Favoriet

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

Heerlijk vind dat, een spelletje spelen. Jammer genoeg deelt Leo dat plezier niet. Hoogst zelden is hij te verleiden tot een potje Rummikub of zo. Maar geen nood, want binnen de wandelclub zijn er wel dames die zich een middag willen vermaken met Triominos, Skipbo of Rummikub.

Vroeger was ik ook bij een spelletjesclub, waar we van alles speelden. Helaas is de club ter ziele gegaan. Voor corona speelde ik vaak Canasta en ging ik ook elke week scrabbelen.

Sommige spelletjes op mijn tablet speel ik ook graag. Al meer dan 6 jaar begin ik de dag met een rondje Junes Journey. Het is een zoekspelletje en in de loop van de tijd is dat spel alsmaar uitgebreid met meerdere varianten. Maar ik speel het liefst het oorspronkelijke spel. En na dat rondje Junes Journey speel ik -ook elke dag- een rekenspelletje.

Wie wil kan hele dagen op die spellensites doorbrengen. Maar ik heb natuurlijk ook nog andere dingen te doen.

Wil je zien wat anderen schreven over hun favoriet, kijk dan ook even bij BussyBessie.

Molenaar

Als kind dacht ik dat alleen in Nederland molens stonden. Maar dat is niet waar, want in Spanje, Griekenland en ook elders kwam ik molens tegen. Soms leken die helemaal niet op de molens in ons land.

Die van ons zijn uniek. Niet ver van ons huis, langs de Rotte staan er vier op een rij. En wie kent niet de molens van Kinderdijk, wereldberoemd toch?

Zo’n molen kan alleen maar draaien als er een molenaar is. Dat is een echt beroep, weet ik van een oud-collega. Daar moet je veel tijd en moeite in steken, veel voor leren. Lange tijd waren daar maar weinig mensen voor te porren, maar nu lijkt het tij gekeerd.

In een bericht van de NOS las ik dat laatst meer dan 125 mensen zich voor het molenaars examen hadden opgegeven en dat 110 daarvan ook geslaagd waren.

Laat het nu maar waaien, dan kunnen we meel voor brood en taart kopen en de polders vakkundig droog houden.

Collage (4)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

En dit is alweer de vierde week, waarin de woorden Lichtblauw-kreukelig-pianospelen-egel-sterker samen het onderwerp vormen.

Op de lichtblauwe achtergrond plakte ik wat tissuepapier. Dat werd vanzelf kreukelig. Met reepjes wit en zwart papier maakte ik een stukje pianoklavier, waarop wat muzikale egeltjes kwamen.

Bij het begrip sterker moest ik wat langer verzinnen. Hoe breng je dat tot uitdrukking? Maar mijn sleutelhanger herinnerde me aan Rosie the Riverter, het internationale symbool voor sterke vrouwen. En daarmee had ik ook dat probleempje opgelost.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Lente

Het zijn niet alleen de sneeuwklokjes die de lente aankondigen. De knoppen van de magnolia in buurmans tuin groeien tegen de klippen op, langs de Rotte worden de eerste wilgen geknot en ook tijdens onze wandeling zien we de knoppen van de camelia voorzichtig kleuren.

En de zon is ook niet meer zo verscholen, maar straalt in een helder blauwe lucht. Nog even geduld dus….

Maandag met muziek

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Ze kwam, ze zag en overwon…. En alle vrouwen hadden het nakijken. Een mooie tango: Carlos Gardel in Por una Cabeza.

Als de clip niet start, dit is de link

Ganzen

Ze zijn leuk hoor, die ganzen. Maar er lopen er inmiddels wel erg veel in onze buurt. En daar niet alleen, in heel Nederland is er een overschot aan ganzen.

Je zou ze kunnen jagen en het vlees verkopen. Dat zal wel in geringe mate gedaan worden, maar ganzenvlees is niet zo populair als in Duitsland. Daar staat gans met kerst vaak op het menu.

Maar hoe kunnen we nu de ganzenpopulatie op diervriendelijke manier indammen? In Rotterdam doen ze het als volgt.

Aan het begin van het broedseizoen zoeken vrijwilligers naar ganzennesten en halen daar de eieren uit, op één na. Dat ei wordt gemerkt en kan worden uitgebroed. Bij een tweede ronde worden eventueel nieuwe eieren ook weggehaald. Zo krijgt een ganzenpaar maar één kuiken, meer dan genoeg.

