Vandaag een niet alledaagse opname, geschoten tijdens een avondlijke rit naar de Maasvlakte. Want het eerste weekend in september betekent in Rotterdam: Wereldhavendagen.
Wij hadden o.a. geboekt voor de excursie “Containers by night”, waarbij we in de schemering een lange tocht maakten over de ECT-Delta Terminal op de Maasvlakte, die volop in bedrijf was en daarna nog in het donker langs de havens en de vele bedrijven reden. Zoiets zie je niet elke dag, toch?
Afgelopen maand plaatste ik een foto van de brandgrens in Rotterdam. In het blogje vertelde ik dat ik deze foto niet zelf had gemaakt, maar dat die stond bij een artikel over Rotterdam in Wikipedia. Maar deze week ontving ik een mailtje van de maker van de foto, Yorick Groen:
“Beste Els,
Leuk dat u mijn foto heeft gebruikt op uw website. Ik vond het een foto die een belangrijke gebeurtenis weergeeft en vandaar dat ik hem vrij beschikbaar heb gesteld. Wel is een voorwaarde dat er een bronvermelding bij staat als hij wordt gebruikt. “
En daar heeft Yorick een punt, want de maker van zo’n mooie foto mag best genoemd worden. Vandaar dat ik de foto hier nogmaals plaats, met uiteraard, de maker ervan duidelijk vermeld.
PS:
Bij mijn blogjes gebruik ik het liefst foto’s die ik zelf gemaakt heb. Maar als ik die niet heb, zoek ik een foto op internet. Google Afbeeldingen levert een enorme hoeveelheid foto’s over allerlei onderwerpen op. Als de bron of maker eenvoudig terug te vinden is, vermeld ik het meestal.
Begin februari lazen we in de krant dat als je op de eerste dag van het Chinese Nieuwjaar geld zou uitgeven, je het hele jaar kosten zou blijven houden. Nu zijn we niet bijgelovig, dus gingen we die dag welgemoed op weg en kochten een nieuwe geluidinstallatie.
Maar toeval of niet, we hebben dit jaar een hele rits onverwachte kosten te betalen. Achtereenvolgens ging de vaatwasser en de afzuigkap kapot en moest er een douchekraan vervangen worden. De tuinstoelen waren niet stevig meer en moesten ook vervangen worden. De computer begaf het, net als diverse lampen. En nu lekt het dak van onze berging. En het ziet er naar uit dat ook dat een flinke kostenpost wordt.
Ik was dan ook blij dat ik gisteren deze regenboog zag. Want het eind is zo te zien op een groot open stuk land. Daar gaan we eens goed graven en misschien vinden wij daar wel die grote pot met goud…….. 😉 😉
Ook na zo’n afgrijselijk ramp gaat het leven gewoon verder. Er moeten boodschappen gehaald, eten klaargemaakt. Alle lopende zaken gaan weer gewoon door. De wandelaars liepen de 4-daagse uit, de renners in de Tour hielden een minuut stilte en stapten daarna op hun fietsen en vandaag start hier in Rotterdam het Zomercarnaval.
Maar vieren we feest? Ik denk het niet, want iedereen zal toch keer op keer die afschuwelijke beelden zien. Het raakt ons bijzonder, omdat er zoveel Nederlanders aan boord waren. Dat brengt het dichterbij, al is het heel raar. Want bij andere rampen is het leed natuurlijk even groot.
Maar het is vooral ook de zinloosheid, omdat het niet een mechanische fout of een natuurramp was. Iemand dacht “een vijand” naar beneden gehaald te hebben. Was de daad dan gerechtvaardigd? Was er dan geen rouw in die gezinnen? En vooral was het dan geen moord, maar een verzetsdaad?
