Lijstjes

Het eind van het jaar is de periode van de lijstjes. Met de leukste of slechtste liedjes, grootste of kleinste succes, warmste of weet ik veel wat voor dagen van het jaar. Maar ook de tijd van de vele boodschappenbriefjes, met de opsomming van wat je vooral niet mag vergeten.

Sowieso maak ik al veel lijstjes, die ik ook vaak vergeet mee te nemen en dus op tafel blijven slingeren. Maar nu liggen hier lijstjes voor de supermarkt, de slager, wat we mee zullen nemen naar de familiedag, wat we allemaal al gekocht hebben of nog moeten kopen. Nu nog een lijst maken van alle lijstjes en waar ik ze gelaten heb…… 😉 😉 😉

Vaatdoek

Onze minister Schippers heeft een nieuwe campagne gestart om hygiënischer te werken in de keuken. Naar mijn mening kan het geld voor deze campagne beter voor andere doeleinden gebruikt worden. Betere zorg bijvoorbeeld.Want moeten we nou echt geleerd worden dat het vaatdoekje in de keuken regelmatig gewassen moet worden? Dat lijkt me nogal vanzelfsprekend. Voor zo’n Eur 2,50 heb je bij de Wibra of Zeeman een stapeltje doekjes.

Dat kan je de kop dus niet kosten. En als je die elke dag, desnoods tweemaal per dag verschoont, dan zal het met al die vieze bacteriën wel los lopen. Die vaatdoekjes moeten natuurlijk wel gewassen worden, liefst op 60 graden.

Moeten we daarvoor nou zo veel stampij maken?

Bedden opmaken

Telkens als ik de bedden opmaak, moet ik denken aan Engelse serie “Angels”. Het ging over verpleegsters in opleiding in een grote Engelse stad. Natuurlijk liepen ze in uniform, ze waren jong dus er was heel wat te giebelen en te lachen.

En niet te vergeten, al die knappe dokters om verliefd op te worden.

Maar hun opleiding was een ernstige aangelegenheid. Compleet met een strenge leidinggevende. Oh, wat waren er veel voorschriften en regels om te onthouden en om je aan te houden.De meeste ben ik natuurlijk al lang vergeten, maar één van die regels is me altijd bij gebleven en breng ik nog dagelijks in praktijk. Namelijk dat je bij het bedden opmaken, de opening van het kussensloop van de deur af moet leggen. Dan kun je er niet inkijken en ziet het er altijd netjes uit.

Tja…, hoe belangrijk kan iets wezen? En toch, elke dag weer, doe ik dat zo. Dankzij die strenge lerares en die leerling verpleegsters.

 

 

 

Zondag-wasdag

Al weer een tijdje geleden maakte ik deze foto tijdens een wandeling door Rotterdam. Die was hing daar zo mooi en kleurig. De wasvrouw had maling aan ingesleten regels als “maandag-wasdag” want het was echt op een zondag dat ik er langs liep. En wat maakt dat ook uit. Misschien had ze voor de maandag andere plannen, of kwam het beter uit nu ze toch voor de kant lag. Wie zal het zeggen….

Raadsels

Nog zo’n huishoudelijk raadsel. Ik stop twee dekbedhoezen in de wasmachine, samen met de bijbehorende slopen. Natuurlijk elk afzonderlijk. En toch, als de was is afgelopen, rolt er één grote knoedel uit de machine. De slopen en de andere hoes is op wonderbaarlijke wijze in de ene dekbedhoes gekropen. Zelfs al de opening maar vrij klein is, gebeurt me dat. Het zou voorkomen kunnen worden, als je de hoezen en slopen netjes opgevouwen in de trommel zou stoppen. Dat doe ik dus sinds een tijd. Eerst meende ik dat het hielp, maar na een tijdje was het weer die vervelende opgehoopte zooi.  Waarom nou toch?
Ik weet wel, het is een probleem van uiterst kleine orde. Maar dat ik niet weet waardoor het komt, dat blijft me irriteren!!