Papierverspilling

Bron: Foto gemaakt uit Consumentengids

Iemand bestelt een hamer en een lamp online bij Lidl. Het pakket wordt keurig bezorgd. En er komt een mail van Lidl. “Om papierverspilling te voorkomen, zullen retourdocumenten per E-Mail aangevraagd kunnen worden”.

Nou, dat past toch wel in deze tijd. Je bestelt online, je betaalt online en als het niet goed is, ontvang je de papieren om terug te sturen ook online. Geen snipper papier verspild…….

……. Maar wat stopt die oh zo milieubewuste Lidl als opvulling in de doos? Meters papier…… Hoe verzin je het….?

In de herhaling

Het was nog niet zo simpel om een blogje voor de herhaling te vinden. Ik moest echt van begin tot eind alles doorspitten. Maar dit schreef ik op :

Opzij, opzij, opzij…, we hebben haast

haastig of rustig?

HAAST, het lijkt wel de plaag van deze tijd. “Nee, dan kan ik niet…, ik heb het veel te druk…, helaas, geen tijd gehad….” Iedereen (ook ik) maakt zich er aan schuldig. Maar is die haast niet van alle tijden?

In een oud kookboek van mijn schoonmoeder vond ik een knipsel uit de EVA, met deze advertentie. Ik schat zo ergens van rond 1960.

Vader, die zich -met zijn ogen op de klok- in zijn jas hijst en geen tijd heeft voor ontbijt. Daarnaast het plaatje hoe het eigenlijk zou moeten zijn: moeder, geheel opgedoft (ja, ja), kijkt met verliefde blik naar de kalme man, die zijn (door haar toebereide…?) ontbijt van overheerlijke havermoutpap verorbert.

Idyllisch toch? En anno nu? Links moeder én vader die zich in hun jassen hijsen. Maar dan rechts: moeder én vader samen relaxed aan het kant-en-klare  (drink)ontbijt. De laptops op de tafel, met de autosleutels er naast. Helemaal 2010!
Ik kan de advertentie zo maken, schreef ik toen 😉.


Maar dat klopt helemaal niet. De ontbijttafel van 2025 is rijkelijk gevuld, met gezonde spullen. Iedereen zit rustig en relaxed. Geen haastig wegrennend persoon te vinden. Ideaal!
Maar het is wel reclame hè!!

Rep en roer

Vlak voor Kerst stond er ineens een bericht in de buurtpreventie-app. Er was een vreemde snuiter midden in de nacht gesignaleerd. Hij keek in brievenbussen en ging voor de deur staan met een telefoon. Spannend en niet echt vertrouwenwekkend. Dat men het wist, kon natuurlijk alleen maar door de vele “intelligente” bellen en camera’s die her en der geplaatst zijn.

Er werd een buurtwacht gevormd, die om half drie ’s nachts ging patrouilleren. En al die filmpjes moesten natuurlijk ’s morgens worden uitgelezen en bekeken. Er werden nog meer bellen en camera’s geplaatst. Wie ’s nachts even zijn bed uit ging, werd gevraagd en passant ook maar even een oogje in het zeil te houden. Al met al onze wijk was in rep en roer.

Ja, natuurlijk, niemand wil dat er ingebroken wordt. Niemand wil dat zijn spullen door anderen worden besmeurd. Maar of we dat ook kunnen tegenhouden?

Want ondanks dat er nu zoveel bewaking is (ook de politie patrouilleerde vaker) werden er toch fietsen gestolen. Hoogstwaarschijnlijk midden op de dag werden die zomaar in een bestelbusje gestopt. Maar ja, wie let er nou op een bestelbusje… daarvan rijden er dagelijks vele af en aan….

Eigenlijk is het beter maar niet te weten. Al die techniek geeft vooral zenuwslopende tijden…..

Collage (3)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Dit keer waren de woorden: kersenrood, scheuren, toneel, fantasiedier en aardrijkskunde. Hoewel ik meteen een idee had, werd het uitvoeren niet gemakkelijk. Het is me gelukt, maar of het ook “mooi” is geworden, daar twijfel ik nog over. Toch maar op mijn blog gezet, want uiteindelijk komen alle woorden er wel in voor.

De kersenrode gescheurde papierstroken vormen een toneel, een kaart van China en de rode draak verwijzen naar aardrijkskunde. Het dier op de voorgrond is duidelijk gefantaseerd.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.