We staan nog even stil bij alle leed en dan…. ja, dan gaat het leven weer verder.
 |
Als iedereen voor de TV zit, willen wij juist nog even naar buiten, een lekker avondwandelingetje maken. Omdat we niet elke dag hetzelfde loopje willen maken, hebben we zo onze verschillende routes. Vorige keren was de hortensia hier nog niet zo mooi in bloei, maar nu stond ze te stralen in het avondzonnetje. Ik vraag me af of het helemaal puur natuur is of dat er iets in de grond gestopt is. Maar ze staat er in ieder geval prachtig bij! |
Het weekthema van Stuureenfoto is deze week “bij nacht”. En deze foto van een nachtelijk Rotterdam is dan wel heel toepasselijk. Deze foto maakte ik niet zelf (helaas), maar komt van de Wikipediapagina over het bombardement op Rotterdam. Want de omhoog stralende lichten vormen de brandgrens van het bombardement in 1940. Jammergenoeg is dit geen permanente toestand. Evengoed toch mooi om te zien.
foto gemaakt door: Yorick Groen
En heb je ook een mooie foto “by night”, dan kun je natuurlijk meedoen met Stuureenfoto.
Hier werd ik vorige week heel vrolijk van. Een sticker op een brievenbus. Ze hoeven geen reclameblaadjes daar, want “ze hebben alles al”. Tevreden mensen dus en dat willen ze weten ook 😉
 |
Deze plant staat sinds enkele weken naast onze voordeur. Haar officiële naam is Thunbergia alata, maar ze is beter bekend als “Suzanne met de mooie ogen”. Ik wist niet dat deze witte variant bestond, want ik kende haar alleen als een oranje bloeier. Maar die kleur is op dit moment zo populair en dus snel uitverkocht. Gelukkig maar, want dat zou vloeken met de roze pelargonium en de rood/witte fuchsia’s. Het is een dorstige tante en ze heeft een steuntje nodig om omhoog te klimmen. Een stevige draad is voldoende en ik gebruikte rollade touw omdat ik niet anders voorhanden had. Trouw water geven, zo u en dan een beetje mest en dan verwent ze je met een overdaad aan bloemen. Omdat die in het midden donker gekleurd zijn, wordt ze dus “Suzanne met de mooi ogen” genoemd. En dat vind ik nou weer zo’n romantische naam, dat ik haar alleen daarom al naast de deur wilde hebben! |
 |
Met vriendin een dagje voorproeven voor onze reünie in het Plaswijckpark in Rotterdam. Helemaal geen straf met het mooie weer van gisteren, want we konden heerlijk op het terras zitten om alles te bespreken en hadden alle tijd. Natuurlijk bekeken we de speeltuin en wat er verder zoal te beleven is. Maar ook binnen is er veel te doen en te spelen, dus mocht het onverhoopt regenen, dan valt ons uitje straks niet in het water.En toen kwamen we langs de lachspiegels. Ouwerwets, maar nog steeds leuk. En als dames van deze tijd konden we het niet laten even een selfie te maken. Die zijn meestal niet al te fraai, maar deze slaat alles qua charme! Of niet soms? 😉 😉 |
 |
Dit is de Kruiskade in Rotterdam in 1949. Ik was toen nog een baby, maar van latere jaren jaren herinner ik me dit beeld nog wel. De tram, de huizen en vagelijk ook de kerk. We kwamen nog wel eens in die buurt, want er woonde een oom. In één van de zijstraten, in een huis dat rook naar doorgekookte groente en natte was. |
| En met een ijzeren leuning langs de trap. Het huis bestond uit een woonkamer, met een klein achterkamertje en een keuken. Toilet op de gang, gedeeld met andere buren.
Nu is de Kruiskade een heel andere buurt, met heel veel buitenlandse winkels. Er zit een grote Chinese toko, veel Antilliaanse en Surinaamse winkels en op Koningsdag geurt het naar barbecue en exotische kruiden. Op de plaats van de kers is nu een park. Het is een kleurige en vrolijke buurt geworden. Wat een verschil… |
 |
