Zo langzamerhand begint het hier heerlijk te ruiken, naar dennenboom, specerijen, Glühwein en kerstbrood.
Want deze kerststol heb ik zelf gebakken. Dat had ik al jaren niet meer gedaan, maar deze week kreeg ik op de laatste nipper toch de geest!
Het ziet er heerlijk uit en naar de ingrediënten te zien moet het ook heel lekker smaken. Maar die proef op de som krijgen we pas op kerstmorgen.
Het recept haalde ik van internet.
Het duurde even voor ik dit jaar op gang was, maar nu ben ik toch ook helemaal “in Kerstsfeer”.
De kerstspullen zijn weer van zolder gehaald, het minikerstboompje staat klaar om te worden versierd en voor het keukenraam staan witte cyclamen tussen de sparrentakken, hulst en ander groen. Compleet met lichtjes.’s Avonds ben ik wel even bezig met het aansteken van de kaarsjes en het jaarlijks terugkerend gepruts met de lijn voor de kerstkaarten, is ook al weer gebeurd.
Het kerstmenu staat min of meer vast en de inkopen daarvoor stapelen zich langzamerhand op.Leo haalt vanmiddag de kerstelpees van zolder. De kinderen komen, dus het wordt vast weer een beetje nostalgisch. Nu alleen nog een beetje sneeuw……
En ook bij Stuureenfoto staan deze week de kerstversieringen centraal.
| Dit jaar hebben wij weer eens een kerstboom(pje). Hij staat al in de tuin te wachten op zijn mini-versieringen. Jarenlang hadden we geen boom, omdat ik het een te groot obstakel vond. Maar deze kerst dus weer een echte (mini)boom, die later misschien wel terug de tuin in kan.Vorig jaar waren wij op de Kerstmarkt in Dortmund, waar een enorme kerstboom stond opgesteld. Samengesteld uit heel veel boompjes en voorzien van heel veel lichtjes. Deze boom was dat niet, die stond in een winkelcentrum. Die hele grote staat bij Stuureenfoto, want daar is het thema deze week ook, toevallig 😉 Kerstbomen. |
 |
 |
Zo, afgelopen weekend alle kerstspullen weer opgeborgen. Het groen, de ballen, de slingers, alles weer in de doos en naar de zolder. Veilig achter het schot weggezet. Ook de kerstkaarten moeten weg. Maar daar heb ik nog een plannetje mee. Nadat alle afzenders op een lijst genoteerd zijn (zodat we volgend jaar wat makkelijker kunnen zien wie wel en wie niet een kaart zal krijgen) worden ze bekeken op afbeelding. |
En daarna gestanst of uitgeknipt voor hergebruik volgend jaar. Sommige zijn zo mooi, daar kun je het plaatje vrijwel in zijn geheel gebruiken, van andere wordt alleen een gedeelte gebruikt.
En nu maar hopen dat niemand een stukje van zijn eigen kerstkaart terug krijgt.
Voor de echte Kerstmarkt moet je eigenlijk in Duitsland zijn. Daar vind je nog mooie etalages, gezellige stalletjes met kerstartikelen, Glühwein en Apfelstrudel. Dus gaan wij er elk jaar, samen met schoonzus en zwager, op uit.
Deze etalage zagen we alweer een aantal jaren geleden in Münster. Toch nog een beetje alternatieve Kerstman…
| Wij maken al jaren niet meer zo´n heisa van de kerstversieringen. Meestal versier ik alleen de trappaal. Twee lange guirlandes gaan er om. Het is altijd weer een gedoe om die stijve takken een beetje natuurlijk te draperen. De guirlandes waren dit jaar aan vervanging toe en kwamen met lichtjes en al uit de winkel. Leo haalde de kerstdoos van zolder. En dan is er meteen weer die sfeer van nostalgie. Want de kerstversiering is gewoon nog een beetje ouderwets. Soms wil ik er wel eens een nieuwigheidje in hangen. Maar altijd moet er plaats zijn voor deze kerstman en zijn broer. Eigenlijk zijn ze van de kinderen. Ze zijn bijna even oud als zij en destijds meegebracht door schoonmama. Er mag dan in de loop van de tijd veel verloren/weggegeven/weggegooid zijn, deze mannetjes moeten er elk jaar weer bij zijn. Anders is het geen gezellige Kerst! |
 |
| Zodra het nieuwe jaar begonnen is, zegt echtgenoot vrolijk “nog 8 maanden en dan liggen er al weer boterletters in de etalages”. Hij plaagt me dan een beetje, omdat ik zo vaak verzucht dat het “leven en de tijd zo snel gaan”.
Maar nu heb ik vorige week al twee keer “Kerst”voorbij zien gaan. Eén keer merkte iemand op dat de eerste kerstfolder al binnen was en iemand maakte al kerstkaarten (het waren beide Amerikaanse sites, die zijn er weliswaar altijd al wat vroeg mee bezig). Het moet echt niet gekker worden. De zomer is nog maar nauwelijks begonnen, ik wil nog helemaal niet aan rood/groene slingers denken. Ik hou het nog eventjes op witte wijn, ijsblokjes en zonnebloemen! |
 |
| Het is weer de tijd voor Kerstrecepten. Dit zou bijvoorbeeld kunnen. Mooi van kleur, van te voren te bereiden en bijzonder:
voor 4 personen: |
 |
Oven voorverwarmen op 200°C.
Spreid de plakjes deeg uit op het aanrecht om te ontdooien.
Breng de doperwten met de slagroom, wat zout en suiker aan de kook.
Laat 5 minuten zachtjes koken tot de doperwten gaar zijn.
Pureer met de staafmixer en laat afkoelen.
Snij de houtige onderkanten van de asperges en kook ze 5 minuten in water met zout.
Snij de lenteui in ringetjes.
Rasp de kaas.
Klop in een kom de eieren los en klop de doperwtenpuree, geraspte kaas en royaal peper en zout erdoor.
Vet vier (vierkante) ovenschaaltjes in met boter en bestrooi met wat bloem.
Doe het deeg erin, zorg voor opstaande randjes.
Leg de asperges erin. Giet het eimengsel erover.
Laat in de oven in ± 20 minuten gaar en knapperig worden.
Wip de taartjes uit de ovenschaaltjes en serveer op borden.
Dit recept heb ik van de site Koken met Karin, waar nog veel meer heerlijke en goed te bereiden recepten staan.
Toen ik vorige week bezig was met de traditionele oudejaarssalade, schoot me te binnen dat ik eigenlijk iets gemist had in de bladen van de laatste weken. In alle reportages over wat er te maken, te kopen, te halen, te brengen of te doen was, miste ik de mannen.
Afgelopen zomer vond ik deze Kerstman op de rommelmarkt van het Vossenplein in Brussel.
Zouden hij en zijn liggende collega deze Kerst nog dienst gedaan hebben of zijn ze nog steeds te koop? Ik vrees dat ze nu wel definitief zijn afgedankt…
