 |
Nee, thuis hadden we ze niet. Maar messenleggers hoorden wel bij de uitzet van mijn zus. Destijds vond ik het een toppunt van “chique”. Later, toen ik mijn eigen spullen ging kopen, vond ik ze vooral overbodig. Ik heb ze dan ook nooit gehad. Deze set lijkt me ook niet al te vaak uit de doos gehaald. Het was vast een geijkt huwelijkscadeau, waar je jaren later met weemoed naar kijkt. |
“Och ja, nog van tante en oom gekregen. Wat lief. Maar ja, wat doen we ermee?” Naar de rommelmarkt dus!
Ach ja, we kopen allemaal wel eens iets in een opwelling. En zo zal dat met deze spullen ook wel gebeurd zijn. Maar dan blijkt het toch niet zo goed te passen bij je andere glazen, zijn ze niet zo handig, hou je eigenlijk niet van engelen…. en dan besluit je dat het allemaal overbodig spul is. Hup, weg ermee! En zo komt het op de rommelmarkt terecht.
En zoals gebruikelijk is “overbodig” deze week ook het thema bij Stuureenfoto. Doe je ook een keer mee?
 |
Al heel wat jaren houdt hij de wacht, op de hoek van onze boekenkast. Vroeger stond hij op het dak van een gebouw in Beijing, maar daar is hij waarschijnlijk ten prooi gevallen aan de sloop- en vernieuwingslust van de autoriteiten. Tot ik hem ontdekte op een rommelmarkt. Ik vond hem meteen mooi en wilde hem hebben, maar aan het begin van onze strooptocht leek het me niet verstandig om hem mee te nemen. Toen ik naar een paar uur terugkwam, wist de verkoopster nog precies wat ik wilde hebben. Taalproblemen waren er niet, ook zonder chinees te spreken, was de koop snel gesloten. Waarna hij dik ingepakt in de koffer naar Nederland werd gevlogen. En nu beschermt hij dus ons huis, hoop ik… |
| Een nieuw jaar, nieuwe plannen. Er moet hier in huis het een en ander gebeuren. En dat gaat niet zo maar vanzelf. Je denkt “er moet nieuwe vloerbedekking komen” en dan begint de reeks van dingen die daarvóór allemaal gedaan moeten worden. Zoals de boekenkast opruimen. En daar ben ik nu mee bezig, te beginnen bij mijn kookboeken. Hoewel het me aan het hart gaat, heb ik toch al een behoorlijke schifting gemaakt. |  |
Maar wat moet er gebeuren met de overtollige boeken? Wie zou ze willen hebben? Geen idee, maar ik wil er niet mee lopen leuren. Even dachten we ze op een rommelmarkt te verkopen, maar het risico dat je er maar een paar verkoopt is vrij groot. En dan blijf ik nog met een heleboel boeken zitten. Dus heb ik ze aangeboden aan wat 2ehands (kook)boekenwinkels. En krijg ik daar geen respons van, dan gaan ze naar de kringloop. Maar ik heb in ieder geval wel een foto van alle boeken gemaakt. Daar kan ik dan nog eens naar kijken…
Zo en dan opnieuw aan de slag met de “gewone” boeken. En dat zijn er ook nogal wat!
PS: 3 keer raden wat ik gewonnen heb bij de Postcodeloterij: ja,ja een KOOKBOEK 🙁
| Bettie is, geloof ik, nog lang niet klaar met alle rommelmarkten. Dus maak ik deze week ook maar weer eens een blogje. Met een foto uit Tartu (Estland) waar de rommelmarkt op zaterdagochtend in het park was. Met veel tweedehands kleding, schoenen en kinderen die speelgoed verkochten. Maar ook mannen die hele verzamelingen oude klokken en muziekinstrumenten in hun auto hadden. Weer anderen hadden speldjes en emblemen uit de oude Sovjet Unie te verkopen. Maar wie verkocht nou dit? En hoe kwamen ze er aan? Van oma, die overleden is en zo graag handwerkte? Of zelf gekocht in een opwelling om kleedjes te gaan haken? Ik zal het wel nooit weten…. Kijk ook even bij Bettie voor nog meer rommelmarkt. |
 |
Zoals ik vorige week al schreef, wij houden van rommelmarkten. We kijken graag naar spullen die anderen niet meer willen hebben. Nemen ze in onze handen, bekijken ze van alle kanten en besluiten dan dat het toch niet helemaal…. Al doe ik dat soms met spijt. Want zeg nou zelf, zo’n schattig winkeltje, daar wil je als volwassene toch ook nog wel mee spelen. Maar ja, het paste niet meer in onze bagage toen we uit Eschwege (Duitsland) terug gingen. Maar gelukkig heb ik nog de foto.
Wie ook zo graag naar de rommelmarkt gaat, kijkt deze weken even elke donderdag (of vrijdag) bij Bettie. Daar vind je nog veel meer niet te versmaden spullen.
Waar ook ter wereld, overal hebben mensen spullen die ze liever kwijt willen, maar waar anderen graag iets voor betalen. Dus vind je ook overal op de wereld rommelmarkten. En daar mogen wij graag op struinen. De leukste souvenirs, de gezelligste contacten kun je daar vinden. Vaak met handen en voeten, want ons Chinees of Vietnamees is niet erg geweldig. Maar met wat wijzen, tellen op je vingers en vooral veel lachen en knikken lukt het ons meestal wel iets te kopen.
| Op deze markt in Beijing kocht ik een klein opiumflesje, in de vorm van een mannetje. Ik had het al eerder gezien, maar wilde nog verder kijken. Toen ik na een paar uur terug kwam, wist de verkoopster precies wat ik bedoelde en pakte het meteen tussen haar spullen uit.Nu staat het in onze hal en verwelkomt je bij binnenkomst.Niet alleen ik, maar ook Bettie is een rommelmarkt-freak. We hebben samen al diverse keren heerlijk tussen de 2e hands spullen gezocht. Vandaag start haar serie over rommelmarkten en ik doe daar dus graag aan mee. |  |
Afgelopen zomer vond ik deze Kerstman op de rommelmarkt van het Vossenplein in Brussel.
Zouden hij en zijn liggende collega deze Kerst nog dienst gedaan hebben of zijn ze nog steeds te koop? Ik vrees dat ze nu wel definitief zijn afgedankt…
