Nog eens de Eiffeltoren

Laatst stond hier een stukje over ons bezoek aan de Eiffeltoren.
Bij het zien van de enorme constructie vroegen wij ons af hoe hij in die tijd gebouwd was. En hoewel er toen natuurlijk nog geen You Tube was, heeft iemand toch foto’s gemaakt van de opbouw en werd hiermee dit filmpje gemaakt:

Hier nog een een paar getallen :
De Eiffeltoren werd in 1889 ingehuldigd. De 7300 ton zware metalen constructie, bestaande uit 18.000 stukken metaal, wordt bijeen gehouden door 2,5 miljoen klinknagels.

Het schilderwerk beslaat 2000.000 vierkante meters. Een complete verfbeurt duurt ongeveer 2 jaar, waarbij 60 ton verf wordt gesmeerd.
Daarbij verbruiken de schilders 50 kilometer “levenslijn”om zich te zekeren, 2 hectare netten om de verfschilfers op te vangen en 2.000 paar handschoenen.

Trappen

Dit is mijn vriendin Irene uit Essen en ze staat in Parijs op één van de vele trappen die Monmartre rijk is. Dat was vorig jaar.
Dit jaar gaan we weer samen op stap, nu naar Wenen. En daar gaan we natuurlijk van alles bekijken, heel veel wandelen, lekker op terrasjes zitten en genieten van alles wat er om ons heen te zien is.

Trappen is trouwens ook deze week het thema bij Stuureenfoto

Deur

Deuren staan deze week centraal bij Stuureenfoto. Ik fotografeer ze heel vaak. Ik hou van een mooie ingang, met stijl en klasse. Tegenwoordig is het vooral veel van hetzelfde Gamma- of Karweiwerk. Maar vroeger waren het soms echte kunstwerken, met fraai bewerkte kozijnen, glas-in-lood en beeldhouwwerk er om heen. Echt vakmanschap!

Zelfgemaakt

Eigenlijk past de kop niet zo bij de foto, want ik heb mijn werkkamer natuurlijk niet zelfgemaakt. Maar mijn werkplek is wel echt van mijzelf. Hier ben ik vaak bezig, maak ik van papier, lijm en nog wat zaken mijn kaarten en tags. Fröbel ik en maak ik schetsen voor doosjes en andere sjablonen.
Soms heb ik alles netjes opgeruimd, maar meestal is het een beetje rommelig.Dat werkt gewoon het lekkerst!

 

Hoogtevrees

Via de site van Chantal kwam ik op Brekend.nl, de site waar deze foto stond.
Chantal plaatste de link omdat ze fan van New York is. Die stad staat nog op mijn “to travel to”-lijstje, maar waar het mij nu vooral om gaat is  de ontspannen houding waarop deze mannen tegen de kabels van de Brooklyn Bridge leunen. Alsof ze met beide benen op onze aarde staan en er geen hoogte of hoogtevrees bestaat.
Het zijn schilders die de brug hun regelmatige onderhoud geven. Mijn vader was ook schilder en hij stak altijd de draak met mijn angst voor hoge dingen. Ik vind een huishoudtrapje al eng, laat staan zo’n hoog gevaarte.

Optocht

Vorige week trok het Zomercarnaval door de straten van Rotterdam en dat bracht me op het idee voor het thema van Stuureenfoto van deze week: optocht.

Het leukst is natuurlijk als je helemaal per ongeluk in een optocht terecht komt. Zoals hier, in Binz (Mecklenburg-Vorpommeren), waar op een zondag grote karren met allemaal vrolijke mannen rondtrokken. Die mannen werden ter ere van Herrentag in het zonnetje gezet. En dat gaat in Duitsland zo als gewoonlijk gepaard met veel gezang, bier en lekker eten.

Hortus

Vorig week zomaar cadeau gekregen, een prachtig boekje over de Hortus van de VU in Amsterdam.
De Hortus ligt op een plekje waar je dat niet zo snel vermoedt. Achter het VU Medisch Centrum, aan de Van de Boechorststraat 8 in Amsterdam
Eigenlijk is de tuin nog helemaal niet zo oud, maar wel het bezoeken waard. En als je geen gelegenheid hebt om er naar toe te gaan, dan is het boekje een aanrader. Er staan prachtige foto’s in, maar ook mooie verhalen over de mensen die de tuin letterlijk “tot leven” wekken.
De tuin wordt bedreigd door geldgebrek, maar ook doordat men op de grond maar wat graag iets anders zou willen bouwen. Maar zo iets unieks in een verder tamelijk dor kantorenlandschap mag eigenlijk toch niet verdwijnen.

Bron: Parool.nl

Monumentaal

In de meeste Oost-Europese landen zijn de beelden uit de communistische tijd vernietigd. Veel is daaraan niet verloren gegaan, want meestal waren deze kunstuitingen nogal bombastisch en vooral gemaakt ter meerdere glorie van een dictator.
Maar in het Mementopark in Boedapest zijn een groot aantal beelden uit die tijd juist bij elkaar gebracht. Het toont de grootheidswaanzin van de machthebbers, maar tegelijkertijd is het zeer bezienswaardig. Enorme beelden van Marx, Stalin en vele anderen. En ook deze beeldengroep van krijgshaftige soldaten, met bajonetten op hun geweer. Angstaanjagend vond ik het.
Deze week is “beelden” ook het thema van Stuureenfoto.