Een tegeltjes waarheid als een koe. En ik heb er eigenlijk niks aan toe te voegen.
Fijne zondag, geniet er van.
Morgen is het gewoon weer maandag
Quote
Category Archives: Persoonlijk
Weet je nog?
Leo moest vroeger voor zijn werk nogal eens naar het buitenland. Geen lange periodes, maar tripjes van een of twee dagen. Voor de kinderen was dat altijd een belevenis, want hij ging dan vaak met het vliegtuig.
Maar het spannends was de thuiskomst. Wat had papa nou weer meegebracht? Het waren altijd kleine dingen, maar heel vaak zat er ook een reep Toblerone chocola bij. Je kon het hier niet overal kopen en die smaak, de vorm, het maakte het tot iets heel speciaals.
Deze week stond ik bij de kassa van een grote discounter en wat lag daar? Ja, precies diezelfde chocola.
Al was het formaat van de reep aangepast aan onze groot-groter-grootst manie. Niks bijzonders meer…. Jammer!
Deel dit op:
Hoe gaat het nou…?
Vorig jaar om deze tijd schreef ik een aantal blogjes over mijn buurvrouw Marlika. Zij startte een crowdfundingsactie voor een aHSCT-behandeling.
Het geld kwam er en Marlika reisde naar Moskou. Zes weken lang onderging zij daar een zware behandeling. En daarmee begon voor haar de lange weg naar herstel. Omdat haar weerstand minimaal was, moest ze, eenmaal thuis, in quarantaine. Nauwelijks bezoek, weken, maanden lang helemaal niet naar buiten, alleen digitale contacten.
Met vallen en opstaan herwon ze haar vitaliteit. Soms leek ze alweer bijna de oude, soms was er even een terugslag. Maar langzamerhand zagen wij haar opknappen. Het helpend handje dat we zo nu en dan uitstaken was fijn, maar vindt ze nu niet meer nodig.
En nu… nu zitten we allemaal in quarantaine. En voor Marlika is het opnieuw en nog strenger dan voor ons allemaal. Maar ondanks alle moeilijkheden laat Marlika zich niet uit het veld slaan. Ze straalt, geniet van haar man en dochter, zwaait op afstand lachend naar ons en is super positief.
En in deze dagen heeft ze tijd genoeg voor haar grote hobby bakken. Staat er zo maar ineens een stuk taart of bananenbrood op onze tuintafel.
We genieten er van en weten het zeker: Marlika komt er wel!
Deel dit op:
Teruggevonden
Een tijd geleden kreeg Leo via Messenger een berichtje van een familielid, die we uit het oog verloren waren.
Bij het opruimen had zij een film gevonden waarop waarschijnlijk de 25-jarige bruiloft van Leo’s ouders stond. Of we die film nog wilden hebben? Al mijmerend kwamen we tot de conclusie dat er heel veel familieleden al lang niet meer leefden. Dus ja, graag, want uit die tijd zijn niet zo veel foto’s meer voorhanden. We maakten een afspraak en kregen de film.
Maar hoe zat dat nou toch met die projector? Deed die het nog? Hij werd van zolder gehaald, afgestoft en aangesloten. Alles nog analoog, maar geen probleem, als een zonnetje. Even wat zoeken hoe alles werkt en welke spoel en hoe moet dat dan….? En daar kwamen de beelden op het scherm. Leo, zijn ouders, oma, ooms en tantes en… sommige mensen herkende ik niet. Is dat nou Leo’s zus? Ach ja, het was nog van voor mijn tijd. Maar wat leuk om dat allemaal terug te zien.
’s Avonds draaiden we hem nog eens, echt ouderwets in het donker. En binnenkort zullen we hem laten digitaliseren, zodat we hem wat makkelijker kunnen vertonen.
Deel dit op:
Bloggers onder elkaar
Gisteren zaten Emie, Inge, Jeanne, Marthy, Sjoerd, Ton en ikzelf aan een tafel in Bar Beton in Utrecht Centraal. Het was de dag van onze jaarlijkse blogbijeenkomst. Bettie had er ook bij zullen zijn, maar die moest zich helaas wegens ziekte afmelden.
Wat wij daar doen? Nou, eigenlijk hetzelfde als onze dagelijkse blogactiviteiten. Praten over wat ons zoal bezig houdt. En dan gaat het echt niet alleen over bloggen, maar wisselen vrolijke zaken af met ernstige onderwerpen. Niets hoeft, maar alles mag besproken worden. Ondertussen nippen we aan onze koffie of thee en lunchen we.