 

Kruidige appeltaart

Ja, had ik gisteren een blog over overmatig suikergebruik, kom ik nu met een recept voor appeltaart. Maar…. deze appeltaart die ik bakte voor de voorronde van Heel Holland Bakt, bevat weliswaar suiker, maar beslist minder dan in de gebruikelijke appeltaart:

kruidenmengsel
2 theelepels gemberpoeder
1 theelepel kaneel
1/4 theelepel kruidnagel-poeder (of minder, naar eigen smaak)korstdeeg
225 gram bloem + 2 theelepels van de kruidenmix
40 gram poedersuiker
125 gram ijskoude boter
1 eierdooier
ca. 30 ml. ijskoud water
snufje zout
 

vulling
4 flinke Elstar appelen, waarvan 1 bij voorkeur met rode schil
6 gemberbolletjes
6 eetlepels gembersiroop
1 eetlepel maizena
restant van de kruidenmix

Oven voorverwarmen op 220 °C.
Bloem, suiker, zout, kruidenmix en boter snel met 2 messen tot fijne kruimels snijden. Eidooier en water toevoegen en tot bal kneden.In plasticfolie verpakken en ca. 1 uur in koelkast laten rusten. Deeg daarna uitrollen tot dunne lap en lage ingevette taartvorm ermee bekleden.
Deeg ca. 20 minuten blind bakken, af laten koelen. Oven terug draaien naar 180 °C.

3 appels schillen, klokhuizen verwijderen en in kleine blokjes snijden. Mengen met gembersiroop, fijngehakte gemberbolletjes en maizena.
In taartvorm scheppen, stevig aandrukken.
De rode appel goed afwassen, in vieren snijden en klokhuis verwijderen. Parten in dunne schijfjes snijden. Schijfjes langs de rand in taart drukken.
Taart in ca. 35 minuten afbakken.
Eventueel nog met wat verdunde abrikozenjam afglanzen.

 

 

Statistieken

  Droge kost om te lezen, statistieken. Hoeveel containers in de Rotterdamse haven gelost en geleden zijn, hoeveel auto’s met welke snelheid over de rijkswegen rijden. Hoeveel….. nou zo gek kun je het niet bedenken, of er is wel een statistiek van te maken.

Al stofzuigend bedacht ik me laatst “hoe vaak heb ik dit al niet gedaan?”. Uit mijn hoofd en al stofzuigend kwam ik er niet uit, dus nam ik bij de koffie de rekenjapanner ter hand en ging aan het staffelen. Ruim 40 jaar samen, zo’n 15 jaar intensief met schoonmaken en huishouden bezig geweest en 25 jaar iets minder fanatiek met stoffer en zuiger in de weer. Het resulteerde in ongeveer 5400 keer stofzuigen. Reken 10 x zuigen voordat de stofzak geleegd moet worden, dan kom je op 540 stofzuigzakken. En dat zijn heel wat kliko’s vol.
Wat leverde al dat gereken me op? Nou, eerlijk gezegd niks opwekkends. Want soms lijkt het alsof ik helemaal nooit stofzuig. Dan dwarrelen de stofvlokken die ik vorige week weghaalde weer opnieuw over de vloer. Wat een ellende, alsof je het allemaal voor Jan Joker doet.
Maar net toen ik er de brui aan wilde geven, kwam echtgenoot thuis. Hij keek rond en zei “Zo, heb je gezogen? Het ziet er weer netjes uit zeg!” Na al die jaren samen, weet hij precies welke gevoelige snaar hij moet raken 😉

Pasen

Weken achter elkaar ben ik er met afgewend hoofd aan voorbij gelopen. Ze lonkten, riepen zachtjes “koop me”, geurden me tegemoet. Maar ik was sterk. Echtgenoot niet, maar dat ontdekte ik pas toen ze al in huis waren 🙁 Maar nu ga ik toch voor de bijl, heb ik ze op een schaal in de kamer gelegd. Onder het mom van “Want het staat zo leuk”, maar ze gaan natuurlijk toch op.  

Nou ja, gelukkig duurt het nu weer tot oktober, dan komt de kerstverleiding pas 😉

Koffie

De geur van vers gezette koffie, als ik ’s morgens de trap af kom. Dat is voor mij puur geluk. Hier dus geen Nespresso, Senseo of ander apparaat, maar een ouderwets koffiezetapparaat.

Toch vind ik Nespresso best lekker, maar ook heel duur. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat al die fraaie winkels, al die reclame vooral door de consument betaald worden. Laatst las ik de argumenten van de hotemetoot van Nespresso in Nederland. De koffie was van superieure kwaliteit, er was een heleboel blabla over de plek waar en de manier hoe de koffie verbouwd werd. De boeren kregen er de beste prijs voor….  

Ja, ja, zal best, maar in Parijs, op de duurste locatie, de Champs Elysées, zat een winkel waar bijkans de hele Bijenkorf in kon. En uiteindelijk moet al die luxe toch verdiend worden met die cupjes.
Maar goed, iedereen zijn eigen luxe. Ik neem nog een lekker bakkie, geserveerd door mijn eigen man. Daar kan geen George Clooney tegenop, ozo!!