Eindelijk…

Wat zou het leven somber zijn zonder muziek… Niet dat er nou de gehele dag muziek staat te draaien, maar zo nu en dan kan ik echt niet zonder. En ik zing graag. Niet iedereen is daar blij mee, dus beperk ik me vaak tot een beetje binnensmonds neuriën. En dat werkt dan weer op Leo’s lachspieren.

Maar zingen heb ik wel altijd graag willen leren. Een paar jaar geleden stond ik zelfs op het punt om zangles te gaan nemen, zo maar voor de lol. Maar toen gooide een ziekenhuisopname roet in het eten en kwam het er niet meer van.

Maar nu heb ik me opgegeven voor een Seniorenkoor in de wijk. Binnenkort de eerste les. Ik ben me toch benieuwd wie daar allemaal aan mee gaan doen en vooral natuurlijk hoe dat gaat klinken. Kan ik wel wijs houden, zing ik niet vals…? We zullen het zien en beleven. Ik hou jullie op de hoogte…. nou ja, als het het horen waard is natuurlijk 😉 😉 😉