Recept

 

03-bietjes

Ik gebruikte deze voorgekookte bietjes (van AH), maar verse kopen en zelf koken kan natuurlijk ook prima!

Bietjes op z’n Frans
Voor 2 personen:
500 gram gekookte bietjes
1 kleine rode ui
125 magere spekblokjes
ca. 75 gram Camembert
3-4 bosuitjes
400 gram krielaardappeltjes
3 eetlepels olijfolie
1 eetlepel (appel)azijn
peper, zout
1 eetlepel niet scherpe mosterd

Wij kregen in de Auvergne een klein potje Verveine mosterd cadeau. De mosterd is prachtig zachtgroen en heeft een uitgesproken, wat bloemige, smaak. De combinatie van de zoete bietjes en deze mosterd is heerlijk en daarom noemde ik deze salade “op z’n Frans”. Maar ik denk dat elke niet al te scherpe mosterd ook een goede combi vormt.

Bak de spekblokjes uit, tot ze bruin, maar niet te hard zijn.
Maak in een grote glazen schaal de dressing van azijn, peper, zout en een flinke lepel mosterd.
Voeg de olie toe en klop tot een mooie gladde saus.
Snipper de rode ui en doe deze bij de dressing.
Snijd de bietjes in blokjes van ongeveer 1 cm.
Kook de aardappelschijfjes gaar.
Snij de bosuitjes tot fijne ringetjes.
Voeg de
spekblokjes en bietjes aan de dressing toe en meng alles goed door.
Schep de aardappelschijfjes voorzichtig door de bietjes en verdeel over 2 borden.
Snijd de camembert (of vergelijkbare kaas) in stukjes en verdeel over de salade.
Strooi de bosuitjes over de borden en serveer.

EET SMAKELIJK!!

Hiroshige

 03-hiroshige-2 Al in december hadden we een dag geprikt om naar Leiden te gaan, naar de tentoonstelling in het Sieboldhuis over de berg Fuji. Maar ja, dingen liepen anders en dus was ik er nog steeds niet geweest. En binnenkort zou de tentoonstelling sluiten… Dus planden we de eerste dag van maart voor een treinrit naar Leiden. Het weer, dat maandag zo mooi was, was gisteren zo slecht als het maar kon zijn. Maar we lieten ons niet afschrikken en na een kopje koffie en een tosti bij “Catwalk” gingen we naar het Sieboldhuis.

Met de lift zoefden we naar de zolder van het gebouw, waar de tentoonstelling te zien was van allerlei prenten met de Fuji als focuspunt. De meeste prenten waren van Horishige, die Fuji-san diverse malen van verschillende gezichtspunten uit heeft vereeuwigd.

Telkens weer bewonder ik die prachtige afbeeldingen, de kleuren die zo mooi verlopen en het vakmanschap dat er van afstraalt. Het was een lust voor het oog en met weemoed herinnerden wij ons eigen zicht op Mount Fuji.
Wie er ook nog wil gaan kijken, kan nog terecht tot 27 maart, want de tentoonstelling is met drie weken verlengd.

Spreekwoord

Al lang geleden maakte ik deze foto in Parijs. Wij kennen natuur de drie aapjes, maar dit zijn kleine ivoren (?) monniken die samen het “horen, zien en zwijgen” verbeelden.

01-SEF-spreekwoordenZe passen perfect in het thema van Stuureenfoto, waarin ik ook in 2016 weer regelmatig nieuwe opgaven zal plaatsen. Kijk er gerust en doe mee als je wilt.

Museum

12-museum

Collectie: Museum Boijmans-van Beuningen, Rotterdam

 

Ergens in alle nieuws dat over ons uitgestrooid wordt, las ik dat Rotterdamse musea meer aan promotie moeten doen, meer bezoekers moeten trekken. Dat ze achter blijven bij de cijfers van Amsterdam en Den Haag.
Ach, dat zal misschien wel, maar veel tamtam en bezoekers zijn voor mij een reden om zo’n museum dan maar niet te bezoeken. Jammer van de werken, jammer van alles wat je dan mist. Maar met zijn honderden voor een schilderij staan en dan nauwelijks iets zien, is niks voor mij.Ik herinner met een Vermeer tentoonstelling in Den Haag, waar je over de hoofden kon lopen. Nergens rust om even te genieten van zo’n schilderij. Nee, haast, haast, opzij, opzij, er zijn nog rijen wachtenden achter u ….

Nee, ik prefereer een kalme zaal, met licht en ruimte. Het liefst helemaal voor mezelf alleen.

Wandelen

12-2e-kerstdag Het kerstdiner op 1e kerstdag was heerlijk en heel gezellig, samen met onze kinderen aan tafel. Jammer alleen dat het weer niet meewerkte. Wandelen in de stromende regen is geen pretje, ook al is de stad Den Haag. Dus bleven we happend en snappend aan tafel zitten. En al hielden we alles nogal licht en goed verteerbaar, we aten en dronken meer dan eigenlijk goed voor ons was.

Maar 2e kerstdag hebben we het tekort aan beweging goed ingehaald. We maakten en lange wandeling en lieten de horeca links liggen. En zo hielden we de balans een beetje in evenwicht.

 

Weerspiegeling

Och, wat regende het in Berlijn op die zondag in november. En dan is het geen gezellige stad. Alles dicht, bedompte bussen en trams. En foto’s maken was ook geen pretje. Zo’n bruisende stad pruttelt dan een beetje tegen.

Maar toch maakte ik deze foto. De Fernsehturm, weerspiegeld in een groot, grijs kantoorgebouw aan de Alexanderplatz.

En daarna een café gezocht, waar we bij konden komen en onze natte spullen lieten drogen.

 12-berlijn-weerspiegeling

Hoe gaat het?

Bij het doorzoeken van mijn fotoarchief vond ik dit Vietnamese meisje. En ik vroeg me af hoe het met haar zou gaan. Ik zal het nooit weten….

Want ik ken haar niet, ik heb haar zelfs nooit gesproken, Ze liep op de markt in Bac Ha en ik vond haar zo mooi gekleed. Nu is ze alleen een gezicht op een foto, die ik maakte in het voorjaar van 2001. Bijna 15 jaar geleden dus. In die tijd kan er veel gebeurd zijn.

12-hoe-zou-het-gaan

Wirwar

Venetië met al zijn kanalen, bruggen, smalle steegjes en kriskras lopende straatjes is het voorbeeld van één grote wirwar. Je moet goed opletten, want voor je het weet ben je er verdwaald.

SEF-2015-46-A

Wirwar is ook het thema bij Stuureenfoto deze week. Heb je een foto, die past in dat thema, doe dan mee.