En voor je het weet zijn de uren om gevlogen en reizen we allemaal weer naar onze eigen woonplaats. Met in onze tassen de cadeautjes die we voor elkaar bedacht hebben.
Zelfgemaakte foto’s en kaarten, doosjes met zoetigheden of geluksolifantjes, zakjes met zeep en een blikje met … nee geen appelstroop, maar een mooie gehaakte pannenlap.
Thuis lopen we in gedachten de dag nog eens door en besluiten we unaniem: volgend jaar weer!
Deel dit op:
Handig
Zo nu en dan komt er op Internet ineens iets voorbij, waarvan je denkt “Kijk nou, das handig!”
Zo ontdekte ik op Pinterest deze pleisterkaart. We kennen het allemaal. Je snijdt in je vinger, wilt er een pleister op plakken, maar die gaat er binnen no time ook weer af. Hier staan handige tips om het beter op te lossen.
Deel dit op:
Recept
Al een paar keer maakte ik deze lekkere Marokkaanse bonensoep. Goed vullend, zonder vlees maar met een heerlijke smaak. En ook vandaag zet ik hem weer op tafel. Ik serveer er een volkoren broodje bij.
Voor 4-5 personen:
groot blik witte bonen
blik tomatenblokjes
2 uien
3 teentjes knoflook
1 winterwortel
3-4 stengels bleekselderij
1 gele of groene paprika
2 tl ras-el-hanout
1 tl kurkuma
1 tl komijn
½ bosje verse peterselie of koriander
½ liter groentebouillon
(olijf)olie om te bakken
Peper en zout
Snijd uien en knoflook fijn.
Verwarm de olie in een grote pan en fruit hierin de uien en knoflook.
Snijd wortel, bleekselderij en paprika in blokjes en voeg deze bij de uien/knoflook en laat even meebakken.
Strooi de ras-el-hanout, kurkuma en komijn over de groenten en roer goed door.
Voeg de tomatenblokjes en de groentebouillon toe en breng aan de kook. Laat alles zachtjes 12 tot 15 minuten op laag vuur pruttelen.
Voeg dan de witte bonen toe en warm alles nog ca. 5 minuten goed door. Breng op smaak met peper en zout en bestrooi met gehakte peterselie, of voor de liefhebbers, koriander
EET SMAKELIJK!!
PS: Vaak word aangeraden de bonen af te spoelen. Maar ik vind dat zonde, want dan spoel je ook alle voedingsstoffen in het vocht weg. Dus gaat bij mij het hele blik, met nat en al, er in.
Deel dit op:
Muziek op maandag
Rogier van Otterloo behoort tot één van onze grote componisten. Helaas stierf hij veel te jong. Daarom vandaag deze hommage door het Metropole Orkest en Louis van Dijk.
Deel dit op:
Hamsteren
Nee, geen nieuwe actie bij de blauwe grootsuper. Er wordt op dit moment door diverse mensen gehamsterd, om dat je nooit kunt weten….
Ik las al dat bonen in tomatensaus, desinfecterende handgel en zeep op dreigen te raken. En ik ben dus niet de enige die zakdoekjes op voorraad heeft. 😉
Ook schijnt men op grote schaal wc-papier in te slaan.
Het doet me denken aan een tante, die enorme voorraden lucifers, zeep en andere voedingsmiddelen insloeg. Ze had er een grote kast vol mee. Wat er mee gedaan is toen ze uiteindelijk overleed weet ik niet. Misschien is het allemaal wel weggegooid…
Zelf heb ik wel altijd een soort ijzeren voorraad. En omdat ik nogal eens vergeet wat ik heb gekocht, staat er hier ook wel wat dubbel. Ik hoef dus nog niet in te slaan, maar kan voorlopig nog wel vooruit.
Deel dit op:
Hijgerig
We hebben dan nu toch onze Corona-virus besmettingen. En wat kunnen we er hijgerig over doen.
Met name het NPO-nieuws op de tv maakt er naar mijn mening een beetje een potje van. Met experts, verslaggevers voor het ziekenhuis, met ellenlange verhandelingen.
Het is beslist een ernstige zaak. Niemand zal daar aan twijfelen. Maar het lijkt mij onvermijdelijk dat we er allemaal in meer of mindere mate mee te maken krijgen. En wat kun je er tegen doen? Niet veel! Zorgen dat je gezond eet, geen grote mensenmassa’s opzoeken, wat vaker je handen wassen en verder hopen dat het je deur voorbijgaat.
Gelukkig zijn er ook nog mensen die er een beetje humor in zien, zoals deze man die ik op Facebook voorbij zag komen. Beter dan de op geld beluste graaiers die waarde-loze mondkapjes tegen woekerprijzen verkopen.
