Kleuren

Posted on by

We zaten nog aan onze uitgebreide Engesle ontbijt, compleet met bonen, black pudding, toast en marmelade, toen de zon doorbrak. Het zou een mooie dag worden om naar Bourton-on-the-Hill te rijden, waar we het Batsford Arboretum wilden bezoeken.

En de herfst is natuurlijk het uitgelezen seizoen om te genieten van de verkleurende bomen. Juist in een arboretum staan diverse soorten en variëteiten, die de kleurverschillen benadrukken.

Het geurde naar aarde, paddenstoelen en de zon speelde met kleuren en schaduwen. Even buiten het park lag een dorpje, met zo’n typische cottage. Ook weer zo’n decor voor een TV-serie met wat excentrieke karakters, honden en geheimzinnige relaties.

Maar we keken ook uit op een enorm huis, waar je onmiddellijk “Upstairs, downstairs” of “Downton Abbey” bij denkt.

En overal bankjes, waar je even stil kon genieten van al het moois. En dat deden wij dan ook en wij niet alleen.

Na onze wandeling streken we neer in de tearoom van het tuincentrum van het arboretum voor koffie en taart. Vanaf het balkon bekeek ik wat er te koop werd aangeboden. Zoveel planten, je zou er zo jaloers van worden. Ik beperkte me maar tot wat praktischer aankopen, zoals potten chutney en marmelade. Altijd fijn om cadeau te doen aan thuisblijvers 😉

Rococo….

Posted on by

In de Engelse steden zou je niet denken dat er buiten zo veel moois aan grote tuinen te zien is. Soms liggen de huizen en tuinen wat verscholen, moet je zoeken naar borden die de weg wijzen. En Leo had alle aandacht nodig bij het link(s)e verkeer. Maar na een beetje rondrijden vonden we toch de ingang van wat aangekondigd werd als “Rococo garden“.

Al rond 1700 stond hier een huis met een enorme tuin, die naar de mode van die tijd nogal theatraal was ingericht. Maar in de loop van de geschiedenis veranderde tuin en trad verval in. Het terrein werd zelfs een tijd gebruikt als landbouwgrond. Nu straalt het huis weer in alle glorie en is de tuin veranderd in een waar lusthof. Er is een zeer uitgebreide moestuin, prachtig aangelegd. Het is een wat vreemd gezicht om fruit en groente te zien groeien tegen de achtergrond van een wat komiek aandoende folly. Maar er is ook genoeg bos om heerlijk te wandelen. In zo’n tuin mag ook een doolhof niet ontbreken en natuurlijk is er gelegenheid om thee, koffie en iets lekkers te gebruiken.

Wij wandelden tussen de buien door. Maar het was niet koud en we konden zelfs nog even van de zon genieten op een bankje achter in de moestuin. Maar toen de regen met bakken uit de hemel viel, besloten we toch maar weer een stukje te rijden.

Weer thuis…

Posted on by

En dan zijn we al weer een paar dagen terug van weggeweest. Je kijkt een hele tijd naar de vakantie uit en het is in een zucht voorbij. Nou ja, thuis is ook wel weer leuk. Maar reizen en trekken door prachtig Groot Brittannië heeft wel heel vel charme.

We reden van Harwich naar de Cotswolds en hadden een hotel geboekt in Painswick. De dorpjes in Engeland stralen nog steeds de sfeer van vroeger uit en met een beetje fantasie en het wegdenken van de vele auto’s kun je er zo een detectiveverhaal verzinnen.

Al leek het hotel dat we geboekt hadden in eerste instantie niet wat we verwachtten. Er was een feest gaande, zodat de hoteldame weinig tijd had om ons uitgebreid te ontvangen.

De ingang was geen statige deur, maar een klein houten deurtje, waar Leo regelmatig zijn hoofd stootte. En via via moesten we naar onze kamer. Maar die was goed en comfortabel, dus wat hadden we te klagen? En we boften dat de auto nog een plekje voor de deur vond, want het goot van de regen en dan is sjouwen met koffers helemaal niks.

En al gauw maakten we plannen voor de komende dagen….

Boek

Posted on by

Ik denk dat ik inmiddels alle boeken van Annejet van der Zijl heb gelezen. Dit boek stond al een tijd op mijn lijstje, maar was bijna niet te vinden. Het duurde dan ook een hele tijd voordat de bieb het voor mij reserveren kon.

Annejet van der Zijl werkte een tijd als misdaadverslaggeefster en een selectie van haar verslagen vormen dit boek. Sommige misdaden zijn, hoewel ze lange tijd voorpaginanieuws waren, in de vergetelheid geraakt. Andere moorden worden nog steeds zo nu en dan ter sprake gebracht. Maar de verhalen lezen als een trein, want ook hier is het schrijftalent onmisken-baar. Geen droge verslagen, maar verhalen waar kop en staart aan zit. Een boek dat ik met plezier las, ondanks de soms verdrietige en gruwelijke zaken.

