een hele toer zijn voor de redactie van Allerhande om telkens weer een ander en vooral een visueel aantrekkelijk recept te verzinnen.

Dit keer hebben ze zichzelf overtroffen, vind ik. Want wie zal deze schaal met verse groenten en een leuk leeuwensmoeltje kunnen weerstaan? Oranje leeuwenfans toch zeker niet?

Moeders met lastig etende kinderen krijgen volgens mij hun kroost zo wel aan de rauwe paprika, tomaten, radijsjes en komkommer. Een kwartiertje flink snijden, grote schotel en een beetje fantasie.

Ik vind het een schaal om van te smullen, ook al ben ik niet zo’n voetbal fanaat.

Tweeling

Nog niet zo lang geleden schreef ik een blog over Three identical strangers, de film over een drieling die kort na de geboorte bij de adoptie gescheiden werden.

Bron: KRO/NCRV / Google

En toen zag ik vorige week de documentaire van 2Doc over de tweeling Erik en Peter. Ook zij werden kort na hun geboorte uit elkaar gehaald en bij verschillende gezinnen geplaatst. Pas na hun puberjaren kwamen ze tot de ontdekking dat ze een eeneiige tweeling waren. De vraag is natuurlijk waarom gebeurde dat….?

Want het zette hun levens op z’n kop. Maar niet alleen dat van hen, ook dat van hun adoptieouders en van hun biologische moeder. Wie had daar de hand in?

In de tweedelige documentaire gaat onderzoeks-journaliste Myrthe Buitenhuis hier diepgaand op in. Zij laat zich niet met een kluitje in het riet sturen. De Raad voor de Kinderbescherming wil geen uitleg geven, de psycholoog die het kon verklaren, is helaas kortgeleden overleden. Maar Myrthe zoekt verder.

Twee avonden lang heb ik geboeid zitten kijken, me verwonderd. Wie de documentaires nog wil zien, kan hier nog terecht.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

De Dubliners, bekend van stevig whiskey gebruik, maar nu met Paddy Reilly in wat rustiger stemming met: Town I loved so well

Als de clip niet start, dit is de link