Category Archives: Zoeken en vinden op internet

Herinnering

Posted on by

Bron: Nationaal Archief/Collectie Spaarnestad

Een tijdje geleden las ik een artikel over de lagere school. Zo heette dat toen ik nog een strik in mijn haar had. De klassen waren groot, maar stil. Tenminste als de juf er was 😉
We zaten allemaal in houten banken, met een kastje erin en een inktpot boven op. Met gootjes voor je pennen en potloden.
In de pauze dronken we schoolmelk. Brr, lauwe melk, wat vond ik dat vies. We schreven met een kroontjespen, later met een pen speciaal voor blokschrift. Balpennen waren niet toegestaan. We hadden een zwart bord, met krijt. En groene schriften met een etiket voor je naam. Daarin mocht je alleen schrijven, tekenen was ten strengste verboden. We leerden hoofdrekenen en tafels opzeggen. En rijtjes stampen: de veenkoloniën en de eilanden van Indonesië. Bij onze school was een speelplaats met louter tegels en voor zover ik me herinner heel weinig zon. Geen speeltoestel te bekennen.
Het artikel was een recensie van het boek “De lagere school” van Wim Daniels, waarin ook hij herinneringen ophaalt en verhalen van anderen vertelt over de schooltijd. Ik ga dat boek eens lezen. Misschien herken ik nog wel meer. Of zou alles vervaagd zijn. Het is tenslotte al een hele tijd geleden.

Begin de week met muziek

Posted on by

Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek.
Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan.
Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Een liedje om vrolijk van te worden, Yves Montand met A bicyclette

Begin de week met muziek

Posted on by

Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek.
Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan.
Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Madonna bezingt vandaag “American Pies”:

Kokosbrood

Posted on by

Het schijnt dat kokosbrood alleen in Nederland op brood gegeten wordt. Vroeger had ik het wel in huis, tegenwoordig niet meer. We eten nog maar heel weinig zoetigheid. Maar ik herinner me de smaak nog wel. Ik ben dan ook dol op kokos. Maar dat is niet iedereen. Toch is het wel gek dat kokos zo vaak in voedsel gebruikt wordt en dat dan kokosbrood alleen maar in dit landje populair is. Maar goed, in Harderwijk staat de fabriek waar het sinds 1954 allemaal gemaakt wordt. Verdere fabrikanten zijn er niet meer. En ik denk dat met een omzet van 40 miljoen plakjes per jaar er onder ook een goeie boterham ligt.

Bewaren

Miere…..n

Posted on by

Het is toch bij de wilde SPINNEN af. Of is ze door de RATTEN besnuffeld?
Eerst denk je nog aan een broodje AAP verhaal, maar nee, het is een waarheid als een KOE. De Partij voor de Dieren in Den Haag, bij monde van Christine Teunissen weigert moties te steunen, waarbij dieren worden genoemd. Dus een motie als Boter bij de VIS kan niet, Twee VLIEGEN in één klap werd al veranderd.
Mijn hemel, wat mag je nou nog zeggen? HONDSbrutaal vind ik het. Die afgevaardigde zit daar toch niet voor de KAT zijn viool?
Elk VOGELTJE zingt zoals het gebekt is, maar deze mevrouw maakt werkelijk van een MUG een OLIFANT.
Nou ja, laat ik maar ophouden over dat kakelen als een KIP zonder kop

😉 😉 😉

Bewaren

Begin de week met muziek

Posted on by

Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek.
Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan.
Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag zingt Peter Sarstedt een liedje dat je nog wel vaak hoort en dat mooi blijft:

Daar werkte ik….