Boek

Posted on by

Bij de e-bieb leende ik “Beminde zusters” van Tineke Hendriks. De beschrijving: “Tegen de achtergrond van de ontzuiling in de tweede helft van de 20e eeuw worstelt een katholieke vrouw met haar rol als moeder en stiefmoeder” maakte me nieuwsgierig.

Ik wist wel dat gereformeerden zich verre hielden van andere gelovigen, maar dat zoiets ook bij katholieken gebeurde, verbaasde me.

Het grote gezin leeft in Hillegom nogal geïsoleerd. Het leven van bestaat voornamelijk uit vroeg opstaan, zeer hard werken, knielen en bidden. Nauwelijks tijd of gelegenheid om iets anders te doen is er niet. Het huishouden wordt met strakke hand gerund. En hoe dom werden de meisjes gehouden. Kuisheid was heel belangrijk, onderwijs van minder belang.

Neel is al ver over de dertig en wil graag het huis uit. Maar hoe? Ze grijpt de eerste de beste gelegenheid aan en stort zich in een nieuw leven. Echt gemakkelijk is het niet. En hoe ouder ze wordt, hoe meer moeite ze krijgt met de veranderingen die ontstaan.

Tineke Hendriks schrijft licht en neemt grote stappen in de tijd. Niet alles wordt even uitvoerig belicht. Toch las ik het boek met plezier, al heb ik me meermalen verwonderd dat zoiets in Nederland, zelfs in de 20e eeuw, nog bestond.

Kijk nou…

Posted on by

Een paar weken geleden kwamen we tijdens onze Ganzenpas-wandeling dit dak tegen.

Eigenlijk toch veel leuker dan zonnepanelen…? Je moet dan natuurlijk wel een plat dak hebben, anders rollen die planten er meteen vanaf. Het lijkt me beslist warmer, het staat gezellig en de planten geven zuurstof af. Ik denk dus dat dit drie vliegen in één klap zijn. Misschien zijn er zelfs wel nog meer voordelen, want water opnemen doen die planten ook nog. Waarom gebruiken we dat niet vaker?

Helaas kun je het niet op elk dak aan brengen. Dus houden wij het in elk geval nog maar op onze goeie ouwe dakpannen.

Eindelijk…

Posted on by

Wat zou het leven somber zijn zonder muziek… Niet dat er nou de gehele dag muziek staat te draaien, maar zo nu en dan kan ik echt niet zonder. En ik zing graag. Niet iedereen is daar blij mee, dus beperk ik me vaak tot een beetje binnensmonds neuriën. En dat werkt dan weer op Leo’s lachspieren.

Maar zingen heb ik wel altijd graag willen leren. Een paar jaar geleden stond ik zelfs op het punt om zangles te gaan nemen, zo maar voor de lol. Maar toen gooide een ziekenhuisopname roet in het eten en kwam het er niet meer van.

Maar nu heb ik me opgegeven voor een Seniorenkoor in de wijk. Binnenkort de eerste les. Ik ben me toch benieuwd wie daar allemaal aan mee gaan doen en vooral natuurlijk hoe dat gaat klinken. Kan ik wel wijs houden, zing ik niet vals…? We zullen het zien en beleven. Ik hou jullie op de hoogte…. nou ja, als het het horen waard is natuurlijk 😉 😉 😉

Boek

Posted on by

Niet alle boeken die ik via FaceBook vind zijn aanraders. Smaken verschillen nou eenmaal en wat de een prachtig vindt, is voor een ander niet om door te komen.

Maar dit boek las ik met heel veel belangstelling. Het vertelt de geschiedenis van het geslacht Van Hattum. Oorspronkelijk afkomstig uit Sliedrecht en van eenvoudige komaf. Maar als zoon J.C. naar Zeeland reist, verliefd wordt en trouwt met een Zeeuwse, wordt de kiem gelegd voor een zeer succesvolle familie. En komt een klein Zeeuws dorp tot bloei.

Zoals dat natuurlijk gaat, verdampt het familiekapitaal ook weer door allerlei omstandigheden. Niet iedereen gaat zorgvuldig om met het familiekapitaal en ook de wereldgeschiedenis heeft een duidelijke en soms funeste invloed.

Maar het boek leest goed en wat me vooral aansprak is dat het de vrouwen van de familie zijn die het verhaal tot leven brengen. Sterke vrouwen, minder sterke vrouwen, maar altijd toch vrouwen die elk voor zich de familiegeschiedenis beïnvloeden. Voor lezers die van historische verhalen houden en voor lezers, zoals ik met een flinke scheut Zeeuws bloed in de aderen, een fijn boek om te lezen.