Zelfgemaakt…

Een paar weken geleden schreef ik over het plezier dat ik heb van het Flowmagazine.

Nu laat ik je zien hoe de enveloppen er uit zien. Allemaal verschillend, heel kleurig in elk geval. Soms met schitterende landschappen, soms met leuke tekeningen of mooie interieurs. Op zo’n envelop plak ik dan een etiket zodat het adres goed en duidelijk overkomt.

Maar ik maak ook wel eens iets anders, gewoon omdat ik het leuk vind. Zoals het notitieblokje bovenop de stapel, gemaakt van een schriftje bij het magazine.

En natuurlijk maak ik ook nog doosjes. Want binnenkort komen de feestdagen er aan en dan zijn er gelegenheden genoeg om kleinigheidjes uit te delen.
Maar wat… dat hou ik nog even geheim 😉

Pretty in pink

Soms is het wel eens leuk om het leven door een roze bril te bezien. Niet elke dag, een beetje realiteitszin is nooit weg. Maar soms een dag er tussen met alleen maar roze wolken, roze bloemen, roze auto’s, nou ja, gewoon alles “pretty in pink”. Dus struinde ik Pinterest af en vond deze roze plaatjes.

Tikkie overdreven…?

Zo nu en dan denk ik dat we in deze tijd een beetje extreem bezig zijn. Moet nou echt alles tot het uiterste worden doorgedreven?

Want wat zit er nou in tandpasta? Daar zit toch niks dierlijks in? Of vergis ik me?

Ik verbaasde me over het aanbod van deze tandpasta waarop duidelijk vermeld stond dat het ook door veganisten gebruikt kon worden. Nou, dat zal dan wel. Maar zo wordt er natuurlijk steeds meer op de markt gebracht. Weer een andere verpakking, weer meerdere soorten. We zien inmiddels door de bomen het bos niet meer.

Ik houd het nog maar bij mijn eigen vertrouwde merk… Dat is ook minder prijzig…

Dierendag

Het is natuurlijk het hele jaar door dierendag, want waarom zou je goed zijn voor dieren beperken tot één dag in het jaar.

Dus zorg ik voor voedsel voor de vogels, kunnen ze badderen en drinken in de tuin. Net zoals de katten die zo maar aan komen lopen. Over honden heb ik soms wat andere gedachten. Er zijn van die grote beesten, die op je af komen rennen en dan weet ik niet of ik dat kan vertrouwen. Maar de honden in de familie zijn allemaal goed opgevoed en zo lief…

Maar bij gebrek aan foto’s van die beesten, zet ik er vandaag maar een foto uit mijn archief bij. Flamingo’s in Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Die roze beesten vind ik steeds weer een plaatje waard.

Zelfgemaakt

Inspiratie komt niet zo maar aanwaaien. Soms zie je een idee van een ander en dan… ineens weet je hoe het zelf zou willen doen. Ik vond het idee voor mijn kaart bij StampingMathilda.

Normaal neem ik vierkant of rechthoekig papier, hier gebruikte ik een cirkel voor een kinderkaart.

En dan komt er toch iets heel anders uit de bus. Het was een heel werk om alles te knippen, kleuren, verstevigen en te plakken. Maar met het uiteindelijke resultaat ben ik best tevreden 😉

Tasje…

Als de advertentie maar vaak genoeg voorbij komt, ga ik uiteindelijk voor de bijl. Want ik vond het een superleuk tasje. Lekker klein, leuke kleurtjes, aangename prijs. Maar… alleen via internet te koop. Via een site die de zaken uit China en omliggende landen betrekt. Dus aarzelde ik om dan uiteindelijk toch overstag te gaan.

Maar ik ben blij dat ik het heb gekocht, want er kan beslist veel in en is super handig. Vooral als je op reis bent. Dan mik ik het zo in de rugzak, heb alles bij me en ben ook meteen klaar om netjes op pad te gaan.

Principes zijn mooi, maar impulsaankopen blijken sterker te zijn 😉

Uit de krant…

Uit de krant…

Het was nou niet het eerste wat ik zou willen wensen, maar stel dat het zou helpen. Dat je nooit meer zou vallen, omdat je …. een staart hebt.

Denkend aan de dieren, katten of apen, dan lijkt het me wel makkelijk. En zou je er dan ook mee kunnen kwispelen? Douchen wordt ingewikkelder en bij het trap lopen zal ie in de weg zitten. Hé, dan val je natuurlijk wel weer sneller van de trap…

En zitten zal ook niet zo fijn zijn. Ach laat ook maar, ik voel me nu toch al jaren compleet.

Jarig

Het is helemaal niet erg om ouder te worden. Dat worden we allemaal, elke dag. Alleen hoef je dat natuurlijk niet van de daken te schreeuwen. Maar ja, één dag in het jaar sta je er bij stil. Dan komt er weer een jaartje bij. Zoals vandaag, want vandaag word ik …. 71 jaar.
En dat is een reden om blij over te zijn, want alles werkt nog prima, ik ben nog steeds redelijk vief. Al lees inmiddels wel met een brilletje 😉

Of je het aan me kunt zien? Welnee, om met een oud-collega te spreken “Goh, al zo oud….? Ik had je WEKEN jonger geschat!”

Laten we maar gewoon verder gaan, maar graag wel met humor!