Posted on by

Bron: Collectie Boijmans on line

Destijds was Museum Boijmans-van Beuningen nog een stuk kleiner. In 1972 werd de nieuwe Bodonvleugel geopend. Daarvoor werd een verbinding gemaakt via de “Commissiekamer”, die dus opgeofferd werd. In die kamer werd niet alleen vergaderd, maar ook  nieuw-aangekochte werken aan het personeel getoond.
Natuurlijk kwamen er vaak kunstenaars in het museum, om een praatje te maken, maar vaker om werk te verkopen. En zo stond er op een dag een bont gekleed gezelschap in de hal, met aan het hoofd een man met een indianenveer in zijn warrige haar, die zich voorstelde als Dado. De naam zei me niets… Mevrouw Hammacher had uitdrukkelijk gezegd dat ze voor niets gestoord mocht worden en ja, daar hield ik me aan…. Ik zei tegen de man dat helaas, nee, het niet mogelijk was dat hij mevrouw kon ontmoeten. Maar hij bleef aandringen… Nee, nee, u kunt een afspraak maken. Nee meneer, sorry, maar komt u later maar terug…als u een afspraak heeft gemaakt….  Maar toen ik uiteindelijk, na veel vijven en zessen, toch maar even mevrouw Hammacher ging polsen, viel ze bijna van haar stoel. “Maar Els, je hebt Dado toch niet laten wachten?” vroeg ze ontzet. Wist ik veel… En dus ging ik terug naar de hal, maakte excuses aan het gezelschap en bracht Dado en consorten naar haar kamer. Er waren personen voor wie “niet storen” “toch maar wel storen” betekende.
In die oude Commissiekamer werd een keer een enorm groot schilderij getoond van Dado (Miodrag Djuric), dat “La piscine” (het zwembad) heette. Ik vond het ronduit griezelig… Net als het andere werk van deze schilder. Ik had natuurlijk geen stem in welke tentoonstellingen georganiseerd werden, dus kreeg Dado in 1974 een overzichtstentoonstelling.
…wordt vervolgd…

Bewaren

Bakken

Posted on by

Niet alle uitzendingen van “Heel Holland Bakt” heb ik gevolgd, maar natuurlijk wel de finale. Het is prachtig wat ze bakken. Maar toch….
Het haalt het niet bij de uitzendingen van “Qui sera le prochain grand pâtissier”.
Want al zegt de vertaling van de TV dat het gaat om “heel Frankrijk bakt”, dat is niet waar. Vier weken lang strijden in Frankrijk zeer gedreven, maar wel professionele, banketbakkers om de titel van “Grand pâtissier”. Vier zaterdagen achter elkaar zaten Leo en ik van negen tot bijna half twaalf gespannen te kijken. Zenuwslopende opdrachten en dat allemaal in maar heel beperkte tijd. En de jury velde soms een zeer hard oordeel. Maar de finalisten mogen zich dan scharen onder de “crème de la crème” van de Franse patissiers.

Wie het geduld heeft om alle afgelopen uitzendingen van ruim 2 uur te zien, klikt op de foto.En wil je daarna ook nog iets namaken, dan vind je hier de recepten.

Bewaren

Begin de week met muziek

Posted on by

Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek.
Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan.
Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag speelt Jamses Galway een fabelachtig stukje muziek:

Klein geluk

Posted on by

Bron: Google/Wikimedia

Afgelopen donderdag begon grauw en ik stopte voor alle zekerheid mijn paraplu bij me. Ik zat nog even rustig voordat ik ging wandelen, toen plotseling een vogel op de tuinstoel landde. Ik hield even mijn adem in. Wat een prachtig beest, zo’n grote bonte specht.
Met zijn knalrode kopje keek hij me aan, maar schatte me gelukkig als ongevaarlijk in. Hij probeerde eerst of er wat met die tuinstoel te beginnen was, maar vloog naar de afscheiding met de buren en tuurde hun tuin in. Minutenlang zat hij op de pergola, toonde zijn prachtige kleuren en keek triomfantelijk om zich heen. Ik durfde geen foto te nemen, bang als ik was dat hij meteen weg zou vliegen. Maar gelukkig, Google heeft voor dat soort problemen (bijna) altijd een oplossing.

Het was trouwens een echte vogeldag, want tijdens de wandeling zag ik een paar reigers, maar die zie ik wel vaker hier in de buurt. Een puperreiger maar zelden, dus dat was ook een gelukje. En toen ook een paar fazanten ons pad kruisten en een vlaamse gaai voor me uit vloog, was het helemaal een dag vol klein ge!uk!

Bewaren