Scrabble

Elke dinsdagavond speel ik een potje Duplicate-scrabble.
Het lijkt allemaal heel officieel, maar het is ook heel gezellig. Ik bwinozzen- wat is dat? en geen grote ster, in tegendeel. Want in twee-en-een-halve minuut kom ik niet altijd tot de beste combi’s. En tegen Vader Denktank, de computer die ook meespeelt, valt natuurlijk niet op te boksen… al komen sommige spelers bij tijd en wijle een heel end. Maar Vader Denktank weet gewoon alle worden die in de Dikke Van Dale staan. Ook die woorden die nog maar net zijn toegelaten, of zelden worden gebruikt, of horen bij een heel speciale tak van wetenschap.
Want doen jullie het wel eens… winozzen…? Ik zie iedereen zijn schouders ophalen, vast niet denk je. En toch… dat doen we steeds meer en meer. Want winozzen is een woord voor “waar was ik naar op zoek” en dan speciaal wanneer je zoekt op internet. En dat is herkenbaar. Je wilt iets weten, tikt in Google een of meerdere woorden en…. binnen no time weet je niet meer wat je nou wilde zoeken, want ben je terecht gekomen op heel andere pagina’s. En voor je het weet ben je een half uur verder. Dan winoz je dus.
Ik denk niet dat het woord snel weer gelegd zal kunnen worden, maar dat ik het snel vergeet, nee. Ik doe het namelijk ook veel te vaak 😉

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Gedichtendag

Vandaag, de laatste donderdag van januari, is sinds 2000 Gedichtendag en het begin van de Poëzieweek. Dus zet ik hier dit gedicht van Annie M.G. Schmidt, dat ik zo’n mooie en humorvolle mengeling van droom en daad, kunst en praktijk vind. Natuurlijk geïllustreerd met een onnavolgbare tekening van Fiep Westendorp

Moeder dicht
‘Mijn bladerloze schaduw mijdt het water’
Ziezo hè hè, de eerste regel staat er.
‘en speurt de witte angst van eeuwen later’
Ga weg! Ga spelen met je transformator!
Je ziet toch dat je moeder zit te dichten.
‘ik wend mij af en doof mijn vale lichten
ik heb ’tedúm tedúm’ geweten’
Dat vul ik later in. Na ’t middageten.
‘mijn weemoed maakt de koele vlinder wakker
van mij getooide zelf’. Daar is de bakker!
Zeg maar: ’n halfje bruin en ’n heel wit.
‘o grijze schim die daar zo heilloos zit
ik zie mijn grijze droefheid aan de kim’
Da’s tweemaal grijs. Dat kan niet. ‘naakte schim

aan wie ik zal mijn zachte treurnis zeg’
En nog een rol beschuit! O is ie weg?
‘als dauw die druppelt van de trage bomen’
Als jij nog één keer binnen durft te komen,
dan krijg je geen vanille-vla vanavond!
‘zo druppelt in dit hart tezeer gehavend’
Je moeder dicht. Ze heeft geen tijd, totaal niet.
Als vader thuiskomt gaat het helemaal niet.
Je moeder zou een Shakespeare kunnen zijn.
Ze is het niet. Dat komt door jouw gedrein.
Daar gaat ie weer. ‘O humtum klaar en koel
in ’t land van late regen en ik voel
mijn schamelheid.’ ’n Heer met een kwitantie?
Zeg maar: m’n moeder is met kerstvakantie.
‘mijn schamelheid.’ Wat is dat? Hoofdje zeer?
M’n schatje toch… Gevallen met je beer?
Je moeder komt… na na… daar is ze al.
Wees nou maar zoet – ’t genie staat weer op stal.

