Diepvries

In veel huishoudens is een diepvries te vinden. Handig, om gekochte spullen in te bewaren, als voorraad. Maar ook om te gebruiken als er eens iets overblijft of te veel is klaargemaakt.

Veel recepten zijn gemaakt voor vier personen. En dan wordt het moeilijk om zo’n recept aan te passen voor twee mensen. Ook zijn verpakkingen vaak te groot en blijft er wat over.

Lange tijd verpakte ik een restje in een diepvriesdoos en stapelde ik dat in onze vrieskast. Tegenwoordig gebruik ik van die handige afsluitzakken. Dan worden het platte pakketjes, die gemakkelijk te stapelen zijn.

Maak ik veel in één keer klaar, zoals rijst of (bruine) bonen, dan stop ik twee porties in zo’n zak en stapel de pakketjes op in zo’n zakje dat tegenwoordig bij de groenten ligt. Die zijn groot genoeg.

Briefje erbij wat er in zit en wanneer ik het maakte. Lekker handig.

Lekker

Op Instagram kwam een lekkere abrikozentaart voorbij.

Uit het commentaar erbij maakte ik op dat het vrij simpel te maken was. En omdat de abrikozen op dit moment goed te verkrijgen en lekker zijn, besloot ik die cake te maken. Het is een “moeulleux”, een zeer zachte en soepel soort cake. Simpel te maken, met eerlijke producten.

Origineel recept: www. carnetdesaveurs.com

Dit is het recept:
2 eieren
115 gram zachte boter
135 gram suiker
115 gram bloem
6 gram bakpoeder (= half zakje)
445 gram abrikozen, zonder pit, ongeschild in vieren gesneden.
snufje zout (optioneel)

Meng eieren, boter en suiker goed tot een glad geheel, voeg de bloem en bakpoeder toe en roer de abrikozen er door. Bekleed een vorm met bakpapier (ik gebruikte een vierkante glazen vorm van ca. 25 cm. ) en stort het deegmengsel er in. Strijk enigszins glad en bak ca. 35-40 minuten in het midden van een voorverwarmde oven op 180 graden.

Heerlijk, om in de Franse stijl te blijven: délicieux!!

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Misschien meer een lied om het weekend mee af te sluiten, maar kom… André Rieu kan altijd, ook met de Beer Barrel Polka.

Als de clip niet start, dit is de link

DDT

Bron: Google foto’s / Shutterstock

Bij 2voor12 kwam een vraag over een insectenbestrijdingsmiddel voorbij. Helaas wisten de spelers niet dat het om DDT ging.

Een veel geroemd en gewaardeerd middel, ontwikkeld in de jaren 30, in 1948 bekroond met de Nobelprijs. In de jaren 60 werd pas onderkend dat het middel zijn vernietigende werking niet beperkte tot insecten, zoals muggen, luizen. Toen waren er al heel wat dieren bijna uitgeroeid.

Maar malaria werd er ook door teruggedrongen. Tenminste als je de huizen regelmatig royaal bespoot. En ach, dacht men, laten we dan ook maar de mensen een flinke portie geven. En zo werden mannen, vrouwen, kinderen bestookt met een forse wolk DDT. En dat allemaal in het kader van “gezondheid”.

Inmiddels is wel bekend dat het zinvol is om muren te besproeien, al geldt ook hier dat meer beslist niet beter is. DDT heeft wel degelijk nut, maar moet slechts spaarzaam gebruikt worden.

En dan vraag ik me altijd af, moeten we nou echt met zoveel zware middelen iets bestrijden. Kwam het nou werkelijk bij niemand op dat we door al die DDT niet alleen de schadelijke, maar ook de nuttige dieren om zeep hielpen?

Eerst denken, dan doen. Helemaal zo gek nog niet.

Rollator city

Ommoord, de Rotterdamse wijk waar ik woon, wordt weleens gekscherend “Rollator city” genoemd.

Nou, ik kan je vertellen dat het een goed gekozen bijnaam is. Want waar je ook loopt of rijdt, overal zie je rollators of scootmobiels.

