Nieuwsgierig

In Beekbergen kwamen we langs een stukje kaalgeslagen bos. Maar op het lege stuk stonden nog allerlei palen met trechters erop. En aan één van de overgebleven bomen hing een plakkaat.

En omdat ik nogal nieuwsgierig van aard ben, moest ik dat natuurlijk vastleggen. Het bleek te gaan om een onderzoek naar de “effecten van houtoogst op de voedingstoffenbalans in bossen“.

Tegenwoordig moet er ook van alles uitgezocht worden. Er zullen wel een aantal studenten druk bezig zijn met het onderzoek. Toen niet hoor, het was tenslotte vakantie. En misschien doen ze dat onderzoek wel via een computer. Er is tegenwoordig zoveel mogelijk.

Maar ik vond het wel fijn dat die bomen niet zomaar lukraak gekapt werden. Want zoveel bos hebben we tenslotte niet. En eenmaal gekapt, duurt het toch een flinke tijd voordat er weer zo’n flinke boom staat.

Nu maar hopen dat niet na vele jaren blijkt dat we die bomen beter hadden kunnen laten staan.

Pauperparadijs

De volgende nachten logeerden we in een hotel in Drenthe.

Eigenlijk wilden we wandelen, maar regenbuien haalden een streep door de plannen. Dus besloten we naar Veenhuizen voor een bezoek aan “De kolonie van Weldadigheid” en het gevangenismuseum.

Helaas lukte het ons niet een tijdslot te reserveren. Alles was al vol.

Tussen buien door liepen we langs de huizen, waar vroeger de “paupers” in woonden. En bekeken we de andere gebouwen, vaak voorzien van een in steen gehouwen opschrift. “Orde en tucht” of “Werkzaamheid”. De paupers hadden het ongetwijfeld beter dan in de goot, maar of het nou echt zo veel vrolijker was…

Bij een volgend bezoek aan Drenthe willen we nog wel eens in Veenhuizen gaan kijken.

Het is toch onvoorstelbaar in deze tijd dat je mensen zo maar kunt verbannen om ze een “heropvoeding” te geven. Zoeken we wel een droge dag uit 😉

Later zag ik dat je in de archieven kunt zoeken naar je pauper-voorouders.

Wel apart om te ontdekken dat verre familie misschien wel daar vandaan kwam.

Muzikale maandag

Vandaag een nummer van een rapper, Ridan. Je zou zeggen “modern”, maar de tekst is een gedicht dat geschreven werd door Joachim de Bellay (1522-1560). Ook Georges Brassens bracht het gedicht ten gehore.
Vele Fransen kennen het gedicht nog van school. Deze week dus een culturele start 😉

Kijk nou

Een stad is steeds in beweging. Ook als je denkt dat alles stilstaat.

Want we waren al een hele tijd niet in de buurt van de Rijnhaven geweest. Was het tot voor kort een lege bedoening, nu ligt er een drijvend kantoor en ook wat drijvende huisjes. De plek moet een hotspot in de stad worden.

De huisjes zijn volledig ingericht en duurzaam gemaakt van gerecycled karton. Je kunt ze huren en er overnachten, met wel 6 of 8 personen. Maar je kunt er ook een tijdelijk kantoor van maken, of een vergaderruimte. Ze zijn flexibel ingericht en van alle gemakken voorzien.

Ik vind ze wel leuk en het is zeker heel bijzonder. Misschien eens een keertje overnachten?

Boekenkast

Al zou ik het willen, het kan niet bij ons. Geen ruimte op de muur on zo’n leuke muurschildering te maken.

Maar als je een hoekhuis hebt, of op een flat… Dat zou toch heel erg leuk zijn. En dan aan alle bewoners vragen welke boeken zij gelezen hebben of nog willen lezen.

Want de smaak voor boeken kan nog al eens uiteen lopen. Niks erg, maar juist leuk. Van kinderboeken, reisverhalen, kookboeken en doktersromannetjes tot serieuze naslagwerken. En alles daar tussenin.

Maar goed, op Facebook zag ik dat dit in Tilburg (klik) al voor elkaar is gebracht. Mooi initiatief!

Geheimen

We keken op Netflix naar “This is a robbery”, het verhaal van de grootste kunstroof aller tijden. Die vond plaats in 1990 in het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston.

Bron: Wikipedia
Rembrandt: Dame en heer
(Antonio van Diemen ? & Maria van Aelst ?)

Leo was niet erg enthousiast over de serie, maar ik keek met veel belangstelling.

Het is geen film, maar een docu-drama. Met interviews, nabeschouwingen en terugblikken. Maar helaas, zonder antwoord op de nog steeds prangende vraag “waar zijn de kunstwerken”?

Misschien dat zoveel jaar na dato er toch nog een keer de beslissende tip gekregen wordt. Of dat per ongeluk een schuilplaats gevonden wordt waar de kunstschatten verborgen liggen….?

Dan zou er ook gezocht kunnen worden wie die dame en heer in het zwart nou eigenlijk zijn. Wat een geheimen om te ontrafelen…!