Category Archives: Persoonlijk

over mijzelf, hobbies en zo

Indrukwekkend

Posted on by

Er zijn niet veel oude gebouwen meer in Rotterdam. Het bombardement op de stad vaagde het merendeel van de binnenstad weg. En in de haast om alles op te bouwen, werd ook nog wel eens iets tegen de vlakte gegooid wat eigenlijk wel beter bewaard had kunnen worden.

Maar midden in de stad staat nog steeds de Laurenskerk. Er is een heleboel aan gerestaureerd, want natuurlijk was ook dit gebouw ernstig beschadigd. Maar alles oogt weer als vanouds.

Dus als we over de grote markt lopen, kijk ik altijd even naar de kerk. Een vertrouwd gezicht.

Er kan veel veranderen, maar dit blijft.

Kijk nou

Posted on by

Een stad is steeds in beweging. Ook als je denkt dat alles stilstaat.

Want we waren al een hele tijd niet in de buurt van de Rijnhaven geweest. Was het tot voor kort een lege bedoening, nu ligt er een drijvend kantoor en ook wat drijvende huisjes. De plek moet een hotspot in de stad worden.

De huisjes zijn volledig ingericht en duurzaam gemaakt van gerecycled karton. Je kunt ze huren en er overnachten, met wel 6 of 8 personen. Maar je kunt er ook een tijdelijk kantoor van maken, of een vergaderruimte. Ze zijn flexibel ingericht en van alle gemakken voorzien.

Ik vind ze wel leuk en het is zeker heel bijzonder. Misschien eens een keertje overnachten?

Tentoonstelling

Posted on by

Eindelijk weer eens naar een museum, het Sieboldhuis in Leiden. Daar loopt een tentoonstelling van Ogata Gekkò.

Gekkò was autodidact en maakte houtsneden met een heel eigen stijl. Er waren natuurlijk houtsneden te zien met Japanse krijgsheren, maar mijn belangstelling ging uit naar de verfijnde dames met hun prachtig gedetailleerde kimono’s.

Maar op zo’n tentoonstelling is er altijd wel één werk dat mijn favoriet is. Dit keer was ik helemaal weg van deze schelpenzoekers. Waarom dit mij zo boeit, kan ik niet uitleggen. Het is vooral de sfeer die me aantrekt.

Het was best wel druk in het Sieboldhuis, ondanks dat je er alleen met een gereserveerd tijdslot in kunt. Het is dan ook een prachtige en zeer sfeervolle tentoonstelling.

Veel leuker?

Posted on by

Roken, wie rookt er nou nog? Bijna onze gehele familie is van de sigaret af. Maar hoe dat bij anderen is? Soms lijkt het wel of vooral jonge mensen weer meer gaan roken.

Wat er om de hoek van dit bordje te vinden is, weet ik (nog) niet. Is daar een speciale rookhoek? Wonen daar de gezelligste mensen? Je zou het bijna denken.

Maar nee, we steken er toch maar geen meer op. We zijn inmiddels al vele jaren afgekickt. En aan nieuwe verleidingen hebben we geen behoefte 😉

Geheimen

Posted on by

We keken op Netflix naar “This is a robbery”, het verhaal van de grootste kunstroof aller tijden. Die vond plaats in 1990 in het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston.

Bron: Wikipedia
Rembrandt: Dame en heer
(Antonio van Diemen ? & Maria van Aelst ?)

Leo was niet erg enthousiast over de serie, maar ik keek met veel belangstelling.

Het is geen film, maar een docu-drama. Met interviews, nabeschouwingen en terugblikken. Maar helaas, zonder antwoord op de nog steeds prangende vraag “waar zijn de kunstwerken”?

Misschien dat zoveel jaar na dato er toch nog een keer de beslissende tip gekregen wordt. Of dat per ongeluk een schuilplaats gevonden wordt waar de kunstschatten verborgen liggen….?

Dan zou er ook gezocht kunnen worden wie die dame en heer in het zwart nou eigenlijk zijn. Wat een geheimen om te ontrafelen…!

Jungle

Posted on by

Afgelopen week ging ik weer naar de fysio en daarna reden we door naar de Rhoonse Grienden. Het begint al een beetje traditie te worden.

Het is ongelofelijk hoe de natuur in een paar weken zo veranderen kan. De eerste keer dit jaar kwamen we eind februari. Alles was nog kaal. Veel wilgen werden geknot en je kon met gemak naar de horizon kijken.

Hoe anders is het nu. Weelderig groen is opgeschoten en overal hangen takken of planten over het pad. Je loopt regelmatig de kans een zwiepende tak in je gezicht te krijgen. Het maakt zo’n wandeling natuurlijk wel avontuurlijk. Zo nu en dan kun je je met gemak voorstellen dat je diep in de jungle bent.

Waarom gaan mensen toch zo ver weg 😉 😉 😉

Film

Posted on by

Voor het eerst weer na C-tijd naar de film. Zelfs met het OV, inclusief mondkapje. Best wel spannend.

Er waren niet veel plaatsen beschikbaar, maar daar bleven er zelfs nog van over. Maar ook vóór C-tijd was het vaak al heel erg rustig bij de middag-voorstelling. We zagen “Aznavour, le regard de Charles”.

Als Charles Aznavour in 1978 een filmcamera krijgt van Edith Piaf begint hij zijn omgeving te filmen. De plekken waar hij optreedt of waar de opnames zijn voor zijn films. Hij weet dat hij bekeken wordt, maar bekijkt door zijn lens de kijkers zelf. En dat leverde een schat aan mooie beelden op.

De film wordt gelardeerd met liedjes (uiteraard) van Charles zelf. Ook het commentaar is van hem, al werd dat door een andere voice-over gesproken.

Een prachtige film, met een mooi tijdsbeeld. Met verhalen en anekdotes uit het lange leven van Aznavour. Grappig, lief, verdrietig en ontroerend.

Een aanrader, ook als je niet zo’n enthousiaste fan van de zanger bent.

Code geel

Posted on by

Je staat er eigenlijk niet altijd bij stil, maar het normale leven kan een strijd worden als je een handicap hebt.

Soms krijg ik een pot of blikje niet open. Of moet ik hulp vragen bij iets hoog weg zetten. Bukken in de tuin wordt allengs wat moeilijker. Ik ervaar het hooguit als een beetje lastig, gehandicapt ben ik zeker niet.

Maar deze ingezonden brief in de krant zette me aan het denken. Kijk eens om je heen en zie hoe -per ongeluk of door onwetendheid- er barricades worden opgeworpen voor mensen met een handicap. En aan de voorbeelden in deze brief zou je nog wel wat dingen kunnen toevoegen.

Ja, ik begrijp dat een handicap dag in dag uit je voor grote problemen stelt. Elke dag code geel…. iets om over na te denken.