Dit vind ik wel een mooie zin om een nieuwe maand mee te beginnen.
Je kunt het op twee manieren bekijken. Het is niet erg om die klaproos te zijn, maar ook geen ramp om een narcis tussen de narcissen te wezen.
Iedereen heeft een eigen plekje op deze wereld.
Gewoon jezelf zijn, niet al te veel je laten opjutten door wat anderen van je vinden.
Want commentaar is er altijd wel.
Een paar weken geleden schreef ik over het plezier dat ik heb van het Flowmagazine.
Nu laat ik je zien hoe de enveloppen er uit zien. Allemaal verschillend, heel kleurig in elk geval. Soms met schitterende landschappen, soms met leuke tekeningen of mooie interieurs. Op zo’n envelop plak ik dan een etiket zodat het adres goed en duidelijk overkomt.
Maar ik maak ook wel eens iets anders, gewoon omdat ik het leuk vind. Zoals het notitieblokje bovenop de stapel, gemaakt van een schriftje bij het magazine.
En natuurlijk maak ik ook nog doosjes. Want binnenkort komen de feestdagen er aan en dan zijn er gelegenheden genoeg om kleinigheidjes uit te delen.
Maar wat… dat hou ik nog even geheim 😉
Telkens wanneer de Flow in de bus valt, ben ik blij. Omdat er altijd wel iets interessants in te lezen staat. Lekker opgekruld op de bank lezen. Over creatieve, dappere of inspirerende mensen en altijd met prachtige foto’s erbij. Een kopje thee op tafel met soms iets lekkers er bij. Dat is plezier nummer één.
Het tweede plezier komt wat maanden later, want dan scheur ik dat mooie blad compleet los. De mooie dikkere bladen houd ik apart. De fotobladen gebruik ik later. En de bladen met tekst bewaar ik als onderlegger bij het stempelen.
Want als ik kaarten gemaakt heb, moeten er natuurlijk ook enveloppen om. Daar gebruik de mooie fotopagina’s voor. Elke envelop weer anders.
En inmiddels weet ik dat mensen zo’n kleurige envelop erg leuk vinden. Want die valt wel op tussen de -meestal saaie- normale post.