Wanneer we met de Ganzenpas wandelen, worden we regelmatig ingehaald door mensen op zo’n schootmobiel. Maar vorige week viel het me vooral op toen ik bij het café in het winkelcentrum een rijtje scootmobiels zag staan en ik naar buiten keek en de rij voor de haringkraam ook al uit diverse scootmobiels bestond.

Fijn toch, want op die manier komen de mensen nog eens buiten.

Anders

Al een tijd drinken we voor het eten een glaasje. Vroeger was dat sherry of een wijntje, soms een Suze met een ijsblokje. Alleen een hele tijd ben ik overgegaan op iets alcoholvrij.

Dan maar een glaasje fris. Helaas is me dat dan vaak te zoet en te veel. Dus zocht ik het in Crodino of een flesje Aperitivo, dat alleen bij Lidl te koop is.

Maar die hebben soms speciale aanbiedingen, zoals heerlijk en niet zo zoete zwartebessensiroop. En een paar weken geleden was er een aanbieding van Searoop, een spannende mix van natuurlijke ingrediënten. En ook nog in een flesje van 250 ml. Mocht het niet lekker blijken, dan hoefde ik niet veel weg te mikken.

En laat me dat nou toch een lekker zijn. Fris, anders dan anders en helemaal niet zo zoet. Ook niet zuur, met een aangenaam mondgevoel.

We zochten naar de fabrikant, die in Zeeland is gevestigd en ook onder andere boterbabbelaars maakt.

Dit is de link naar de fabrikant
Dit is de link naar de fabrikant

Ik hoop toch zo dat dit vaker te koop is.

Roze

Vorige week deed het One Innovation van de Japanse rederij ONE tijdens haar maidentrip Rotterdam aan.

Niet alleen het schip is roze, maar ook alle er op staande containers zijn van dezelfde kleur. Dat is wel een geweldige roze invasie.

Roze is in Japan de kleur van geluk en herinnert mensen aan de roze kersenbloesem, waar zoveel mensen met bewondering naar gaan kijken.

Bron: Google foto’s/Algemeen Dagblad

Het schip schijnt minder brandstof te gebruiken en schoner voor het milieu te zijn dan andere containerschepen.

Toch blijf ik me afvragen wat er allemaal in die containers zit, wie dat allemaal gaan kopen en hoeveel daarvan ook vrij snel weer wordt afgedankt.

Want aan de ene kant vind ik zo’n schip een prachtig gezicht en een voorbeeld van het technisch vernuft van mensen, aan de andere kant bedenk ik me dat er toch wel heel veel onnodige troep mee wordt vervoerd.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een pittig begin van de week met Yanick Noah in Saga Africaine.

Als de clip niet start, dit is de link

Reclame

Wat een bedrijf al niet doet om haar producten te verkopen.

Bron: Google/Instagram/Twitter

Kijk nu toch eens naar deze reclame in de toch oh zo conservatieve Underground van Londen.

Een trein met wimpers, die onder een mascaraborstel doorrijdt. Het moet niet gekker worden.

Ook een statige dubbeldekker is er mee uitgerust en rijdt ergens in de City onder een borstel door.

Nee, er fijntjes is het niet. Real Lords and Ladies zullen hun werkbrauwen fronsen…

Maar ik vind het wel een hoog humor-gehalte hebben.

Klik op de foto, dan start het filmpje.

Meeuwen

Bron: Instagram

Meeuwen zijn er in vele soorten van klein tot behoorlijk groot. Vroeger voorspelden ze slecht weer volgens mijn moeder. En soms, als ik geluk had, mocht ik ze voeren. Gooide ik stukken brood in de lucht, die ze dan behendig opvingen.

In de loop van de tijd zijn het er echter zo veel geworden, dat ze een ware plaag vormen. Ze worden ook steeds brutaler. Onze zoon is als eens een haring kwijt geraakt. Net op het moment dat hij zo’n lekkere nieuwe haring in zijn mond wilde laten glijden, vloog er -roetsjjj- een meeuw langs die de vis uit zijn hand jatte.

Maar het kan nog erger. Kijk maar. Stond er net nog een doos met een dampende pizza op tafel, nu is de pizza op weg naar Onbekend Meeuwistan….. 😉