Goed gevonden…

In de Rococo Garden in Painswick werd niet alleen de tuin opnieuw ingericht. Ook de destijds gebouwde “follies” werden weer zo goed mogelijk gerestaureerd.

Die “dwaasheden” waren vroeger alleen maar voor de sier en dienden geen enkel nut. Maar dat is eigenlijk toch wel jammer, moet men gedacht hebben. En dus was één van de gebouwtjes ingericht als een “mini-bieb”.

Geheel in stijl vond je er veel boeken over planten en natuur, maar ook de gebruikelijke thrillers stonden er. Er was een klein stukje speciaal voor kinderboeken. Prettig schuilen voor de regen en leuk om even lekker te snuffelen.

Griezelig….?

Er zijn mensen die regelmatig het graf van een geliefde bezoeken. Wij doen dat niet. Eerlijk gezegd kom ik zelden op een kerkhof. Maar in Engeland lijken kerkhoven veel minder gesloten. Vaak liggen de midden in het dorp, staan er eeuwenoude grafzerken en is er ruim voldoende ruimte om alles te bekijken.

Toch trok het ons niet zo om er even rond te dwalen. Maar toen konden we de auto niet bij het hotel konden parkeren, maar waren we op de gemeenschappelijke parkeerplaats aangewezen. En ja, dan neem je de kortste route, zeker als de regen uit de hemel stroomt. En nee hoor, ik ben niet zo bang uitgevallen en geloof niet in griezelverhalen. Dus stapten we stevig door over het stenen pad. Geen skelet gezien, geen kreet gehoord 😉

De volgende dag namen we dezelfde route terug, maar toen was het gelukkig droog. En dan zie je hoe mooi en sfeervol zo’n kerkhof eigenlijk is.

Rococo….

In de Engelse steden zou je niet denken dat er buiten zo veel moois aan grote tuinen te zien is. Soms liggen de huizen en tuinen wat verscholen, moet je zoeken naar borden die de weg wijzen. En Leo had alle aandacht nodig bij het link(s)e verkeer. Maar na een beetje rondrijden vonden we toch de ingang van wat aangekondigd werd als “Rococo garden“.

Al rond 1700 stond hier een huis met een enorme tuin, die naar de mode van die tijd nogal theatraal was ingericht. Maar in de loop van de geschiedenis veranderde tuin en trad verval in. Het terrein werd zelfs een tijd gebruikt als landbouwgrond. Nu straalt het huis weer in alle glorie en is de tuin veranderd in een waar lusthof. Er is een zeer uitgebreide moestuin, prachtig aangelegd. Het is een wat vreemd gezicht om fruit en groente te zien groeien tegen de achtergrond van een wat komiek aandoende folly. Maar er is ook genoeg bos om heerlijk te wandelen. In zo’n tuin mag ook een doolhof niet ontbreken en natuurlijk is er gelegenheid om thee, koffie en iets lekkers te gebruiken.

Wij wandelden tussen de buien door. Maar het was niet koud en we konden zelfs nog even van de zon genieten op een bankje achter in de moestuin. Maar toen de regen met bakken uit de hemel viel, besloten we toch maar weer een stukje te rijden.

Weer thuis…

En dan zijn we al weer een paar dagen terug van weggeweest. Je kijkt een hele tijd naar de vakantie uit en het is in een zucht voorbij. Nou ja, thuis is ook wel weer leuk. Maar reizen en trekken door prachtig Groot Brittannië heeft wel heel vel charme.

We reden van Harwich naar de Cotswolds en hadden een hotel geboekt in Painswick. De dorpjes in Engeland stralen nog steeds de sfeer van vroeger uit en met een beetje fantasie en het wegdenken van de vele auto’s kun je er zo een detectiveverhaal verzinnen.

Al leek het hotel dat we geboekt hadden in eerste instantie niet wat we verwachtten. Er was een feest gaande, zodat de hoteldame weinig tijd had om ons uitgebreid te ontvangen.

De ingang was geen statige deur, maar een klein houten deurtje, waar Leo regelmatig zijn hoofd stootte. En via via moesten we naar onze kamer. Maar die was goed en comfortabel, dus wat hadden we te klagen? En we boften dat de auto nog een plekje voor de deur vond, want het goot van de regen en dan is sjouwen met koffers helemaal niks.

En al gauw maakten we plannen voor de komende dagen….