Annie M.G. Schmidt (uit: ‘Huishoudpoëzie’, 1957)

 

 

Bewaren

Taal

Vorige week had Bettie een leuk blog over de onzinnige taal die sommige mensen gebruiken. En ja, als je er op let, kom je heel wat wolligs tegen. Ik erger me ook aan al die dikdoenerij, het praten met meel in de mond en in tien lange zinnen omzeilen van wat met een eenvoudig “ja” of “nee” beantwoord kan worden.
Het gebeurt niet alleen in Nederland, maar over de grens weten ze er ook raad mee. In Duitsland weet ik soms al helemaal niet waar men zich mee bezig houdt en wat ik me bij een bepaald bedrijf moet voorstellen. Wirtschaftsprüfungsgesellschaft?  Geen idee, Steuerberatung, nou ja, raad over belasting, okay! Maar wat mag “intelligente Qualität” zijn? Er blijkt wel geld mee te verdienen. Want deze borden hingen niet aan een miezerig pandje, maar vonden we op luxe gebouwen in Bremen.

Michel Delpech

Gisteren overleed Michel Delpech, in Nederland vooral bekend van “Pour un flirt”. Dit chanson “La fin du chemin” is vandaag wel zeer toepasselijk.

PS: De Franse taal ligt me zeer na aan het hart, ik ben een echte francofiel. Ik heb me dan ook meteen aangemeld bij met “Nu Beter Frans“, waar je elke werkdag een test (je kunt kiezen uit 3 niveaus) krijgt. Je vult de test in en je score wordt bijgehouden. En zo verbeter je spelenderwijs je kennis van de Franse Taal.

Nieuw woord

  Toen ik dit woord las, moest ik twee keer kijken. Ik had net over Zwarte Piet die Gouwe Piet wordt gelezen en verslikte me bijna in het woord.Nou las ik “slaven-rijkers”. Nog eens even goed lezen. Oh, er staat “sla-verrijkers”. Wat zou dat dan wel zijn?

Allerlei lekkere dingen die je door de sla doet, zodat het meer lijkt dan het in werkelijkheid is. Naast de vertrouwde ui of knoflook (of allebei) nu dus ook sojaboontjes,  gedroogde tomaatjes of croutons en zo.

Ach, gewoon Hollandse culi-kul.

 

Een jaar geleden

Vorig jaar op deze dag stortte vlucht MH017 neer in Oost Oekraïne.
Uit de lucht geschoten, omdat een dwaas meende dat het een vijandig toestel was.
Er is al weer zoveel gebeurd, zoveel gezegd, geschreven, gedacht.
Het andere nieuws heeft al weer onze aandacht gevangen.
Toch mogen we het niet vergeten!!

Klik op de foto voor het gedicht dat Wim Daniels toen maakte

 

Punten en komma’s

Het ontbreken of het toevoegen van een komma kan de tekst helemaal veranderen. Vorige week kwam dat nog eens duidelijk naar voren bij een vraag in Twee voor Twaalf. Kijk maar naar het voorbeeld hiernaast.  

Onderstaande tekst las ik afgelopen vrijdag in NRC Next. Het artikel ging over de op staande voet ontslagen topman van de NS en zijn kansen op een nieuwe baan.


Bedoelde de journalist nou dat ie de pot op kan? Of was hij een streepje vergeten?

De 1000ste

Dit moet ongeveer mijn 1000ste blog zijn. Heel precies kan ik het niet nakijken, want er staan ook altijd wat concepten klaar.
1000 keer iets te melden hebben, het lijkt heel veel. Maar toch kost het me niet zo veel moeite om elke dag weer iets nieuws te verzinnen.
Niet altijd ben ik origineel, want ik pluk ook regelmatig wat van andere sites en zoek op YouTube naar leuke filmpjes.

Maar ik vind het nog steeds leuk om over kleine dingen een stukje te schrijven, er een foto bij te zoeken. Vaak ontstaat er zomaar een idee voor een blogje., soms is het een beetje ploeteren en kamp ik met een “bloggersbock”.
Och, het is allemaal niet zo heel erg belangrijk. Maar het houdt me van de straat. En nog belangrijker, het houdt mijn geest scherp.
Goeie reden om dit feit te memoreren, toch?